การเริ่มต้น(ยกที่ 2)

ขุดดินเสร็จ ก็หายไปเจ็ดแปดวัน คิดถึงก็เลยมาหา แต่ทำไมมันถึงดูแปลกตาขึ้นจากเดิม ข้างทางเป็นกอกล้วยที่แน่นขนัด แทบจะเบียด

ชิดกันเหมือนปลากระป๋อง แต่ตอนนี้ทำไมถึงดูเกลี้ยงเกลาหล่อเหลาขึ้นเยอะสอบถามลุงบ้านข้างๆถึงได้รู้ความว่าเป็นฝีมือของลุงเอง

แบบนี้เค้าเรียกว่าล้างต้นกล้วยลุงว่างั้น

ดูสิหล่อเหลาขึ้นเยอะ

แถมลุงข้างบ้านยังช่วยปลูกกล้วยให้รอบพื้นที่เลยกล้วยนานาพันธ์ที่บ้านของลุงจัดการแยกหน่อขุดหลุมปลูกให้เสร็จสรรพ

ด้วยข้อหาคนคอเดียวกันมาอยู่ใกล้ๆกัน ปลาเล็กๆนานาชนิด ลุงยกยอได้ก็จัดการปล่อยให้ในบ่อเสร็จสรรพ

บัวน้อยๆก็เริ่มฟื้นตัวจากการขุดบ่อ

อัญชัน(รึป่าว)ก็ยังมีหลงเหลืออยู่

 อันนี้ก็ผักบุ้งที่ข้าพเจ้าลงแรงปลูกเองกับมือและนับว่าเป็นสิ่งเดียวที่ลงมือปลูกเองในตอนนี้

หลังจากขาดการดูแลมานับสิบปี ปล่อยให้รกร้างมาโดยไม่ได้ใช้ประโยชน์อะไรเลยมานับทศวรรษ จนมาถึงเงื้อมือของผู้ครอบใหม่ผู้แสน

จะไม่เหมือนใคร จินตนาการอันบรรเจิดบวกความโหยหาชีวิตที่ไม่ต้องการพึ่งพาโลกภายนอกมากนัก และความฝันอีกมากมายที่พร้อมจะ

บรรจุใส่ในฝืนดินแห่งนี้ เชื่อว่าสักวันจินตนาการ ความฝัน และการลงมือทำ เมื่อทุกสิ่งที่ว่ามานี่หลอมรวมกันมันจะกลายเป็นความจริง

     วันที่ข้าวยากหมากแพงใกล้เข้ามาทุกที มันคงดีไม่น้อยถ้าในบ้านของเรามีซูปเปอร์มาร์เก็ตอยู่หลังบ้าน มันคงดีไม่น้อยที่อาหาร

ที่เราหยิบเข้าปากแต่ละคำไม่มีสารพิษเลย  มันคงดีไม่น้อยถ้าเราจะสูดหายใจให้เต็มปอดแล้วบอกให้โลกรู้ว่าเมืองไทยมีดี

ขอบคุณสำหรับพื้นที่ ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง