เมื่อถึงบ้าน อาจารย์รวม

บล็อกนี้ขอแนะนำสมชนะคะ จากด้านซ้ายของผู้อ่าน คนที่หนึ่งคุณนึกและเพื่อนคู่ใจเสื้อดำ คนที่สามป้าลัดและเพื่อนป้าลัดเสื้อฟ้า คนที่ห้าน้องนุสิตา คนที่หกน้องพนิดา คนที่เจ็ดสมจิตกับลูกชาย คนที่เก้าอาจารย์รวม   คนที่สิบยายต้อยเมืองชล คนที่สิบหนึ่งด้านหน้าเพื่อนคู่ใจอาจารย์รวม (ขออภัยค่ะที่จำชื่ออาจารย์ผู้หญิงไม่ได้) คนที่สิบสองน้องนา คนที่สิบสามคือฮีโร่ของทุกๆคนค่ะ พี่วัชนั่นเอง

มาถึงบ้านอาจารย์ก็ชวนไปดูนาข้าวเลยค่ะ อาจารย์บอกว่าข้าวที่เห็นอยู่นี้ใช้ต้นกล้าแค่หนึ่งต้นปักดำในแต่ละกอ แตกกอใหญ่มากค่ะ

ดูสิคะแค่ต้นกล้าต้นเดียว ข้าวพันธุ์นี้ชื่อข้าวหอมแดงค่ะ(ถ้าจำไม่ผิด) ถ้าท่าน สมช คนใหนสนใจพันธุ์ข้าวต้องรอให้อาจารย์ติดต่อมาล่ะค่ะ เพราะว่าทุกคนที่ไปให้ที่อยู่อาจารย์ในสมุดเยี่อมของอาจารย์ แต่เพื่อนๆที่ไปไม่ได้เอาที่อยู่อาจารย์มาค่ะ(รอกันไปเรื่อยๆนะคะ อิอิอิ)

ส่วนแปลงนี้เป็นข้าวหอมนิลค่ะ ข้าวยังไม่แก่ค่ะ ทั้งสองแปลงนี้เป็นข้าวที่สามารถปลูกได้ตลอดปี อายุในการปลูกถึงเก็บเกี่ยว ประมาณหนึ่งร้อยยี่สิบวันค่ะ(อาจารย์บอก)

สภาพคอกหมูอาจารย์กว้างมากค่ะหมูได้วิ่งออกกำลังกายเลยไม่ค่อยอ้วน ที่ชอบโดนใจคือแห้งสนิท ไม่เหม็นถ้าแบบนี้เลี้ยงได้แน่นอนค่ะ

มุมผ่อนคลายค่ะ (ดูสองสาวมีความสุขเชียว)โสดเจอโสด

พวงชมพูค่ะ

ชะบาดอกนี้สวยมากค่ะ

ขอปิท้ายด้วยดอกขิงค่ะ แต่จำชื่อไม่ได้ว่าขิงอะไร

ขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆน้องๆที่มาอ่านให้กำลังใจ และขอบคุณบ้านสวนพอเพียงค่ะ