กลับจากอุดร แวะเที่ยวท่าเสด็จ หนองคายค่ะ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

ออกจากอุดร ก็ไปต่อหนองคายเลยค่ะ ที่จริงหลานสาวอยากไปเที่ยวลาว แต่เพราะไม่ได้วางแผนมาก่อน ปรากฎว่าไม่ได้พกเอาบัตรประชาชนไปด้วย ลืม!  ก็เลยอด เลข 13 หลัก ก็จำไม่ได้ เลยไปได้แค่ท่าเสด็จ  พอดีจอดรถแล้วมีรถมารับบริจาคช่วยน้ำท่วมที่นครสวรรค์ พี่สาวเลยทำบุญไป 500 บาท ขยันทำบุญจริ๊งจริง...ทำมากเท่าไหร่ก็ไม่อิ่มเป็น เดินสายทำบุญเลยนะเนี่ย....

 


  

 

                 ถ่ายจากโปสเตอร์

 

 

 

   ....ของจริง...ถ่ายเอาฤกษ์เอาชัย...

 

 

 

 

 

                 หิววววว...

 

 

 

 

 

             ตั้งใจมากใกล้สอบแล้ว 

 

 

 

   ระหว่างรออาหารมา ดูวิวฝั่งต่างประเทศก่อน 

 

 

 

มีเรือบริการทานอาหารกลางลำน้ำโขง ช่างไม่กลัวภูตแม่น้ำโขงจับกินเป็นอาหารเลยนะ (อิจฉาเล็กน้อย)

 

 

 

ไผบังคับลูกชายข้อยถ่ายรูปเนี่ย...

 

 

 

 

อาหารมาช้ามาก เที่ยงเศษ ๆ หิวกันทุกคน จานไหนมาจัดการก่อนเลย กุ้งเผาตัวเล็ก ๆ 10 ตัว 300 บาท

ไม่ได้สมราคาเลย น้ำจิ้มก็ไม่ได้รสชาติ ไม่จิ้มเลย กุ้งก็จืด ๆ สงสัยเป็นกุ้งหนีน้ำท่วมมาจากเขื่อนลำปาว

รอนานมากกว่าจะมาทีละจาน ชุดนี้หมดไปแล้ว ยำปลาหมึกค่อยมา 

 

 

 

 

ยำพอกินได้ แต่ส้มตำไม่มีใครแตะเลย รสหวานไป ตำแตงอร่อย ยำหมด ทอดมันมา ข้าวผัดกุ้งมา ที่เด็ดสุด พี่เปิ้ลสั่งไข่ต้ม 5 นาที มากินกับตำแตง มาเป็นรายการสุดท้ายค่ะ ทำเอาอารมณ์เสีย ย้ำไป 2 ครั้ง จนบอกว่าไม่เอาแล้วอิ่มแล้ว คิดดังค์ ไข่ต้ม 5 นาทีมาเลย 1260 บาท ไม่ได้ประทับใจเล้ย ขนาดตอนเที่ยงวันอาทิตย์มีแขก 4 โต๊ะ 

 

 

 

 

ยังไงก็อิ่มแล้ว ขึ้นมามีแรงยิ้มถ่ายรูปกันหน่อย อิ่มทั้งท้อง อิ่มทั้งบุญ อ้วนขึ้นอีกหลายโล

จริง ๆ แล้ว หุ่นกะลังดี ยังไงไม่รู้ 2-3 วันมานี่ อ้วนขึ้น...

 

 

 

ของเล่นหุ่นยนต์ตัวเดียว 600 บาท ถือเอาเองไม่มีใครสนใจเลย โดนรุมด่าด้วยข้อหาซื้อของเล่นแพง


 

 

ป้าก็โดนรุมเหมือนกัน อยากซื้อของเล่นแพงให้หลาน เล่นแป็บเดียว ชิ้นส่วนหาย

 

 

 

 

ดูเอาเองรุ่นไหนกับรุ่นไหน

 

 

 

แอ็คหน่อย มาถึงตลาดท่าเรือแล้ว

 

 

 

รุ่นนี้ก็น่าดูอยู่หรอก

 

 

 

แต่รุ่นนี้หาดูยากนะจะบอกให้ ขลังด้วย  

 ...อายเด็กมันนะป้าว่า..

 

 

เดิน ๆ ดูว่าเขาขายอะไรมั่ง

 

 

 

จอดอยู่ตรงนี้ล่ะ ทั้งป้าทั้งหลาน

 

 

 

แฮปปี้ทั้งคนซื้อคนขาย 

 

 

 

 

 

ตุ๊กตาน่ารักดี ถ้าใครชอบ...

