กลับจากอุดร แวะเที่ยวท่าเสด็จ หนองคายค่ะ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 

ออกจากอุดร ก็ไปต่อหนองคายเลยค่ะ ที่จริงหลานสาวอยากไปเที่ยวลาว แต่เพราะไม่ได้วางแผนมาก่อน ปรากฎว่าไม่ได้พกเอาบัตรประชาชนไปด้วย ลืม!  ก็เลยอด เลข 13 หลัก ก็จำไม่ได้ เลยไปได้แค่ท่าเสด็จ  พอดีจอดรถแล้วมีรถมารับบริจาคช่วยน้ำท่วมที่นครสวรรค์ พี่สาวเลยทำบุญไป 500 บาท ขยันทำบุญจริ๊งจริง...ทำมากเท่าไหร่ก็ไม่อิ่มเป็น เดินสายทำบุญเลยนะเนี่ย....

 


  

 

                 ถ่ายจากโปสเตอร์

 

 

 

   ....ของจริง...ถ่ายเอาฤกษ์เอาชัย...

 

 

 

 

 

                 หิววววว...

 

 

 

 

 

             ตั้งใจมากใกล้สอบแล้ว 

 

 

 

   ระหว่างรออาหารมา ดูวิวฝั่งต่างประเทศก่อน 

 

 

 

มีเรือบริการทานอาหารกลางลำน้ำโขง ช่างไม่กลัวภูตแม่น้ำโขงจับกินเป็นอาหารเลยนะ (อิจฉาเล็กน้อย)

 

 

 

ไผบังคับลูกชายข้อยถ่ายรูปเนี่ย...

 

 

 

 

อาหารมาช้ามาก เที่ยงเศษ ๆ หิวกันทุกคน จานไหนมาจัดการก่อนเลย กุ้งเผาตัวเล็ก ๆ 10 ตัว 300 บาท

ไม่ได้สมราคาเลย น้ำจิ้มก็ไม่ได้รสชาติ ไม่จิ้มเลย กุ้งก็จืด ๆ สงสัยเป็นกุ้งหนีน้ำท่วมมาจากเขื่อนลำปาว

รอนานมากกว่าจะมาทีละจาน ชุดนี้หมดไปแล้ว ยำปลาหมึกค่อยมา 

 

 

 

 

ยำพอกินได้ แต่ส้มตำไม่มีใครแตะเลย รสหวานไป ตำแตงอร่อย ยำหมด ทอดมันมา ข้าวผัดกุ้งมา ที่เด็ดสุด พี่เปิ้ลสั่งไข่ต้ม 5 นาที มากินกับตำแตง มาเป็นรายการสุดท้ายค่ะ ทำเอาอารมณ์เสีย ย้ำไป 2 ครั้ง จนบอกว่าไม่เอาแล้วอิ่มแล้ว คิดดังค์ ไข่ต้ม 5 นาทีมาเลย 1260 บาท ไม่ได้ประทับใจเล้ย ขนาดตอนเที่ยงวันอาทิตย์มีแขก 4 โต๊ะ 

 

 

 

 

ยังไงก็อิ่มแล้ว ขึ้นมามีแรงยิ้มถ่ายรูปกันหน่อย อิ่มทั้งท้อง อิ่มทั้งบุญ อ้วนขึ้นอีกหลายโล

จริง ๆ แล้ว หุ่นกะลังดี ยังไงไม่รู้ 2-3 วันมานี่ อ้วนขึ้น...

 

 

 

ของเล่นหุ่นยนต์ตัวเดียว 600 บาท ถือเอาเองไม่มีใครสนใจเลย โดนรุมด่าด้วยข้อหาซื้อของเล่นแพง


 

 

ป้าก็โดนรุมเหมือนกัน อยากซื้อของเล่นแพงให้หลาน เล่นแป็บเดียว ชิ้นส่วนหาย

 

 

 

 

ดูเอาเองรุ่นไหนกับรุ่นไหน

 

 

 

แอ็คหน่อย มาถึงตลาดท่าเรือแล้ว

 

 

 

รุ่นนี้ก็น่าดูอยู่หรอก

 

 

 

แต่รุ่นนี้หาดูยากนะจะบอกให้ ขลังด้วย  

 ...อายเด็กมันนะป้าว่า..

 

 

เดิน ๆ ดูว่าเขาขายอะไรมั่ง

 

 

 

จอดอยู่ตรงนี้ล่ะ ทั้งป้าทั้งหลาน

 

 

 

แฮปปี้ทั้งคนซื้อคนขาย 

 

 

 

 

 

ตุ๊กตาน่ารักดี ถ้าใครชอบ...

 

 

 

 

คุณนายกับชาวสวน ต่างกันบ้างนิดหน่อย

 

 

 

ดูสินค้าเขาน่าจับจองเป็นเจ้าของมาก

 

 

 

มะตูมตากแห้ง เห็ดหอมแห้ง

 

 

 

สวย ๆ ทั้งนั้น

 

 

 

ลูกค้ารุม  (ต่อ)

 

 

 

ร้านนี้ก็หมดไปหลายบาท

 

 

แวะห้องน้ำขากลับที่ขอนแก่น

 

 

กลับถึงบ้านทุ่มเศษ ๆ ....เหนื่อย เพลีย คล่อกกกกก....

 

 

วันนี้หมดจบแค่นี้ก่อนค่ะ ง่วงจริง ๆ ตี 2 กับ 11 นาที พรุ่งนี้ต้องนึ่งเห็ด เด็ก ๆ เปิดเทอมด้วย บาย...

 

ขอบคุณเพื่อน สมช. ทุกท่านที่เข้ามาชมให้กำลังใจกันค่ะ...

 

 

 


ความเห็น

เขาคงอยู่มานานแล้วล่ะค่ะ คงเป็นแบบว่า ทำยังไงก็ได้ขาย 

 

คุณอ๊อด อันที่จริงเวลาคนอ้วนกับคนผอมเดินชนกัน รู้สึกว่าคนอ้วนจะล้มง่ายกว่าคนผอมนะ การทรงตัวไม่ดี ข้อเข่าชำรุด ไขข้ออักเสบ แบบนี้ยังอยากอ้วนอยู่เหรอ เหอ เหอ ธนนันท์ ก็เคยหนัก 45 นะ ตอน 17-18 แต่ พอมีลูกคน ขึ้น 10 โล ขึ้นแล้วคงอยู่ตลอดไป ไม่ยอมลง พอมีอีกคน ก็ขึ้น 10 โล  3 คน ก็ 30 โล เป็นคนน้ำหนักคงที่ ขึ้นแล้วขึ้นเลย 

เหอๆๆ  ของพรลูก 2  ขึ้น 30 โล  สงสัยชนะขาดค่ะพี่

กุ้งแพงจัง ตัวนิดเดียว แต่พาเที่ยวสนุกดีค่ะ

^^อยู่กับความสุขที่พอเพียง^^

หน้า