เมื่อน้องอาร์มอยากปลูกป่า....พี่นันก็ส่งเสริม

จากการที่ได้พูดคุยกับน้องอาร์มบ่อย ๆ รู้ว่าน้องมีความตั้งใจจริงในการอนุรักษ์ป่า มีแนวคิดในการรักษ์ป่า  เป็นเด็กที่มีความคิดแปลกแยกจากวัยรุ่นทั่ว ๆ ไป รักการทำเกษตรทุกอย่าง อยากจะทำทุกอย่างที่ชอบ เป็นเด็กที่มีความคิดคล้ายกับพี่นันมาก เราจึงพูดคุยกันอย่างถูกใจ ถูกคอ เป็นคอเดียวกัน  น้องอยากได้เมล็ดพันธุ์ต้นไม้ป่า ไปปลูกที่บ้านที่ อ.ดอกคำใต้ จ.พะเยา บ้านเกิดของน้อง  พี่นันมีป่าไม้ในครอบครอง หลายไร่ ก็อยากส่งเสริมน้อง เพื่อแผ่นดินที่รัก ของเรา ปลูกป่าให้แผ่นดินร่มเย็น เป็นลมหายใจของคนทั้งโลก พี่นันก็เลยไปดูว่า พอจะมีเมล็ดต้นอะไรที่พอจะเก็บได้ ก็เลยได้มา 1 อย่าง อย่างอื่น เพิ่งออกดอก หรือยังไม่แก่.....  

คุณแก่  อายุ  20 ปี แล้ว  พาตลุยฝ่าถนนทรายเข้าไป เกือบติดหล่มทราย....

ป่าโปร่ง มีไม้ แดง เต็ง รัง จิก ชาด กุง พยอม ยูง  ฯลฯ  พี่นัน ไม่ค่อยรู้จักชื่อต้นไม้นักหรอก บ่ใช่คนบ้านนอก อิอิ

ต้นแดงกับต้นชาด....จะมาหาเมล็ดให้น้องอาร์ม

ต้นชาด ตรงแหน๋ว สวยงามมาก อีก 2-3 ปี ก็เป็นเงินครึ่งหมื่น อิอิ ขายได้ค่ะ....

ที่ตรงนี้ วางเงินไปแล้วอาทิตย์ที่แล้ว  7  ไร่  ว่าจะคลอดรถคันใหม่ เลย...อด...จะปลูกมันไปก่อน รอให้ป่าไม้โต เพราะเขาตัดไปหมดแล้วเหลือแต่ตอ  พี่นันก็ชอบสวนป่า ไม่ค่อยชอบปลูกพืชเชิงเดี่ยวเหมือนกัน แต่ตอนนี้ขอปลูกมันก่อน หาเงินเลี้ยงลูก อิอิ  เขามาเช่าปลูกแตงกับเจ้าของเดิม เดินไปเก็บลูกไม้ เจอขวดยา สารเคมีที่เขาเอามาผสมพ่นแตง...สยอง...เพราะรู้ถึงพิษภัยของสารเคมีพวกนี้ดี  เมื่อตอนที่ยังทำสวนทุเรียนอยู่  พี่นันไม่ซื้อแตงโมกินมาหลายสิบปีแล้ว  ที่สวนป่ามรดกของปู่ที่ยกให้แปลงก่อนก็มีคน จ.กาฬสินธุ์มาเช่าที่ปลูกแตงเหมือนกัน  เขาจะย้ายแหล่งปลูกไปเรื่อย ๆ ใช้สารเคมีหนัก  ใครชอบกิน ระวังตัวค่ะ  กินที่ชาวบ้านปลูก ถึงลูกไม่ค่อยโต ไม่น่ากิน แต่ก็ปลอดภัย ไม่ค่อยมีอันตราย....หวานชื่นใจกว่ากันเยอะ...

