แม้ไม่มีเหมือนคนอื่นเขา (ขออนุญาตเอ่ยนาม ผู้ที่เป็นกำลังใจ)
ทุกครั้งเวลาเหนื่อย เวลาท้อ มักจะ แอบเข้ามาบ้านสวน แอบมาอ่านบล็อก ผู้ใหญ่โส พี่แดงกับอ้ายเวทย์ พี่วิศิษฐ์ คุณลำใย และอีกหลายๆ ท่านที่ ไม่ได้เอ่ยชื่อ รู้สึกดี บางที ก็อิจฉา ที่มิอาจ ทำได้เหมือนพี่ๆ ออกงานไปก็ อดตาย ด้วยฐานะทางบ้าน ไม่ค่อยดี กับภาระอีกมากมาย เอาน่า จะท้อไปไย เลิกงานมาแล้ว ก็ปลูก ต้นไม้ดีกว่า หาก พูด แต่คำว่าไม่มีเวลา ไปทำงานก่อนอาทิตย์ขึ้น เลิกงานก็อาทิตย์ตก ไปก็มืด กลับก็มืด ก็จะเป็นข้ออ้างอยู่ร่ำไป เพราะ ฉะนั้นอย่าได้ แคร์สื่อ โทมัส เอดิสัน คิดค้นไฟฟ้ามาให้เราแล้วนี่ จัดไปอย่าให้เสีย เริ่มกันเลยค่ะ
เริ่มด้วยมื้อเช้าแต่ละวันค่ะ กินไปขับไป มือถือก็รุ่นเก่า โทรออกได้ ก็บุญแล้วค่ะ
นี่ก็อีกมื้อ เนื่อง จากลอง แบบจานแล้วมันหก 5555
เริ่มเลยละกัน พรุ่งนี้ เป็นวันหยุด กลับถึงบ้านสิ่งแรกที่ต้องทำ เปิด ทีวีทั้ง 2 เครื่องค่ะ เนื่องจากคนเรา มีความคิด อยู่สองด้านเสมอ ด้านนึงแองเจิ้ล ด้านนึงเดวิล (เอาเข้าไปไม่เกี่ยวกันเลย) เอาเป็นว่า มันเหงาค่ะ แล้ว อยากฟังทั้งสองช่อง (ย้ำ อยากฟัง) ไม่ได้ รวยหรือติดหรูนะคะ ทีวี สองเครื่องนี้ เครื่องแรก อายุ แปดปี ซื้อมา พันห้า จากโรงจำนำ แต่ก่อนหน้านั้น เจ้าของใช้มากี่ ปี ไม่รู้ อีก เครื่อง อายุ สี่ปี จากโรงจำนำเหมือนกันซื้อมาพันสอง สมองความเห็นไม่ตรงกัน ดู(ฟังมันทั้งสองช่องนั่นแหละค่ะ)
เสร็จแล้ว ก็หนีไปวางเพลิง (ทำกับข้าว) ข้างนอกค่ะ (นี่แหละคือเหตุผลที่ว่าเปิดฟัง)กะทำต้มจืดดูกหมู ใส่ผักกาดขาวค่ะ แต่เผลอปลูกต้นไม้นานไปหน่อย กลายเป็นคั่วแห้มค่ะ
วันนี้ โอกาศ ดี ถอยอาวุธ ป้ายแดงมา 1 อันค่ะ เนื่องจากอันเเก่า ถูกปลดระวาง ด่วนค่ะ
แถมได้ รากผักชีฝรั่ง กับ หัวขมิ้น เกือบ แห้ง จากร้าน ขายผักมาค่ะ
อาวุธพร้อม กระถางพร้อม
จัดไปอย่าให้เสียค่ะ ชะอม ของโปรด รากผักชีฝรั่ง กับ หัวขมิ้น เกือบ แห้งฝากต้นชะอม ดูแลด้วยนะ (ปลูกด้วยกัน)
มีศัตรูพืช คอยเป็น กำลังใจ ปลูกไปปลูกมา เฮ้ย หม้อต้มจืดไหม้
และนี่ ก็ คือ ของตายคืนนี้ ค่ะ ก็ต้มจืดกลายเป็นคั่วแห้มไปแล้วนี่คะทำงัยได้ รู้งี้ เจียวไข่กินตั้งแต่แรก ก็จบแล้ว แง่ง
ยังไม่จบค่ะ กะอยู่ ดึก ต้อง มีไร กินเล่น อย่ากระนั้นเลย เมนู แนะนำค่ะ เม็ดมะม่วงราหู
ตอนซื้อเค้ากิน ไหง เหลือง กรอบอร่อย แล้ว ทีเรา ทอดเอง ไหง กลายเป้นเม็ดมะม่วงราหู (ไหม้เกรียม) ซะงั้น แต่ก็ ต้องทน กินค่ะ ขมเชียว กินที น้ำที เซ็งเป็ด ทำกับข้าวไม่ได้เรื่องซักอย่าง คานเอ๋ย คานทอง จงมา ๆ 5555
