สิ่งที่ทำให้ท้อแท้แต่มีตัวช่วยครับ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

     ห่างหายจากบล็อกไปหลายวัน เนื่องจากภาระงานที่เข้ามา แต่ไม่ห่างหายไปจากบ้านสวนพอเพียงเลยครับ เข้ามาอ่านข้อมูลที่เป็นประโยชน์ต่อสมาชิกทุกคน ดีมากเลยครับที่ได้รับรู้จากประสบการณ์ตรงจากสมาชิกทุกท่าน ทำให้เกิดแนวความคิดมากหลายและรู้ในสิ่งที่ไม่เคยรู้มาก่อน เนื่องจากทำงานในหน้าที่ที่ได้ตั้งใจไว้ในวันแรกที่เข้ามาในวงการครู เมื่อ 29 ปี

ที่แล้ว และก็มาเริ่มท้อแท้เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา จากหลายๆอย่าง ที่เข้ามาก้าวก่าย ยอมรับว่าอุดมการณ์จากวันที่เริ่มต้นจนถึงทุกวันนี้มันเริ่มไม่มีความมั่นใจในสิ่งที่ตั้งใจไว้ เลยเกิดความท้อแท้ เป็นห่วงลูกหลานของเราที่จะต้องเติบใหญ่เป็นอนาคตของชาติ เราเป็นเพียงไม้ซีก ไม่สามารถที่จะทำอะไรให้เห็นผลได้ชัดนัก แต่ก็ทำเท่าที่ความสามารถของเรามี จนตอนนี้ได้เห็นสัจจะธรรมแล้วก็เลยปล่อยวางไปได้เยอะ สุขภาพร่างกายของเรามีค่ามากกว่าเงินทอง มีสุขภาพดีอยู่คู่กับครอบครัวไปนานแสนนานนั่นแหละคือความสุขที่แท้จริง และยิ่งมาพบกับเว็บไซต์ บ้านสวนพอเพียง นี่แหละคือความสุขอีกทางที่ทำให้ได้รับความรู้ที่พอเพียงกับการดำรงชีวิต อย่างไรแล้วที่ท่านสมาชิกได้ให้ความรู้ทางด้านความเป็นอยู่ การกิน การปลูกพืชพันธ์ต่างๆ นับว่าเป็นการให้ที่เยี่ยมยอดครับ ขอสนับสนุนอย่างเต็มที่ครับ

ความเห็น

ขอเป็นกำลังแรงใจให้ สู้ต่อไปครับ สู้ สู้

ทองแท้ต้องไม่กลัวไฟ สู้ค่ะเป็นกำลังใจเข้มแข็งนะค่ะ

   ใช่ ... เลย

     ที่ว่ามาทั้งหมดนั้นแหละโลก ... (ไม่ใช่โลกใบกลม ๆ นะ) ไม่รู้จัก ก็เครียด & และท้อแท้แหละ

   เขามาให้เห็น ... เขาไม่มาให้เป็น

     เรามีหน้าที่ ทำให้ถูก ให้ตรง โดยไม่ขี้เกียจ เป็นบุพการี เป็นครู ก็มีหน้าที่พร่ำสอน ผู้ได้รับการแนะนำสั่งสอน มีหน้าที่นำไปปฏิบัติ

    เป็นเกษตรกร มีหน้าที่ปรับปรุงดินให้เหมาะ ปลูก ให้น้ำ ใหุ้ปุ๋ย การเจริญเติบโต ผลิดอก ออกผล เป็นหน้าที่ของต้นไม้

    .... ทำหน้าที่เป็นเขา ก็ ... ทุกข์ล่ะครับ

เวลาที่น้อง ๆ มีปัญหามาปรึกษา ผมก็บอกว่า ให้วางเฉยหรือทำใจบ้าง เราแก้ปัญหาไม่ได้ทุกเรื่อง เด็กสมัยนี้ไม่เหมือนสมัยเราถ้า พยายามครั้งที่ 1 2 3 แล้ว ผลเป็นอย่างไรก็ต้องทำใจ

 

แล้วน้อง ๆ ถามกลับมาว่า ....แล้วอุดมการณ์พี่หายไปไหนหมด

 

ตอบว่า...อุดมการณ์พี่ไม่ได้หายไปไหน  แต่เอามาใช้(ที่นี่)ไม่ได้  อุดมการณ์ยังอยู่และไม่มีใครทำลายได้ถึงเวลาก็จะได้ใช้อีกครั้ง


ตอนเป็นเด็ก....มีแรง มีเวลา แต่ไม่มีเงิน กลางคน.....มีเงิน มีแรง แต่ไม่มีเวลา ปั้นปลาย.....มีเงิน มีเวลา แต่ไม่มีแรง

ท้อได้ อย่าถอย สู้ ๆ :cheer3: :cheer3: :cheer3:

เด็กสมัยน้้ลูกเทวดา ธรรมชาติของเขากิน นอน เที่ยว การศึกษาไม่ทำให้เขาคิดเป็น  เราอย่าไปหวังอะไรมากเกินไป แค่นั่งทำรายงานปวดหัวอยู่แล้ว  หน่วยเหนือเขาใหญ่กว่า

สู้ และก้าวไปพร้อม ๆ กันค่ะ