กลับเข้าบ้านอย่างเต็มตัวซะที

พักนี้พี่น้องบ้านสวนอาจจะเห็นกุ้งมีเวลาเข้าบ้านบ่อยขึ้น  เพราะว่าแม่กลับไปพักฟื้นที่บ้านแล้วค่ะ    ใครมองรูปก่อนคงตกใจว่าทำไมกุ้งหายไปหลายเดือนกลับมาที "กุ้งเปี๊ยนไป๋" ..... รูปแม่ค่ะ  ใช้โทรศัพท์ถ่ายตอนพาแกไปหาหมอ  แต่อีก 30 ปีข้างหน้า  กุ้งอาจจะหน้าตาอย่างงี้่ก็ได้  

ขอย้อนกลับไปเมื่อ 2 เดือนก่อน  แม่โทรมาบอกว่าพาแม่ไปหาหมอหน่อย  เมื่อเช้าแม่จะลุกมาทำกับข้าวใส่บาตร   แล้วไปสะดุดขาเก้าอี้ล้ม  เท้าปวดและบวมมาก  แม่อุตส่าห์ฝืนทำกับข้าว  แล้วฝากข้างบ้านไปใส่แทน...  หมอบอกให้ไปเอ๊กซเรย์ปรากฎว่า กระดูกหลังเท้าแตก  ต้องเข้าเฝือกแต่เท้ายังบวมอยู่ถ้าใส่เฝือกทั้งหมด  พอเท้าหายบวมแล้วเฝือกจะหลวม  ต้องใส่เฝือกแบบที่เห็นในภาพ  คือเป็นปูนครึ่งนึงและใช้ผ้าพันยึดไว้  หมอให้ยามา  มียาแก้อักเสบ  แก้ปวดบวม  แคลเซี่ยม  วิตามินดี  วิตามินดีนี้ต้องกินควบคู่กับแคลเซี่ยมเพราะช่วยในการดูดซึมแคลเซี่ยม  และยาแก้ท้องอืด  (คนไข้เดินไม่ได้  นั่ง ๆ นอน ๆ คุณหมอกลัวว่าท้องจะอืดเพราะไม่ได้ออกกำลังกาย)  และนัดเปลี่ยนเฝือกทุก 2 อาทิตย์พร้อมเอ๊กซเรย์ดูว่ากระดูกติดรึยัง.... 

2 เดือนผ่านไปไวเหมือนโกหก  กระดูกติดกันดีแล้ว  เอาเฝือกออกได้   หมอแนะนำว่าทางที่ดีควรไปตรวจมวลกระดูกเพื่อดูว่ากระดูกพรุนหรือไม่  ถ้ากระดูกพรุนต้องกินยาต่อเนื่อง 2 ปีเพื่อให้กระดูกแข็งแรง  ไม่งั้นถ้าล้มแล้วกระดูกหักที่สะโพกหรือหลัง  จะใส่เฝือกไม่ได้ต้องผ่าใส่เหล็กแทน  หมอแนะนำศูนย์ตรวจแถว ๆ ประชาชื่น  ค่าตรวจถูกกว่าโรงพยาบาลของรัฐและสามารถเบิกค่าตรวจได้ด้วยสำหรับข้าราชการ  เขาคิดค่าตรวจจุดละ 800 บาท  ใช้เวลาทั้งหมด  1 ชั่วโมงเร็วกว่าไปต่อคิวโรงพยาบาลของรัฐอีก  ได้ผลการตรวจทันที  แต่เมื่อวานหมอนัดอีก  พร้อมนำผลตรวจมวลกระดูกไปให้หมออ่าน  หมอบอกว่าไม่เป็นโรคกระดูกพรุน  เฮ่อ...โล่งอก  แต่ตอนนี้แม่ต้องทำกายภาพบำบัดและหัดเดินโดยใช้ไม้เท้ายันรักแร้ไปก่อน  แกร้องที่จะกลับไปอยู่บ้านของแกคนเดียว  พี่ชายบอกว่าปล่อยแกไปคนแก่มักจะรั้น  ขัดใจไม่ได้  แม่บอกไม่ต้องห่วงเพื่อนบ้านเยอะแยะแกไม่เหงา  ก็เลยปล่อยแกไป...  ระหว่างที่แม่มารักษาอยู่ด้วย  กุ้งต้องเตรียมอาหารและยา วันละ 4-5 มื้อ  คอยประคองเข้าห้องน้ำ  อาบน้ำสระผมให้  ทำงานบ้านอีก  เหนื่อยและเครียดอยู่เหมือนกันเพราะคนแก่จะบ่นและรั้น  ร้องถอดเฝือกทุกวัน  ถ้าแกงีบก็มีเวลาเข้ามาเช็คข้อความในบ้านสวนบ้าง  ได้เม้นท์บ้างบล็อกสองบล็อก  ถ้าวันไหนมีวันเกิดใครจะรีบเข้ามาฉ่อยก่อนแล้วค่อยไป  บางวันอาศัยนอมินีเม้นท์ให้บ้างโดยกุ้งจะบอกให้ตอบยังไง  เขาก็พิมพ์ให้.... ต่อไปคงได้เจอกันในบ้านสวนบ่อยขึ้นแล้วนะคะ....

ไปโรงพยาบาลทุกครั้ง  กุ้งจะเอากล่องนมที่ล้างสะอาดและผึ่งให้แห้ง  พร้อมด้วยที่ดึงฝากระป๋องไปบริจาคเสมอ  กล่องนมเมื่อก่อนเขาเอาไปทำเป็นโต๊ะ เก้าอี้ให้เด็กนักเรียนค่ะ  แต่ตอนหลังเขาเอาไปทำเป็นหลังคาบ้านช่วยผู้ประสบภัย  ส่วนที่ดึงฝากระป๋องเขาเอาไปเป็นส่วนประกอบในการทำขาเทียมค่ะ  อะไรที่เราทิ้งแต่เป็นประโยชน์ต่อผู้อื่น  กุ้งทำได้กุ้งก็จะทำค่ะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่พี่ ๆ น้อง ๆ เป็นห่วงทั้งกุ้งและแม่  โทรมาสอบถามบ้าง  ฝากข้อความมาบ้าง  ตรงนี้แหล่ะที่หาจากไหนไม่ได้  นอกจากในบ้านสวน   ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