 

 

 

 

คุณนายกับชาวสวน ต่างกันบ้างนิดหน่อย

 

 

 

ดูสินค้าเขาน่าจับจองเป็นเจ้าของมาก

 

 

 

มะตูมตากแห้ง เห็ดหอมแห้ง

 

 

 

สวย ๆ ทั้งนั้น

 

 

 

ลูกค้ารุม  (ต่อ)

 

 

 

ร้านนี้ก็หมดไปหลายบาท

 

 

แวะห้องน้ำขากลับที่ขอนแก่น

 

 

กลับถึงบ้านทุ่มเศษ ๆ ....เหนื่อย เพลีย คล่อกกกกก....

 

 

วันนี้หมดจบแค่นี้ก่อนค่ะ ง่วงจริง ๆ ตี 2 กับ 11 นาที พรุ่งนี้ต้องนึ่งเห็ด เด็ก ๆ เปิดเทอมด้วย บาย...

 

ขอบคุณเพื่อน สมช. ทุกท่านที่เข้ามาชมให้กำลังใจกันค่ะ...

 

 

 


ความเห็น

มาฮ่วมบุญนำค่ะ  เอาบุญแล้วกะได้เที่ยวต่อ สุขไดไหนจะเท่าคะ

 

     :love:      เที่ยวแบบไม่ได้ควักตังค์สักบาทยิ่งบรมสุขเลยค่ะ ...ฮ่า ฮ่า เอิ๊ก!...:uhuhuh:

แพงเกินขนาด แต่พาเที่ยวน่าสนุก ว่างๆ มาหิ้วป้ปาแมวไปบ้าง จะเฉาตายคาบ้านอยุ่แล้ว

:nonono:

 

สวย ๆ อย่างป้าแมวใครปล่อยให้เฉาคาบ้านน๊า...ถ้าว่างก็มาเที่ยวสารคามสิ ขากลับจะแถมเห็ดไปเปิดดอก อิอิ กล้าหรือเปล่า  มีเวลามั๊ย? ธนนันท์มีหลานอยู่โคราชนะอยู่กับแม่เขา 

 

    :sweating:     ให้สมน้ำสมเนื้อหน่อยก็ยังดีนะคะ

:cool: นึกว่าหนีน้ำท่วมนะพี่เรา     ที่จริงหนีเที่ยว


อิอิ  แอบอิจฉา  เพราะถ้าได้ยกครัวไปเที่ยวทีไร  พ่อบ้านก็หนีไม่พ้นพระเครื่องกับรถแข่งวิบาก(กรรม)อีกแน่ๆ

 

หนีน้ำอะไรน้องพร ตอนที่พี่ไปน่ะน้ำลดแล้วนะ พอกลับมา ขึ้นเยอะกว่าเดิมอีก ต้นฟักข้าวพี่คิดว่ารอดแล้ว ดีใจอยู่ น้ำขึ้นมาเที่ยวนี้ ใบเฉาไปเรียบร้อยแล้ว จะทำบุญแจกข้าวหาอยู่

ถ้าแฟนน้องพรชอบแข่งรถวิบากนะ ติดกับบ้านพี่เปิ้ลมีสนามแข่ง จัดเป็นประจำ พวกแข่งเก็บคะแนน เคยไปดูหรือเปล่าเวลาแข่งที่สารคาม ถ้ามีอีกเมื่อไหร่จะส่งข่าว แต่พวกสิงห์รถแข่งเขารู้ก่อนเราอีกเนาะ...

พระเครื่อง พ่อน้องโต๋ก็ชอบจัง หวงมากกกก ได้มาเก็บใส่กระเป๋าเงียบ ไปทอดกฐินก็ได้หลวงพ่อพระใสมา 6 องค์ จากมือเจ้าอาวาส (ไปเอาวันหลังจากวันที่ทอด) แต่ไม่เคยเช่า ชอบขอ ใครให้เอาหมด แต่ไม่แจกใคร  พระดัง ๆ ก็ชอบมีกับเขาเหมือนกัน แต่ไม่ใช่ว่าเป็นของจริงที่เขาเล่นกันแพง ๆ หรอก พระวัดไหนเอาหมด....


เห็นคุณสามีที่เคารพ:hate:   บอกว่ามีงานประกวดพระเครื่องที่  ม. มหาสารคาม


เลยขอลากิจล่วงหน้า ขอหยุดขายของ 1 วันแต่พรจำไม่ได้  ก็รับเรื่องไว้แต่ยังไม่อนุมัติ  ไว้ถ้าได้ไปยังไงขอบุกฟาร์มเห็ดเด้อเอื้อย  จะไปดูคนทำเห็ดว่าฝีที่มือใหญ่รึป่าว  เพราะเห็ดที่บ้านออกดอกเอาให้พ่อแฟนดู  แกบอกว่าคนทำก้อนเห็ดฝีมือจริงๆ

อย่างนี้เรียกว่ากินแบบเจ็บสาหัสครับ ไอ้คนเอาเปรียบแบบนี้อยู่ได้ไม่นานหรอกครับ

หน้า