เป็นอย่างนี้ทุกครั้ง...ที่ต้องอยู่คนเดียว

ดอกไม้งาม  ใยแมงมุม ถ้ามีหยดน้ำด้วยจะงามมาก  ยิ่งใยใหญ่ก็ยิ่งสวยขึ้นค่ะ

อยู่คนเดียวก็เปิดเพลงมัน ๆ เต้นสิค่ะ อิอิ

.......เงียบทุกครั้ง ก็ไม่ต้องเหงา

แต่เหงาได้ทุกครั้ง แม้ไม่ต้องเงียบ 

ไม่ได้โทษความเงียบ หรือความเหงา

แต่โทษใจเรา ที่เหงาง่ายเอง .....

ภาพสวยครับใช้เลนส์เท่าไรถ่ายภาพครับ  หรือมาโครครับ  สวยถูกใจจริง ๆ ครับ

ภาพสวย  :embarrassed: :embarrassed:

เหงาๆก็เข้าบ้านสวนบ่อยๆ แต่เป็นเหมือนกัน คริ คริ จับจักรยานกล้องถ่ายรูป แล้วถีบไปเรื่อยๆ มีรูปเก็บใว้เยอะเหมือนกัน

อ่านชื่อเรื่องและได้เห็นภาพประกอบ เลยเอาชื่อเรื่องกับภาพประกอบมาเชื่อมโยง โยงใย ให้เป็นเรื่องเดียว มีความหมายมาก บางทีการที่เราอยู่คนเดียวก็เหมือนกับวิ่งเข้ากับดักใยแมงมุมได้เหมือนกัน ... แต่ต้องขอชื่นชมว่าบลูแมนมีความสามารถที่ดึงเวลาที่อยู่คนเดียวมาใช้ประโยชน์ได้อย่างน่าทึ่งนะ อย่างน้อยก็ได้ภาพสวย ๆ มาแบ่งปันกันชม

เคยได้ยินท่านผู้รู้บอกสอนไว้ว่า ยามที่อ่านใจตัวเองออกได้ ให้แยกจิตกับความรู้สึกที่ทำให้ร้อนรนในใจ จิตจะเป็นตัวรู้ให้เราใช้ประโยชน์ได้ ส่วนความรู้สึกอืน ๆ ที่แปลกปลอมเข้ามาเป็นพลังงานที่เมื่อจิตรู้ที่จะเอาไปใช้ พลังงานนั้นจะให้คุณค่ามหาศาล หรือไม่เช่นนั้นก็หาวิธีการสลายพลังงานที่ทำให้ร้อนรนในใจ เห็นให้ถึงประโยชน์ของจิตแท้ล้วน ๆ ที่มีความสงบเย็น (เห็นว่าน่าสนใจมาก แต่ก็ฝึกอยู่นะคะ ล้มลุกคลุกคลานบ้าง หากว่าทำได้เลยน่าจะดีมาก)

เลยคุยแบ่งปันยาว เห็นชื่อเรื่องกับภาพแมงมุมแล้วชวนให้นึกถึงคำสอนและเรื่องราวดี ๆ ขอขอบคุณมากค่ะ

เวลาเหงาก็ได้ค้นพบตัวเอง.... อยู่กับบ้านสวนไม่เหงาจ้า

ขุดดินค่ะ เมื่อไหร่ ที่รู้สึกเหงา ขุดดินปลูกต้นไม้ค่ะ

1 ปี ผ่านไป ต้นไม้เต็มบ้าน เฮ้ย นี่ชั้นเหงาขนาดนี้เลยเหรอ:sweating: