โครงการกินข้าวให้หมดจาน ตักอาหารอย่างพอเพียง

การรณรงค์ให้เห็นคุณค่าของข้าว..และความยากลำบากของชาวนา..เผยแพร่สู่สาธารณะ..เป็นการกระตุ้นจิตสำนึกในสังคมได้ดีเลยค่ะ...ขอเป็นผู้ร่วมในการอนุรักษ์คุณค่าของข้าว..ด้วยการกินข้าวอย่างพอเพียงด้วยค่ะ

เข้าใจแนวทางของโครงการ แล้ว ครับ ขอเป็น แรง สนับสนุนเช่นเคย

ทำไมกดไปแล้วมันบอกว่า "ไม่พบหน้าที่เรียก"

...มือจับเคียว เกี่ยวโน้มรวง ดวงใจข้า

ขนำนา ป่าผักบุ้ง ท้องทุ่งเขียว

ตวัดเคียว  ยืนเกี่ยวข้าว อยู่คนเดียว

แสนโดดเดี่ยว เปลี่ยวอ้างว้าง ชาวนาไทย...

...กะเทาะเปลือก เลือกเมล็ด เป็นเม็ดข้าว

สุกใส่จาน รอใครคด หมดสงสัย

เมื่ออิ่มท้อง หันมองมา ผลงานใคร

มือจับไถ ย่ำหว่านกล้า ปู่ย่าเรา.....

...ปลุกภวังค์ อณูลึก สำนึกลูก

ณ.ปลายภู  กู่ก้องฟ้า ข้าโฉดเขลา

อิ่มแลอุ่น กรุ่นไอรัก สำนึกเรา

คนหมองเศร้า เหงาพันผูก ลูกชาวนา.....

...กินให้หมด คดพอเพียง เสียงผู้ใหญ่ ฯ

ลูกหลานใคร อยู่บ้านไหน ไม่กังขา

ปลูกสำนึก ฝึกต้นกล้า  ข้าฯ....ชาวนา

ตักข้าวมา เพียงเพื่อกิน แค่อิ่มพอ.....

น้องผู้ใหญ่คะ กดแล้ว มันบอกว่า ไม่พบหน้าที่เรียก เช่นกันค่ะ  และเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะ

ดีเลย....อยากให้สมาชิกเวบบ้านสวนฯ ทุกคนได้เริ่มที่ตัวเราก่อนแล้วไปสู่ครอบครัว  และกระจายไปสู่เพื่อนฝูงสังคม  บุคคลภายนอก.....เชื่อว่าจากกลุ่มเล็ก ๆ ด้วยพลังอันยิ่งใหญ่คงทำให้มีการบริโภคข้าวได้อย่างคุ้มค่าและพอเพียง

ที่บ้านทำนา แต่เป็นการทำนาเพื่อขายผลผลิตเสียเป็นส่วนใหญ่ แต่จะทำข้าวหอมมะลิไว้กินเองค่ะ แล้วจะส่งบล็อกเข้าร่วมค่ะ

เข้าใจชัดเจนมากขึ้นกับรายละเอียดของโครงการ 

...ด้วยภาระที่มีอยู่  ตอนนี้ตัวเองเป็นได้แค่ผู้จัดการนาเสียเป็นส่วนใหญ่  แต่ในระยะอันใกล้นี้จะพัฒนาจนเป็นชาวนาให้ได้ 

มีเวลานานแล้วจะค่อยๆๆๆๆๆคิด

 ถึงแม้ตอนนี้ไม่ได้ทำแล้ว แต่คิดว่าเพื่อประโยชน์ของส่วนรวม หากมีโอกาสได้ข้อมูลความรู้และพบปะในสิ่งที่เกี่ยวข้องในเรื่องนี้ ก็จะนำมาร่วมด้วยอย่างเต็มที่ครับ

บทเพลงตอนหนึ่ง ร้องว่า

มองดูนาที่ข้างเหลืองอร่าม  ทุ่งอันงามต้องการผู้เกี่ยว

จะมีใครที่อาสาเก็บเกี่ยวเร่งจับเคียว เก็บเกี่ยวข้าวนั้น

ทุ่งนางดงามขาดคนที่เกี่ยว จับเคียวลุกขึ้นมาเถิด

เวลาไม่รอ ต้องทำให้เส็จ  อย่าช้า อย่าเสียเวลา

แดงก็ทำนามาสองปีแล้วค่ะ

สวัสดีค่ะ เป็นสมาชิกใหม่ของบ้านสวนพอเพียงค่ะ ดีจัยมากกกค่ะ ข้าวทุกจาน และทุกเมล็ด มีคุณค่ามาก กว่าชาวนาจะปลูกข้าว ตั่้งแต่เริ่มเพาะเมล็ด ปลูก และดำเนินตามขั้นตอน กว่าจะออกมาเป็นข้าวทุกเมล็ดมันเหนื่อยมาก ฉะนั้น เราต้องรู้คุณค่า กินข้าวให้หมด

เห็นด้วยอย่างยิ่ง

ผมเข้าร่วมด้วยคนพี่...ยังไงปีนี้ยังมีอีกหลาย ๆ ขั้นตอนครับกว่าจะเป็นเมล็ดข้าว..เยี่ยมเลยพี่

ผู้ใหญ่อย่าลืมป้าเหนือร่วมด้วยนะคะ และทำบล้อกเป็นคนแรกแล้วหละ ขอบคุณค่ะ

เดินตามผู้ใหญ่ค่ะ...

