ครั้งหนึ่งที่ต้นลำน้ำโจน(เขื่อนศรีนครินทร์ เมืองกาญ)

แผนที่เขื่อนศรีนครรินทร์ตอนบน และลำน้ำโจน(ที่เห็นในแผนที่เรือวื่ง

ลึกเข้าไปในลำน้ำโจนเลยจากที่ภาพแสดงลึก เข้าไปอีก2่เท่าตัว)

(ขอบคุณภาพจากกูเกิลแม๊ป)

รวมตัวกันที่ท่าเรือหม่องกระแทะ(ด้วยเรือเล็ก เรือใหญ่ขึ้นแก่งไม่ได้)

เขื่อนศรีนครินทร์น้ำเรียบดี เริ่มเดินทาง

จอดคกปลาหาเสบียง

ผ่านแพ แควใหญ่ริเวอร์ฮัท

ได้ปลากะสูบหลายตัว

จอดเรือคอยให้ครบทีม(อำเภอศรีสวัสดิ์)

แวะเติมน้ำมันที่บ้านนาสวน

เด็กๆสนุกมาก

ซื้อขนมและอาหาร

ครบทีม10ลำ ออกเรือ เริ่มซิ่ง

หัวหน้าทีม(ช่างใหญ่ยามาฮ่า)

ผ่านด้านในเขื่อน เข้าแควใหญ่ตอนบน ลำแม่พู แล้วผ่านเข้าลำน้ำ

โจน(ปัจจุบันนี้ห้ามเข้าเด็ดขาดแล้ว มีด่านตรวจองทั่ง)..ลำน้ำโจน

กว้างประมาณคลองบางกรวย 2ด้านเป็นเขาสูง เต็มไปด้วยต้นไผ่

ลำน้ำมาจากอุ้มผาง จังหวัดตาก มีสัตว์ป่ามากมาย(แต่เราไม่ได้เห็น

เนื่องจากเสียงเครื่องยนต็เรือกระหึ่ม10ลำ เลยป่าแตก)

เจอแก่งดักหน้า ซิ่งเร่งเครี่องโดดขึ้นแก่งขนาด1เมตร50ซม. รอด

รอดไปได้แฮะ(ลำน้ำโจน เป็นที่มาของปลากดคังยักษ์ ที่กินเด็กกะ

เหรี่ยงได้เป็นเรื่องเล่าสืบต่อมาของชาวกะเหรี่ยงในป่าแควใหญ่ตอน

บนชาวกะเหรี่ยงเล่าว่าขนาดใหญ่ ยาว3-5เมตร)ไม่รู้จริงป่าว

ลำน้ำโจนของแท้คดเป็นงูและมีแก่งมากมาย(ขณะที่เห็นในภาพนี้

น้ำสูงสุดในรอบปี คืออีก5เมตรถึงสันเขื่อนศร๊นครินทร์3-5ปีมีครั้ง

ถึงจะเข้าลำน้ำโจนได้ ปกติธรรมดา ที่เรือวิ่งอยู่นี้คือโขดแก่งหิน)

เพื่อนเรานายกิ่งไม่รอด ชนหินคว่ำ (กระเป๋ากล้องแคนน่อนลอยป่อง)

ต้องช่วยกันกู้เรือ

ใบพัด กลายเป็นใบบัว 55555

แต่งใบพัด ให้กินน้ำแล้วใส่เข้าไปใหม่

เจ้าแตงกวา ชิสุน่ารัก (มันชอบกินเบียร์)

จอดรอกันอยู่ ตัวเล็กๆหนูนุ้ยก็มาได้ไม่กลัว(ตอนนี้หนูนุ้ยอายุ24ปีจ้า)

นกอินทีรย์ ของชาวกะเหรี่ยง พุเย

ได้ปลากดคัง27กก.

ทำปลาไปประกอบอาหาร

ปลาชะโดที่ตกได้

แม่ครัวหัวป่าก์

ตั้งแค้มป์กัน น้องเก๋ กะแม่เกี้ยว

อากาศในป่าสดชื่นมาก

สมาชิกอบอุ่น หลายคน ชื่นมื่น