ท้องทรยศ...

เพราะกองทัพต้องเดินด้วยท้อง...วันนี้ใช้พลังงานทั้งวันไปหลายที่ ทำหลายอย่าง เลยต้องเติมพลังงานกันหน่อยค่ะ แต่ถ้าจะให้กินปลาแดกบองก็อดกินเสียแล้ว ด้วยหมดตั้งแต่ก่อนเที่ยง พวกที่ไปด้วยกันก็ไม่ได้กินสักคน หลังจากช้อปจนกระเป๋า (ของป้า) เริ่มเบาหวิวแล้ว (บัตรเต็มกระเป๋าสิบกว่าใบ)  ก็ชวนกันไปกินอาหารญี่ปุ่นค่ะ หะรูหะราเหลือเกิน เกิดจากท้องแม่ก็เพิ่งเคยไปนี่แหละ ตามมาดูคนบ้านน๊อก...บ้านนอก...ไปกินอาหารญี่ปุ่นร้านต้นตำหรับกันค่ะ

เด็กญี่ปุ่นค่ะ ถ่ายไว้เป็นหลักฐานด้วยท่าบังคับ ถึงแล้วเซ็นทรัลขอนแก่น ธนนันท์เพิ่งมาเป็นครั้งแรก ตื่นตาตื่นใจเหลือเกิน เหมือนบ้านนอกเข้าเมืองกรุง  คนที่เขาผ่านไปมาก็คงตื่นตาด้วยเหมือนกัน ที่เห็นยายบ้าที่ไหนไม่รู้ ใส่ขาก๊วย เสื้อยืดสีแปร๊ดดดดด พายของพะรุงพะรังเดินส่ายอาด ๆ มาดมั่น ดูก็รู้...บ้านน๊อก...บ้านนอก...

จากลานจอดรถ ขึ้นไปชั้นไหนจำไม่ได้ เป็นศูนย์อาหารโดยเฉพาะค่ะ ร้านอาหารดัง ๆ เพียบ...

เจอครอบครัวน่ารัก พ่อ แม่ ลูก (อ๊ะ...ล้อเล่น)             ส่วนตานี่เอามาฝากน้องมะณีคนสวย(ตรงไหน)

น้องโต๋หิวจัด ปรี่เข้าไปร้านนี้ รีบเรียกออกมา ป้าบอกขี้เกียจรอ ไปกัน 6 คน กว่าจะได้ที่นั่ง น้องโต๋หน้าแตก...

ไม่ได้กินก็ขอถ่ายรูปหน่อยแล้วกัน น่ากินทั้งน้านนนนน...น้ำไยยไหย...

ร้านนี้แหละ...เจ้าตำหรับ ก็อร่อยดีค่ะ กินเรื่อย ๆ หมดไป 2000 เศษ ๆ เอง (ป้าควัก) ไข่หวานถ้วยสุดท้าย ไม่มีใครแตะ ต้องป้อนใส่ปากทีละคนด้วยความเสียดาย แต่ธนนันท์ไม่กินด้วยหรอกล่อหลอกอย่างไรก็ไม่อ้าปาก...จุกคอหอยแล้ว...เขาไม่ให้ถ่ายรูป ก็เลยมาถ่ายอีกฟากหนึ่ง แหมโฆษณาก็ไม่ได้เก็บยังห้ามอีก ทีร้านข้าง ๆ เขายังไม่ห้ามเลย

อิ่มแล้วก็หาของเล่นค่ะ...10 บาท ได้เดี๋ยวนั้น แกะเดี๋ยวนั้น พังเดี๋ยวนั้น...

เท่...ให้น้องอี๊ฟแล้วกัน

แบ่ง ๆ กันค่ะ หลายตัว ไม่ต้องแย่งกัน ให้ล่วงหน้าไปถึงปีใหม่เลย ปีใหม่ไม่ต้องทวงของขวัญนะคะ

มอบแด่...น้องโจ...คนงาม...(ซะเมื่อไหร่)

มอบแด่ป้าแมวดำ คนขยัน...สวยด้วย...

มอบแด่....(ใครทนหนาวไม่ได้ เอาไปเลย)

หนาวแล้วเด้อ...ไผอยากได้ไออุ่น กะฟ้าวหาแฟน พามาซื้อที่นอนไปนอนกอดอุ่น ๆ...ผู้ได๋ร้างอยู่ก็หาใหม่ซะ หนาวตายเด้ สิบอกไห่... 

                ปิดทริปด้วยนางคนนี้แหละค่ะ เมียน้อยธนนันท์เอง นั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋อ...สวยตาย...เชอะ!

สิ้นสุดเสียทีทริปมาราธอน ต้องขอบอกว่าไม่เอาอีกแล้ว ไม่กินอีกแล้ว อาหารต้นตำหรับ ขอเป็นซูชิก้อนละ 5 บาท 5 ก้อน 20 ดีกว่า ก้อนละ 50 แบบนี้ ไม่ไหวท้องข้อย รับบ่ได้...รับบ่ได้

กลับมาบ้าน ท้องอืดไป 2 วัน 2 คืน  ซดน้ำหมักลูกยอยาสามัญประจำบ้านไป 1 เป๊ก ไม่ถึงชั่วโมงของเหลวพุ่งเลยค่ะ (ขออภัยให้เห็นภาพ)  ท้องไม่เดินนะคะ วิ่งพล่านเลย เป็นอยู่กระทั่งวันนี้ (1 อาทิตย์) ค่อยดีขึ้นมาหน่อย 

นี่แหละค่ะ เหตุผลของชื่อเรื่อง แล้วก็เป็นอยู่คนเดียวด้วย ลูกชายบอก แม่เป็นเหมือนบ๋อมเลย บ๋อมกินใหม่ ๆ ก็เป็นเหมือนกัน บ๋อมไปกินที่นี่ประจำเลย แต่เป็นอีกร้านค่ะ ข้าง ๆ กันที่ถ่ายรูปอาหารมา เขาจับเวลา ชั่วโมงครึ่ง ฮ่วย! แสดงว่าท้องธนนันท์เหมาะกับปลาแดกบอง ผักลวก อย่างเดียวตั๊ว...กินอย่างอื่นไม่ได้ ท้องไม่อินเตอร์...

                                    ....จบข่าว....