ปรับตัวเมื่อต้องอยู่กับน้ำเน่า

หลังจากน้ำท่วมบ้านจนต้องอพยพออกมากันทั้งบ้านแล้ว

แต่ด้วยหน้าที่รับผิดชอบของทาสแรงงานในระบบเศรษฐกิจทุนนิยม

ก็จำเป็นต้องมาทำงานต่อไป

ทำอย่างไรดี น้ำเริ่มบุกเข้า กทม ชั้นใน

รองเท้าบู๊ทเป็นสิ่งที่ผู้คนจำนวนมากต้องการเนื่องจาก

น้ำเน่า ขยะ และโรคภัยต่างๆ ที่มากับน้ำ ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่หนีไม่พ้น

เมื่อความต้องการสินค้าในตลาดมีมากแต่สินค้ามีจำนวนน้อย

หรืออาจมีมาก แต่เป็นของจำเป็น พ่อค้าแม่ค้า ก็ถือโอกาสขึ้นราคาเป็นเท่าตัว

ยิ่งน้ำเข้ามาใกล้ ราคาของยิ่งแพงมากขึ้น

....แล้วบู๊ทต้องยาวแค่ไหนถึงจะพอ.....

น้ำมาสองวันก็เกินหัวเข่าไปแล้ว

บู๊ทยาวราคาในตลาดประมาณ 300-600 ได้

ซึ่งถ้าเป็นบู๊ทยางราคาถูก จะไม่ทนทานต่อการใช้งาน

ของแพงซื้อมาใช้ก็มีประโยชน์แค่ช่วงนี้ อีกทั้งราคายังแพงเกินจริงมาก

ไหนๆช่วงนี้นวัตกรรมทางความคิดของคนไทยก็บรรเจิดกันสุดๆอยู่แล้ว

ขอประดิษฐ์เองแล้วกัน

อุปกรณ์ตามนี้เลยค่ะ

กางเกงที่มากับชุดกันฝน ซื้อไว้เมื่อตอนฝนตกหนักๆ

(ตอนนี้เค้าเอาไปเย็บชายกางเกงเข้าขายกันตัวละ 240-300 บาทแล้ว)

บู๊ทอย่างสั้นก็พอ เสร็จงานแล้วถอดกลับมาใช้ในสวนต่อได้ ร้อยกว่าบาท ถ้าสถานการณ์ปกติน่าจะถูกกว่านี้

เทปกาวแบบผ้า หรือแลคซีน

เอาขากางเกงมาครอบแล้วพันแลคซีนให้แน่น รีดดีๆ เพื่อป้องกันน้ำเข้า

ตอนนี้แล้วแต่ฝีมือแล้วค่ะ ว่าจะออกมาสวยงามแค่ไหน

....พรึ่บ......

เสร็จแล้ว น้องน้ำเอ๋ยมาเลย ไม่กลัวแล้ว

เสร็จจากงานนี้ก็แยกชิ้นส่วนไปใช้ได้อีกครั้ง

หุหุ เน้นใช้งานได้ไปก่อน นาทีนี้

----------------------------------------------

ตอนนี้สิ่งที่มากับน้ำมีมากมายเหลือเกิน

ทั้งเชื้อโรค ทั้งขยะ

น้องสาวอาจารย์ที่อยู่แถว บางบัวทอง

เดินออกมาหาซื้อของเข้าบ้าน แต่กลับโดนเศษแก้วบาดขา

ทำให้เป็นที่มาของการทำกางเกงกันน้ำตัวนี้ขึ้นมาเพื่อป้องกัน

น้ำเน่า ขยะ และอันตรายที่มากับน้ำ

ถ้าเห็นว่ามีประโยชน์ก็นำไปใช้ได้นะคะ

ไม่ได้สงวนลิขสิทธิ์แต่อย่างใด