เข้าสวนหยุมยิม พร้อมนกเต็น ภาค2

     จากอิทธิพลของพายุนกเต็น ทำให้สวนหยุมหยิมสดชื่นขึ้นมาก  ที่ได้ชื่อ สวนหยุมหยิม เพราะสะสมพันธุ์ไม้ที่ดีๆ และที่ชอบไว้อย่างละต้นสองต้นไว้เพื่อขยายพันธุ์ เนื่องจากมีเนื้อที่น้อย ทั้งเพื่ออนุรักษ์และจำหน่ายครับ ชมกันต่อจากภาคแรกเลยครับ

ดูจากทางเข้า ต้นไม้ส่วนใหญ่ได้ฝนงามมากครับ

ต้นไม้สะสมไว้หลากหลาย ภาษาชาวบ้านเรียกว่ามีทั้งไม้ดอก ไม้ดับ และไม้แ_ _

   หน้าวัว กับยมหอม

พลู นี่ก็เป็นสมุนไพรใช้ทำยาได้    จันทร์ผาไม่ได้ไปขุดมาจากป่านะ เพาะเองกับมือ มีอีกหลายต้น

ละมุดมาเลเซีย ต้นนี้ตอนมาจากต้นแรกซึ่งแก่มากแล้ว   ขนุนเหลืองมาเลเซียลูกใหญ่ดีแต่ถ้าเก็บลูกช้าเมล็ดจะงอกในลูกเลยทำให้ความหวานลดลง

ฝรั่งไร้เมล็ด ลูกที่ไม่ได้ห่อกินไม่ได้แน่ เพราะโดนแมลงวันทองเจาะวางไข่แล้ว พอแก่ข้างในก็จะเน่า มะกอกเตี้ย ลูกดกแต่ใบโดนนักเลงกินเกือบหมด

มะเฟืองหวานกำลังออกดอก ส่วนลิ้นจี่นายพลปลูกมา15ปีแล้ว ออกดอกหนเดียวแต่ก็ยังทนปลูกอยู่คอยดูว่าใครทนกว่ากัน

อาโวคาโด้ ต้นสูงมาก (ต้นทางซ้ายมือ) ลูกอาโวคาโด้ก็ไม่เว้นที่จะถูกนักเลงมาแบ่งไปกิน

พระเอกของสวนหยุมหยิมคือ มะขามเปรี้ยวยักษ์ แต่นี่เป็นเพียงต้นตอที่เพาะจากเมล็ด เมื่ออายุได้ประมาณ 1 ปีขึ้นไป ก็จะนำมาเสียบยอดแล้วแยกอบไว้เป็นถุงๆไปอย่างที่เห็น เพื่อป้องกันการเกิดโรค

มะม่วงก็มีหลายพันธุ์ นอกจากทำกิ่งทาบเล็กๆแล้วยังมีกิ่งทาบกิ่งใหญ่ด้วย ที่ทำกิ่งทาบนี้เพราะเสียดายเวลาตัดแต่งกิ่งเลยทาบเก็บไว้แล้วนำมาเข้าแถวเผื่อขายบ้าง แจกบ้าง ส่วนลูกก็เช่นกันทั้งขายทั้งแจก ยังเหลือก็เอามาดอง แล้วทำแช่อิ่มอย่างที่เห็น

มาสวนทั้งทีก็ต้องมีติดไม้ติดมือกลับบ้าน

กลับมาบ้านก็มาเจอการบ้าน ต้องขอขอบคุณน้ำใจคุณพริกหอม

พิมพ์ผิดบอกด้วยนะครับจะได้แก้ไข...ขอบคุณครับ

และขอบคุณบ้านสวนพอเพียง