เก็บแถว ๆ ที่รถจอด ไม่กล้าเดินไปไกล ๆ กลัว...หลง.....หลงทางเสียเวลา....หลงเธอ...คงไม่เสีย..ใจ...อิอิ

กลับมาถึงบ้าน ได้ของฝากจากแปดริ้วค่ะ พี่เหมียวไปเที่ยวเชียงใหม่มา มีของฝากน้องด้วย 

น้องก็รู้ว่า ช้าง เป็นสัญลักษณ์ของเมืองเชียงใหม่ แต่น้องก็ข้องใจ เลือกตัวอื่นให้น้องไม่ได้หรือคะ...แสลงใจจริง ๆ ตัวเดียวยังไม่พอใจ...มาเป็นคู่เลย....โมบาย ยังเป็นช้าง ตอกย้ำจริง ๆ 

เสื้อที่เขาสกรีนคำว่า "เมา...ได้ทุกวัน"  ไม่เอามาให้ล่ะคะ....น้องอยากได้ ไม่ใส่เองหรอกค่ะ....จะส่งต่อน่ะค่ะ....

ขอบคุณค่ะพี่เหมียว รักนะ จุ๊บ! จุ๊บ!  อิอิ  ระยะนี้ ชอบบอกรัก...ทุกคน..รัก...ตลอด...ทั้งเวบบ้านสวนเลยค่ะ

แล้วพี่จะเก็บลูกไม้ของต้นพันธุ์อื่น ๆ ส่งให้นะคะน้องอาร์ม อะไรแก่ก่อนก็ส่งก่อน จะได้ทันปลูกหน้าฝน  ฝากข่าวหาลุงโรสด้วยค่ะ  ลูกหมี่เพิ่งออกดอก  ฝากหาคุณปราโมทย์  ลูกแดง ก็เพิ่งออกดอก  รอหน่อยนะคะ จะเก็บส่งให้ไปปลูกป่าค่ะ ไม้ของอีสาน คงได้ไปโตที่ใต้  เรามาช่วยกันปลูกป่าค่ะ

พี่วัชรินทร์ชวนปลูกป่าทุกบล็อก....แม้แต่เวลาที่ได้คุยกัน พี่ยังออกข้อสอบให้น้องนันทำ...กลางอากาศ  โธ่!...ไม่ได้เป็นนักเรียนพี่สักหน่อย  พี่พยายามเน้นให้ช่วยกันปลูกป่า เพื่อตัวเราเอง เพื่อลูกหลาน  พี่บอกว่าเราหายใจทุกวัน แต่ไม่เคยสำนึกว่า ลมหายใจมาจากไหน ได้มาจากอะไร  เราจะทำยังไง จะมีอากาศไว้หายใจชั่ว ลูกหลาน เหลน โหลน  ถ้าโลกนี้ไม่มีต้นไม้  จะเอาออกซิเจนมาจากไหน

 พี่วัชรินทร์ ไม่ใช่จะเป็นคนปลูกผักสวย ๆ มาอวดพี่น้องชาวบ้านสวนเป็นอย่างเดียว  ไม่ใช่อัพรูปผักที่ปลูกสวย ๆ มาลงให้พวกเราเม้นท์...แล้วก็แล้วไป.... แต่พี่ยังเน้นให้เราช่วยกันปลูกป่า ปลูกต้นไม้   ไม่รู้ว่ามีใครสังเกตที่พี่วงเล็บไว้ข้างหลังบล็อกทุกบล็อกหรือเปล่า...ธนนันท์อยากช่วยพี่...ช่วยโลก...ขอตอกย้ำอีก....เราช่วยกันได้ค่ะ ปลูกวันละต้น  อาทิตย์ละต้น เดือนละต้น ปีละต้น  มีเวลาเมื่อไหร่ คิดได้เมื่อไหร่ ก็ลงมือเลยค่ะ....

      ปลูกป่ากันค่ะ...พี่น้อง...อิอิ