การได้กลับไปพัฒนาบ้านเกิด เป็นความฝันอันสูงสุด ของนักเรียนทุนอย่างผม

หมวดหมู่ของบล็อก: 

แม้โครงการจุฬาฯ-ชนบท ที่ให้ทุนผม 
จะไม่บังคับให้ผมกลับไปทำงานที่บ้าน เพื่อใช้ทุน 
แต่ผมก็ยังมีความฝัน ฝันที่จะได้กลับไปพัฒนาบ้านเกิด 
และนับจากนี้ไป ผมได้เริ่มทำตามความฝันนี้แล้ว เพื่อพํฒนาบ้านเกิด 
โดยเริ่มจากการศึกษา ค้นคว้า และวิจัย เพื่อสรุปประด็นที่จะเป็นปัญหา 
และเข้าร่วมเสวนา กับผู้นำในชุมชน เพื่อค้นหาโอกาส 
โดยมองตั้งแต่ ระดับหมู่บ้าน ตำบล อำเภอ และจังหวัด 
ก่อนตัดสินใจ กลับไปสร้างบ้านสวนพอเพียง ตามปรัชญาการพัฒนาชนบทของในหลวง 
แต่มิได้หมายความว่า ผมจะทิ้งงานที่ทำไว้ในเมือง ซึ่งกำลังรุ่งเรืองและเจริญเติบโต 
งานในเมืองก็ทำไป โดยสร้างเครือข่ายให้มั่นคง ตามรูปแบบชีวิตในเมือง 
แต่งานในชนบทก็ต้องทำ เพื่อให้คนชนบทสามารถพึ่งพาตนเองได้ 
ซึ่งจะต้องอาศัยการประสานพลัง ของทั้งชุมชนเมือง และชุมชนชนบท 
เพื่อสร้างความสัมพันธ์ และสามารถตอบสนองความต้องการระหว่างกัน ให้ลงตัว 
ทั้งคนในเมือง และคนในชนบท ก็จะอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข
โดยไม่ต้องพัฒนาชนบท ให้เป็นชุมชนเมือง กันทั่วประเทศ 
จนกลายเป็นปัญหาหลายหลากตามมา จนยากเกินแก้

ความเห็น

สิ่งที่ดีที่สุด เริ่มจากตัวเราค่ะ เราต้องและลงมือทำเอง เพื่อจะได้ทราบปัญหาเบื้องต้นถ้าเราทำได้ ความเชื่อถือจากคนรอบข้างก็จะตามมาเองค่ะ หรือแม้แต่การสอบถามจากผู้เชี่ยวชาญ (ภูมิปัญญาชาวบ้าน )เป็นสิ่งที่ดีในการใช้นำทางเลยนะคะ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆนะคะ :cheer3:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

(โดยเฉพาะทฤษฎีและทิฐิทางบวกของคุณ) ดูสิ่งที่เป็นให้ชัดเจน แล้วจะเห็นว่าตัวฉันจะเริ่มทำอะไรตามความฝันได้บ้าง ด้วยตัวคุณเอง

เป็นกำลังใจให้ค่ะ :cheer3:

ชีวิตไม่ได้เกิดมา เพื่อยอมแพ้

เป็นกำลังใจให้กับงานวิจัยที่มีประโยชน์ต่อประเทศชาติค่ะ