ได้รับของฝากจากป้าแมว+การบ้านคุณครูศิรินันท์....ครับ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

       


กุลเชียงป้าแมวอบแล้วครับ...ดูหน้าตาน่าจะอร่อยมากเลยครับ ผ่านหรือเปล่าลองตรวจดูนะครับป้าแมว วันนี้กลับบ้านกันดึกมาก ระหว่างรอข้าวสุกก็ถ่ายรูปมาให้ป้าแมวดูก่อนครับ(หิว)


       


  ส่วนกระเป๋าของป้าแมวพี่เป๊าก็นำมาใช้ใส่เอกสาร เวลาแกออกไปทำงานข้างนอก จริงๆนะครับจะบอกให้ เพิ่งวางไว้หมาดๆ เลยหยิบกล้องคู่ชีพมาถ่ายไว้เป็นหลักฐาน ส่วนพี่เป๊าหายแว๊บไปไหน หันมาดูอีกที่อยู่ในห้องน้ำแล้ว(ผมเป็นคนจัดหาอาหารให้พี่เป๊ากินอย่างเดียว)


  


 ขอบคุณคุณครูศิรินันท์มากครับ ขอไป 1 อย่าง คุณครูจัดมา 10 อย่างต้องขอบคุณมากๆอีกครั้ง ถูกใจมากเลยครับผมชอบกินมะเขือ


ขอบคุณในน้ำใจไมตรีและมิตรภาพที่มีให้กัน


ขอบคุณผู้ใหญ่โสทร ประธานแจ้ว และพี่น้องชาวบ้านสวนทุกๆท่าน


ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง

ความเห็น

ล็อคอินมาก็เพื่อการบ้านจริงๆค่ะ  ใครแจกขอไว้ก่อน (สามารถค่ะ) อยากได้พืชพันธุ์มากมาย หลากหลายสายพันธุ์ วันนี้พาหลานทำปุ๋ยหมักชีวภาพ เค้าพูดว่าอีกหน่อยร้านส้มตำเราจะเป็นศูนย์เรียนรู้นะเนี่ย อะไรๆ ก็ทำเอง

คนจน ทำจน อาจรวย


คนจน ทำรวย ยิ่งจน


คนรวย ทำรวย อาจจน


คนรวย ทำจน ยิ่งรวย

คุณรีเป็นคนขยันอยู่แล้วครับ...ใช้สถานที่ร้านเป็นศูนย์การเรียนรู้ก็ยิ่งดีครับ เห็นกับตา จับต้องได้ ทำให้เห็นกันแบบสดๆ

ชีวิตเป็นเรื่องง่ายๆ จะทำให้ยากทำไม


 

ดีใจด้วย ทำการบ้านให้ได้เกรดAนะครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ขอบคุณมากครับลุงเสิน...สุดความสามารถเลยครับ

ชีวิตเป็นเรื่องง่ายๆ จะทำให้ยากทำไม


 

ยืนตะโกนตรงนี้เลยยยยย... ป้าแมวขา นู๋นันท์กลัวอ้วน ต้องส่งใหม่ ข้าวตัง ๆ รับรองผอมแน่ อิอิ

~ Kiss รักบ้านสวนพอเพียง ~

ป้าจันทร์อย่าลืมบอกป้าแมวนะครับ หมูไม่ชอบหมูด้วยกันเอง ส่งเป็นข้าวตังอย่างที่ป้าจันทร์ว่าก็ดีเหมือนกันครับ

ชีวิตเป็นเรื่องง่ายๆ จะทำให้ยากทำไม


 

 

 

น่าน....พ่อประเวช แอบมากัดข้างหลังพี่นันซะเแล้ว....ใครเป็นหมูพวกเดียวกันจ๊ะ?...:crying2:

ฮ่าๆๆ กุนเชียงสุกแล้ว แต่ข้าวยังไม่สุก แล้วมานั่งดูภาพ ยิ่งหิวหนักกว่าเดิม

นั่นซิครับนั่งรอข้าวหิวจนตาลาย พิมพ์ผิดพิมพ์ถูกเลยครับคุณอ๊อด

ชีวิตเป็นเรื่องง่ายๆ จะทำให้ยากทำไม


 

หน้า