มันไม่ใช่ปรอท

หญิงสาวคนหนึ่งรู้สึกเป็นไข้หนาวๆ ร้อนๆ จึงได้ไปหาหมอหนุ่ม หลังจากซักประวัติแล้วคุณหมอก็ยื่นปรอทให้พร้อมกับบอกว่า "อมไว้ใต้ลิ้นครับ" หญิงสาวรับไปพร้อมกับบอกว่า"หนูเป็นคนชอบเคี้ยวจนเคยชินค่ะ ถ้ามีอะไรคาอยู่ในปากแล้วจะต้องเคี้ยวเสมอ" คุณหมอบอกว่าลองอมดูก่อนแล้วกัน พอผ่านไปซักครู่เดียว หญิงสาวก็เคี้ยวปรอทแตกดังกร้วบ คุณหมอก็ส่งปรอทอันใหม่ให้ สักพักหญิงสาวก็เคี้ยวปรอทแตกอีก เสียปรอทไปสองอัน คุณหมอก็บอกว่า "ผมเหลือปรอทอยู่สองอัน คงต้องวัดด้วยวิธีอื่นแล้ว ผมจะลองให้คุณหนีบจั๊กกะแร้ดู" แล้คุณหมอก็ส่งปรอทให้หญิงสาว หญิงสาวเอาเสียบหมับแล้วก็หัวเราะคิกคักคิกคักดิ้นไปดิ้นมาแล้วปรอทอันที่สามก็ตกลงไปแตกกระจายอยู่กับพื้น ในที่สุดคุณหมอก็บอกว่า "ตอนนี้ผมเหลือปรอทอันสุดท้ายแล้ว และจะต้องใช้วิธีสุดท้าย ก็คือวัดทางทวารหนักโดยผมจะเป็นคนวัดเอง" จึงสั่งให้หญิงสาวถอดผ้าออกให้หมดแล้วนอนคว่ำ แล้วคุณหมอก็ค่อยๆ เสียบปรอททางทวารหนัก หญิงสาวหลับตาปี๋ ผ่านไปสักครู่ซึ่งรู้สึกว่านานเหลือเกิน คุณหมอก็ค่อยๆ ดึงปรอทออก แต่แล้วก็รู้สึกว่ามีเครื่องมือบางอย่างอุ่นๆ และใหญ่กว่าเดิมค่อยๆ เสียบเข้ามาใหม่อีกครั้ง "คุณหมอคะ" หญิงสาวเริ่มทักท้วง "คุณหมอคงจะเสียบผิดที่แล้วล่ะ" คุณหมอตอบด้วยเสียงนุ่มนวลและแผ่วเบาว่า "ไม่ผิดที่หรอกครับ และมันก็ไม่ใช่ปรอทด้วย"