ตอนนี้ที่นาเปลี่ยนเป็นป่ายาง  ป่าปาล์ม หมดแล้ว....ทำงัยดี

ผมก็มีภาพการทำนาจะเอาลงให้ดูเพิ่มนะครับ และจะพยายามให้คนในบ้านทานข้าวให้หมดจาน

เป็นโครงการที่ดีค่ะ ช่วยๆกัน รณรงค์ กระตุ้น ปลูกจิตสำนึกในการรู้คุณค่าข้าวค่ะ...โดยเราอาจไม่ต้องทำนาเอง.

ไม่ได้ทำนา แต่มาให้กำลังใจชาวนา และ จะกินข้าวไม่ให้เหลือครับ .... แต่ถ้าได้กลับไปอยู่บ้าน ก็จะปลูกข้าวกินเอง ถึงไม่มีนา ก็จะทำข้าวไร่ครับ ......

เวลานักเรียนรับประทานอาหารกลางวัน ต้องนำจานมาให้ดูว่ากินหมดหรือไม่ ต้องแก้ปัญหาโดยตักข้าวให้น้อยกว่าเดิม

สวัสดีคะ เห็นด้วยอย่างยิ่งที่จะรณรงค์ให้กินข้าวให้หมดจาน เด็กและเยาวชนปัจจุบันทั้งที่พ่อแม่ทำนา เด็กตอบชื่อพันธุ์ข้าวไม่ได้ รู้แค่ข้าวจ้าว  ข้าวเหนียวเป็นเรื่องน่าเศร้ามากที่ประเทศไทยเป็นหนึ่งในยักษ์ใหญ่ส่งข้าวขายทั่วโลกแต่คนในชาติรุ่นใหม่ไม่สนใจและไม่รู้รื่องการทำนาและการผลิตข้าวเลย...  ท่านใดมีพันธุ์ข้าวไร่พันธุ์อีแหล่โสตายช่วยบอกแหล่งที่ซื้อเมล็ดพันธ์ด้วยรู้เพียงว่ามีที่มหาสารคาม..... แต่เรื่อดาราและแฟชั่นเกาหลี หนู ๆ รู้ดีมาก ๆๆๆๆๆๆๆๆ อนิจจาเด็กไทยหัวใจเกาหลี

ว่าลืมยัง เมื่อก่อนเคยทำนา ชอบที่สุดตอนเกี่ยวข้าวนอนกองฟาง ฟังเสียงสนูดังทั้งคืน (เฉพาะตอนตื่นืี่ได้ยิน)

เด็กรุ่นใหม่เห็น ร้าน 7-11 เป็นเทพเจ้า กินข้าวจะเท่ห์ เก๋ ต้องซื่อที่  7-11  อนิจจาความคิดเด็กไทย ไทยแต่ตัวหัวเป็นทาส การโฆษณาทุกชนิด

แม่ข้าวเหม่าและสามีเป็นประเภททานข้าวเกลี้ยงจานมาแต่ไหนแต่ไหร่แล้วค่ะ ชิ้นมารยาทไม่เคยอยู่ในพจนานุกรมบ้านนี้เลยค่ะ ด้วยความที่เป็นหลานชาวนาจึงเห็นว่ากว่าจะได้ข้าวมามันเหนื่อยแค่ไหน แล้วด้วยความที่เป็นแม่หมา ทุกครั้งที่เห็นสายตาของหมู วัว ที่เขาขนใส่รถมาโรงฆ่าสัตว์ (แถวบ้านมีโรงฆ่าสัตว์ค่ะ) เราก็คิดไปว่าเหมือนสายตาข้าวเหม่าเวลาที่กลัวมาก ๆ เลยแฮะ  ตอนนี้ที่บ้านเลยเลิกทานเนื้อ ทานหมู ไปโดยปริยาย แต่ยังทานพวกไก่ ปลา อาหารทะเล อยู่ทุกครั้งก็จะบอกทุกคนว่าต้องทานให้หมดน่ะ อย่าให้เหลือเพราะสัตว์เขาได้เสียสละชีวิตให้เป็นอาหารของเราแล้ว ต้องอย่าให้เหลือ ฉะนี้แลน้ำหนักตัวถึงเพิ่มเอา เพิ่มเอา

                             "ข้าวเหม่าน่ะ หมูเองค่ะ เอ้ยไม่ใช่หนูเองค่ะ"

ที่บ้านเป็นกฎเหล็กเลยกินข้าวห้ามเหลือข้าวติดจาน ขอดให้เกลี้ยงปู่ย่าตายายสอนว่า ข้าวรวงหนี่งสีมาแล้วได้แค่เจ็ดเมล็ด กินข้าวไม่หมดพระแม่โพสกจะไม่อยู่บ้านเรา แล้วจะเอาข้าวที่ไหนกิน

ที่บ้านเป็นกฎเหล็กเลยกินข้าวห้ามเหลือข้าวติดจาน ขอดให้เกลี้ยงปู่ย่าตายายสอนว่า ข้าวรวงหนี่งสีมาแล้วได้แค่เจ็ดเมล็ด กินข้าวไม่หมดพระแม่โพสกจะไม่อยู่บ้านเรา แล้วจะเอาข้าวที่ไหนกิน