ซื้อสิ่งของด้วยวิธีผ่อนแสดงอะไร?

เราได้ใช้เงินของอนาคตไปเรียบร้อยแล้วค่ะ

มันก็ขึ้นอยู่กับเหตุผล และปัจจัยความสำคัญค่ะน้อง ว่าเรามีความจำเป็นมากน้อยแค่ใหนที่จะต้องผ่อนของสิ่งนั้น และคุ้มค่ากันหรือไม่ ถ้ามันคุ้มค่ากับดอกเบี้ยที่เราจะต้องจ่ายให้กับเขา พี่ว่ามันก็ไม่ได้เสียหายอะไร

บางสิ่งบางอย่างที่เราผ่อนซื้อ ไม่ได้หมายความว่าเราไม่พอเพียงนี่ค่ะ ถ้าหากว่าเรามีความรับผิดชอบเพียงพอ ไม่เดือดร้อนใคร ยกตัวอย่างเช่น สมัยพี่เป็นวัยรุ่น พี่ยังซื้อเสื้อผ้าเงินผ่อนเลยน้อง พี่ไม่กล้าขอเงินพ่อแม่มาซื้อเสื้อผ้าสวยๆใส่ อยากได้ต้องหาเงินมาซื้อเอง แต่ว่ารายจ่ายมันมาก ต้องแบ่งจ่ายหลายอย่าง พี่ซื้อเสื้อตัวละ 90 บาท เขาคิดดอกเบี้ยด้วย รวมแล้วตัวละ 120 บาทผ่อนอยู่ 6 เดือนโน้น พอผ่อนหมด สีก็หมองพอดี ขาดแล้วขาดอีก ปะแล้วปะอีก ขาดแล้วซ่อมไม่ได้ก็เอามาทำผ้าขี้ริ้ว ได้อีก เห็นใหม คุ้มเลย....

ถ้าเราคิดว่า พอ มันก็พอ....

ต้องแล้วแต่เหตุผลของแต่ละคน สมมุติว่ารับราชการ เงินเดือน เดือนละ 1 หมื่น เกิดมาไม่มีที่ดินทำกิน พ่อแม่ไม่ได้ร่ำรวย  แต่ต้องการซื้อที่ดินถ้าเป็นที่นาก็ถูกลง ถ้าไร่ละ 120,000 ถ้าซื้อ 3 ไร่ เป็นเงิน 360,000 บาท ถามว่าต้องทำงานกันกี่ปี ที่มีเงินเหลือเก็บ ซื้อที่ 3 ไร่นี้ได้ (คนขายคงไม่รอเราแน่ ๆ 100 %)

ต้องแล้วแต่เหตุผล ความสามารถในการจัดการคะ ไม่เสมอไปทุกอย่าง :embarrassed: :embarrassed:

ความจำเป็นของแต่ละคนไม่เหมือนกัน

การเป็นหนี้ที่พึงจ่ายได้ ไม่ใช่หนีล้นตัว  ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่พอเพียง

แต่ดีที่สุดก็คือไม่เป็นหนึ้

 มันก็ขึ้นอยู่กับเหตุผลเหมือนที่พี่อ๊อดว่า ถ้าจะซื้ออะไรสักอย่างต้องคิดถึงประโยชน์ใช้สอยก่อนและดูความจำเป็นด้วย อันไหนไม่จำเป็นก็ตัดออกไปก่อน บางคนมีความสามารถที่จะผ่อนได้ แต่ถ้าให้เก็บเงินสะสมไว้ แล้วค่อยซื้อบางครั้งมันเก็บไม่ได้ แต่ถ้าซื้อของไปแล้วเราต้องจ่าย ถ้าไม่จ่ายก็ไม่ได้ เหมือนเป็นการบังคับตัวเองไปในตัวด้วย....สุดท้ายก็ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าอยู่อย่างพอเพียงไม่อยากมีอยากได้อะไรที่มันเกินตัว แค่นี้ก็อยู่ได้โดยไม่เดือดร้อนแล้วค่ะ

ไม่มีเงินสด ๆ  ก็ต้องผ่อนสิ  เหอะ ๆๆ     :uhuhuh:

:sweating:    :sweating:    :sweating:

     สำหรับผมเป็นมนุษย์เงินเดือน ถ้าไม่ผ่อนก็ไม่มีบ้านรถและที่ดินตามที่เราต้องการ จะรอให้เก็บเงินได้ก่อนก็รอไม่ไหวจริง ๆ ครับ ใจร้อนและคิดว่าหากรอเก็บเงินได้จำนวนราคาในปัจจุบัน ราคาบ้านและที่ดินก็ว่ิงหนีไปไกลแล้วไม่มีทางทันแน่ ๆ ผมขายรถคันเดิมหันมาใช้รถเก่า ๆ มาซ่อมและปรับปรุงใหญ่และติดแก๊ส  มาตั้งแต่ปี ๒๕๕๐ แล้วครับเพราะต้องการลดค่าใช้จ่ายและเบื่อผ่อนรถใหม่ ทำให้ชีวิตรู้สึกเบาขึ้นพอสมควร    ส่วนตัวผมไม่แนะนำให้ผ่อนเครื่องใช้ไฟฟ้าหรือของฟุ่มเฟือยครับ เพราะราคาจะถูกลงเรื่อย ๆ ไม่เหมือนที่ดินที่นับวันราคาจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ครับ  ความเห็นส่วนตัวนะครับ คนเราต่างจิตต่างใจครับ  ไม่ว่ากัน

เพราะเรามองถึงประโยชน์ และความจำเป็นในการใช้ในชีวิตประจำวัน ทำให้ต้องยอมผ่อนและเป็นหนี้ที่รับผิดชอบได้

การผ่อนก็เหมือนกับการเป็นหนึ้เขา ทางที่ดีเราควรจะเก็บเงินและซื้อเป็นเงินสดดีกว่า ถ้าคิดว่าจะซื้อแต่ไม่พอก็ควรที่จะเลื่อนสิ่งที่ซื้อนั้นออกไป ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์การตัดสินใจของเราค่ะ