- บล็อกของ inktawan
- อ่าน 4719 ครั้ง
ความเห็น
phim phon
2 ตุลาคม, 2011 - 15:21
Permalink
Re: แม้ไม่มีเหมือนคนอื่นเขา (ขออนุญาตเอ่ยนาม ผู้ที่เป็นกำลังใจ)
:cheer3: รู้ได้ว่าคงอึดอัด เมื่อระบายแล้วความรู้สึกคงจะดีขึ้นแล้วใช่ไหมคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ แต่ละย่างก้าวให้มีสติ และยิ้มสู้กับปัญหาทุกอย่างที่มาเผชิญ คุณจะก้าวพ้นไปอย่างเข้มแข็งเชื่อมั่น จงพอใจในสิ่งที่มี (มีทีวีตั้ง 2 เครื่อง) มีรถยนต์ขับ มีบ้านอยู่ ก็สุขอุราแล้ว ยังได้ปลูกผักที่ชอบ ๆ อีก ก็ยังดีที่ทอดเม็ดมะม่วงไหม้ในขณะที่ปลูกผักและอยู่ที่บ้าน
แต่ดิฉันต้มข้าวโพด แล้วปิดบ้านเดินไปตลาดนัดข้างบ้านเดินแบบสบายอกบายใจ กลับมาได้กินหอมไหม้ ยังคิดว่าบ้านใครต้มขนมหวานน่าอร่อย พอเปิดเข้าบ้าน อุแม่จ้าว! ใจหายวาบ ๆ หม้อดำปี้เลย ข้าวโพดเกรียมนิดหน่อย ยังกินได้อร่อย ๆ 5555 (ขาดสติไปหน่อย)
ครอง
2 ตุลาคม, 2011 - 18:50
Permalink
Re: แม้ไม่มีเหมือนคนอื่นเขา (ขออนุญาตเอ่ยนาม ผู้ที่เป็นกำลังใจ)
ขับรถ ระมัดระวังด้วยนะจ๊ะ
เกษตรมือใหม่
2 ตุลาคม, 2011 - 18:59
Permalink
Re: แม้ไม่มีเหมือนคนอื่นเขา (ขออนุญาตเอ่ยนาม ผู้ที่เป็นกำลังใจ)
ชิวิตมันก็อย่างนี้แหละครับ ต้องดิ้นรนกันใป คนทุกคนย่อมมีเส้นทางของตนเอง ความสูขอยู่ที่ใจครับ อย่างน้อยเราก็ มีบ้าน มีรถ มีงานทำ มีเงินใช้ และ เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ในบ้านสวนอยู่ด้วยเสมอครับ สู้ต่อใปทาเคชิ (ต้องชูมือด้วยนะ)ฮ่า ฮ่า :cheer3:
อารีย์_กำแพงเพชร
3 ตุลาคม, 2011 - 13:35
Permalink
Re: แม้ไม่มีเหมือนคนอื่นเขา (ขออนุญาตเอ่ยนาม ผู้ที่เป็นกำลังใจ)
ทุกอย่าที่ทำถ้าทำแล้วมีความสุขก็ทำต่อไปค่ะ สู้ ๆ
แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง
นายลำใย ศรีษะแก้ว
3 ตุลาคม, 2011 - 20:53
Permalink
Re: แม้ไม่มีเหมือนคนอื่นเขา (ขออนุญาตเอ่ยนาม ผู้ที่เป็นกำลังใจ)
อืมม์..ถ้าเป็นผมขายรถ..เอาบ้านเข้าแบงค์..เอาตังค์ไปซื้อที่สัก10ไร่..ใช้หนี้หมดกลับบ้านไปทำสวน..หรือเอาแบบบ้านๆเลย..หาคนมาช่วยเอาแบบตัวเป็นๆมาเลย..แต่ไม่แน่ใจว่าจะลำบากมากไปหรือเปล่า..แหะๆๆ...ค่อยคิดค่อยไปนะครับ..
สาวภูธร
10 ตุลาคม, 2011 - 16:08
Permalink
Re: แม้ไม่มีเหมือนคนอื่นเขา (ขออนุญาตเอ่ยนาม ผู้ที่เป็นกำลังใจ)
เป็นกำลังใจให้ :cheer3: :cheer3: :cheer3: :cheer3:
หน้า