เจ้าของนาร่มโพธิ์ร่มไทรของบ้าน

ร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกหลาน บรรดาต้นไม้ท่าน(ขอใช้คำว่า"ท่าน"เน๊าะ)นี้ใครยังอยู่มั่งเอ่ย???

นานๆย่าจะได้ออกมาดูนาของย่าเองที่ทุ่งสานซักครั้ง แล้วแต่"อารมณ์วัยรุ่น"ของย่า ว่าอยากจะมาดูข้าวในทุ่งรึเปล่า??? เพราะตอนนี้ท่านเองก็ทำเองไม่ไหว  ก็ให้ผมกับอารับช่วงต่อ

เพื่อรักษามรดกที่ย่ากับปู่แลกมาด้วยนำ้พักน้ำแรงของท่าน

คนนี้พี่สาวคนโต ของย่าผม ตอนนี้ท่านกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งนึงแล้ว แต่ก็มีหลานสาวคอยดูแล

อย่างดี คิดว่าทำบุญกับพระโพธิสัตว์ในบ้านตัวเองดีที่สุดแล้ว

คนถัดมาก็ย่าของผมเอง ใกล้ๆแปดสิบห้าแล้วยังเดินเหินแข็งแรงอยู่ (อ้อในภาพทั้งหมดนี่ผ่านมาหลายสรงกรานต์แล้วครับ พอดีว่าตั้งแต่ผมทำงานในทะเลเนี่ย ไม่มีโอกาสรดน้ำย่าและชาวคณะของย่าเลย )แต่กลับบ้านที่พรหมพิราม ไปทุกครั้งได้เห็นหน้าท่านทั้งหลายก็สุขใจแล้วครับ

คนนี้คนสุดท้ายครับน้องสาวของย่าผมและปู่คู่ชีวิตของย่า คนนี้ก็ยังแข็งแรงอยู่พี่น้องย่ามีกันอยู่ในเขตบ้านเหลือกันอยู่สามคน ในซอยบ้านจึงใช้ชื่อซอยสามพี่น้องเข้ามาก็เป็นอาณาจักร(พูดให้ใหญ่โตซักหน่อยฮ่าๆ)เพราะเข้ามามีบ้านห้าหลังซึ่งเป็นบ้านของย่าทั้งสาม บ้านอา และก็บ้านผม อ้อแล้วก็เป็นซอยตันเข้าออกทางเดียว เลยใช้คำว่าอาณาจักรซะเลย อบอุ่นดีที่อยู่รวมกันกับญาติ

นี่ๆพี่น้องสองคนนี้เมื่อก่อนเป็นชาวประมงน้ำจืดมือฉมัง ร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำสองคนนี้ลุยไปหมด หาบหามสุ่มหาปลา ตะข้อง ตะกร้าไปหาปลาสองคนพี่น้อง ออกแต่เช้ากลับมืดตลอด

....แต่ตอนนี้ถอดเขี้ยวเล็บหมดแล้ว

แต่ทุกวันนี้ก็ยังไม่ลาออกจากยุทธจักรครับ ว่างเมื่อไรลุย เมื่อนั้น(ดูจากรูป)

อยู่ให้เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรกับลูกกับหลานนานๆนะครับ

ผมขอให้สมาชิกที่ยังมีต้นไม้ท่านนี้ ช่วยทำำนุนุบำรุง รักษาดูแลท่านให้ดีๆนะครับ

หายากมากต้นไม้ประเภทนี้ครับ แพงกว่ามีค่ากว่าไม้ใดในโลก

(ป.ล.อาจจะไม่เกี่ยวกับต้นไม้แต่อยากเอาย่ามาอวดครับ ฮ่าๆๆ)