ความงอกงามของสวนฉัน (ตอนที่หนึ่ง)

หลังจากช่วงหยุดเทศกาลสงกรานต์หนึ่งวัน   ผู้คนหลั่งไหลออกจากเมืองหลวงไปแล้ว   ฉันจึงได้เดินทางไปเยี่ยมสวนที่ปล่อยทิ้งไว้เป็นเวลาหลายเดือน   เพราะต้องให้ความสำคัญกับภาระหน้าที่ที่เป็นงานประจำก่อน   ฉันรู้สึกตื่นเต้นดีใจอย่างบอกไม่ถูก  เหมือนกับว่าจะได้มาพบเกลอเก่า ที่จากกันไปนานแสนนาน

วันนี้ ถนนในกรุงเทพโล๊งโล่ง ยังกะเมืองในฝัน  ไม่ถึงสองชั่วโมงดี   ก็เข้าใกล้ปลายทางที่เราจะไป  ถนนก็โล่งเช่นกัน

            พอมาถึงสวน  สิ่งแรกที่ฉันอยากเห็น  คือบ่อน้ำ   แล้งๆ อย่างนี้  น้ำจะลดลงไหมน๊อ

                       โอ้โฮ   ยังเป็นปกติอยู่เลย   นี่คือทิวทัศน์ รอบๆ บ่อน้ำในสวน

มาผจญภัยในสวนกันค่ะ ทางเข้าสู่อีกโลกหนึ่ง  รกได้ใจเลย   เราตั้งใจว่า  ต่อไปนี้ ช่วงหน้าแล้ง จะไม่ตัดหญ้า   แต่จะรดน้ำให้ปุ๋ยบำรุงดิน  เพื่อให้หญ้าและวัชพืชช่วยรักษาความชุ่มชื้นในดินไว้   การตัดหญ้า จะทำในช่วงหน้าฝนเท่านั้น

                  มองไปที่ขอบบ่อ มีวัชพืชขึ้นเต็มไปหมด   ดูๆ  ก็สวยดีเหมือนกันน๊ะ

ที่พื้นดิน สิ่งที่สะดุดตา คือ ดอกต้อยติ่ง ขึ้นเต็มไปหมด   ฉันเด็ดเมล็ดแก่ๆ  โยนลงไปในน้ำ  ได้ดินเสียงเปาะแปะ ๆ   ทำให้นึกถึงวัยเด็ก  ที่ชอบเล่นแบบนี้เป็นประจำ 

                                         แล้วก็มีดอกหญ้า 

ดอกไม้เหล่านี้  แม้จะไม่มีโอกาส ที่จะถูกนำไปประดับในแจกัน    แต่ถ้าเรามองอย่างตั้งใจ  ก็จะพบความงามที่เธอเหล่านั้นเปล่งประกายออกมา

                                  แมลงปอบินว่อนไปมา  เกาะทีนั่นที่นี่ที  

                                     มันคือลูกอะไร ใครทราบบ้างค่ะ?

          อ๊ะ อ๊ะ ผักกูดที่ฉันนำมาปลูกไว้ที่ขอบบ่อ  เมื่อปีที่แล้ว   ก็ยังมีชีวิตหลงเหลืออยู่

                                  ต้นไผ่เติบโตใหญ่แผ่ขยายกิ่งก้าน

                            กล้วยเทพพนม  ออกผล  ดูช่างน่าตื่นตาตื่นใจ

                    มะพร้าวที่ปลูกไว้กันการพังทลายของขอบบ่อ   ก็เติบโตงดงาม 

             มีปลาเล็กปลาน้อย  มาอาศัยร่มเงาทางมะพร้าว  หลบความร้อนของเปลวแดด

                       แม้แต่คนทำสวน  ก็ยังแอบมาหลบมุมด้วยเหมือนกัน อิอิ

 ร้อนมากเลย  ขอพักหน่อยน๊ะ    แล้วอย่าลืมติดตามตอนไป

สวัสดีค่ะ  ขอบคุณทุกท่านที่มาเยื่ยมชม