ชีวิตใหม่กำลังจะเริ่ม......และลงท้ายด้วยการแจกเมล็ดซียนท้อ

วันอาทิตย์สบาย ๆ แบบนี้ ขอเขียนบล็อกให้สบายใจ สบายตากับเขาหน่อยค่ะ...ก่อนที่จะไปทำภารกิจ...วันนี้สายหน่อย เอาภาพที่ถ่ายเมื่อวานมาให้ดูค่ะ...กวาดขี้เป็ด ขี้ไก่ ไว้ไปใส่ผัก พอดี แม่เป็ด ที่กำลังกกไข่ ลุกไปหากินอาหาร เลยมีโอกาสเห็นไข่เป็ด กำลังเจาะเปลือกค่ะ...รอยเจาะร้าวเกือบทุกฟองแล้ว....ไม่ค่อยได้เห็นหรอกค่ะ...เพราะส่วนมากจะไปแอบไข่ใต้กองไม้ ในป่ารก ๆ เพราะที่บ้านไม่ได้ทำคอกให้เป็นกิจลักษณะ....ยังระเหี่ยใจอยู่ 

ชุดนี้ดูเหมือนจะมี 17 ฟอง  วันนี้ยังไม่ลงไปดูว่าออกมากันหรือยัง

ชุดนี้ แม่เดียว 40 กว่าตัว....ลูกแม่อื่นด้วยค่ะ...แม่ทิ้งไปเลยเก็บมาให้แม่ตัวนี้เลี้ยงไว้ด้วยกัน

ยังมีอีก 3 แม่ที่กำลังกกไข่ในป่าหญ้า ไปอยากไปรบกวน รอให้พาลูกเดินออกมาก่อน เป็ดเล็ก ๆ สีเหลือง น่ารักค่ะ...จะน่าชังก็ตอนที่ต้องกวาดขี้เป็ดนี่แหละ...แล้วก็ต้องรมณ์เสียกับตอนที่ไประรานต้นไม้ ต้นผักที่ปลูกไว้...

เห็นคนอื่นมีดอกไม้สวย ๆ เอามั่งค่ะ...สวยดี...แต่ธนนันท์ไม่ใช่คน....หวาน...โรแมนติก...สักเท่าไหร่...ออกจะห้าว..แต่จริงใจนะคะ..อิอิ  เชื่อได้เลยค่ะ...จริง!จริ๊ง!.....

วันศุกร์ไปส่งพัสดุให้ สมช. ที่ติดค้างไว้ บางท่านก็เป็นเดือน ครูตี๋ น้องไพ รอจน...ส่งให้แล้วนะคะ...สมจิต ใครอีกล่ะ..ลืม..น้องแอน ป้าแมวดำ...น้องนภัสกร...

แล้วก็รับการบ้าน...น้ำใจ จากน้องแอน พี่สายพิน น้องมน ป้าแมว (กินหมดแล้ว)  ของน้องสิท น้องรุจน์ ป้าเล็ก พี่จุ๋ม ลุงพูน เยอะค่ะ  ฯลฯ...ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ...กำลังจะลงถุงเพาะวันนี้แล้วค่ะ...เมื่อวานกรอกถุงเพาะไว้แล้ว...

สุดท้าย...แจก...เมล็ดเซียนท้อ...20 ท่าน ค่ะ...ท่านละ 5 เม็ด......ใครอยากได้ไปปลูกก็ทำตามกติกาเลยแล้วกัน...