ลางาน..ไปเป็นคนสวน..

หมวดหมู่ของบล็อก: 

                ผมเคยสงสัยในความแข็งแรงของตัวเองในการทำสวน..อยากรู้ว่าถ้าทำงานหนักๆติดต่อกันหลายวันจะไหวหรือเปล่า..เลยลาพักผ่อนวันศุกร์หนึ่งวัน..ไปสวนขุดหลุมปลูกยางและปลูกต้นไม้อื่น..ลองดูว่าจะหนักขนาดไหน..ถอดเสื้อลุยกลางแดดเลย...การถอดเสื้อผมไม่สนใจใครหรอกครับ..เพราะผมไม่จำเป็นต้องสร้างภาพ..ไม่ต้องกลัวดำอยากถอดก็ถอด..เอาตัวเองมันส์เข้าว่า...ฮ่าๆๆๆๆๆฮิ้วววววว..

                    ระหว่างขุดดินไป..ก็เปิดซี.ดี.เพลงลูกทุ่ง.ต่ายอรทัย..ตั๊กแตนชลดา..ศิริพร..อำไพพงษ์..เอาให้กระหึ่มสวนไปเลย..สร้างบรรยากาศในการขุด..เข้าท่าดีเหมือนกัน..ถ้าไม่กลัวแบตหมด..อิอิอิ..

      ปลูกมะพร้าวสำหรับเอาไว้ขาย..กะว่าสักสิบปีถึงจะเก็บขาย..ปลูกกลางแดดนี่แหละฟะ..ปลูกไว้ตามชายขอบที่..วันนี้ปลูกแค่ 10 ลูก..กำลังลังไปหามาเพิ่ม..กะปลูกสัก 100 ลูก..เอาไว้ขายผลแก่ตอนตัวเองแก่..โฮะๆๆ..

      ปลูกมะค่าโมงตามขอบสวน..ประมาณ 100 เม็ด..หลุมละ.สองเม็ด..ปลูกตอบแทนให้แก่แผ่นดินเฉยๆ..หลังจากที่อาศัยมานาน..ไม่รู้ว่าผมจะมีโอกาสได้เห็นต้นมะค่าโตจนใช้งานหรือเปล่าก็ไม่รู้..ไม้ยืนต้นกว่าจะโตใช้เวลานานมาก..เมื่อถึงตอนนั้นผมคงไปนอนวัดแล้วมัง..

  

 ระหว่างปลูกต้นไม้ก็สังเกตเห็นผลงานที่ผ่านมา..ขนุนก็เริ่มโผล่ออกมา..แก้วมังกรก็ย้งมีชีวิตรอดดีอยู่..มันพร้าว..มันเลือด..เจริญเติบโตไปตามปกติ..

   

   ส้มโมงที่สุกเต็มสวน..ลองชิมดูหวานนิดเดียวที่เหลือเปรี้ยวหมด..กินไปสองสามลูกเข็ดฟัน..คงได้แต่ยืนชื่นชมกินไม่ไหว..มีเพียบคิดถึงสมาชิกที่ทำน้ำหมัก..เก็บไปทำน้ำหมักคงได้สักสามสี่กระสอบปุ๋ย..หล่นกระจายตามพื้นดิน...

          ขนต้นยางไปวางตามหลุม..เสร็จแล้วก็ผสมดินกลบหลุมไว้พรุ่งนี้ค่อยมาปลูก..แค่ผสมปุ๋ยผสมดินและกลบหลุมก็หมดเวลาแล้วครับ..ปวดเอวปวดเนื้อปวดตัว..แขนขาล้า..เดินขาเป๋ไปเป๋มา..พื้นดินในสวนอ่อนนุ่มไม่เสมอกันเวลาเดินต้องออกแรงมากว่าปกติ..

        วันนี้อยู่จนมืดมองไม่เห็นจึงกลับบ้าน..ผู้ปกครองโทรตามด้วยความป็นห่วง..ถ้าพระจันทร์สว่างจนมองเห็นผมก็กะว่าจะทำต่อ..แต่ไม่ไหวมืดมากมองอะไรไม่เห็น..เลยต้องกลับบ้าน..สามทุ่มต้องไปตีแบดมินตันต่อ..จะลองดูว่าผมแข็งแรงพอหรือเปล่า..

       ตอนเช้าขนกล้ายางใส่รถไปปลูกตามหลุมที่กลบเอาไว้..โชคดีที่ฝนตกเมื่อคืน..การย้ายกล้ายางไปกระจายตามหลุม..หนักได้ใจเดินไปหยุดไป..การนอนดึกและเล่นแบดมินตันส่งผลให้ร่างการอ่อนล้า..และเหนื่อยเร็วกว่าปกติ..หอบเลยครับพี่น้อง

             มีสมาชิกในสวนมาแอบมองด้วย..

          ผมเดินหาที่ปลูกต้นไม้..เห็นสมาชิกแก้งรุ่นเล็กกำลัง..ก้มหน้าก้มตาขุดดินหาเห็ดโคน..เลยเดินไปดูใกล้ๆ..เป็นไงครับผลงานที่หาได้..ที่สวนผมมีเห็ดโคนเยอะ..รู้สึกจะเป็นแหล่งแต่ผมไม่เคยได้เก็บ..เพราะไม่ทันชาวบ้าน..

         ต้นยางต้นแรก..ของแถวที่หกปลูกให้กับคุณนุสิตา..เพราะสัญญาเอาไว้ว่าจะให้ต้นยางสิบต้น..แถมให้สิบหกต้นเลยแล้วกัน..เราปลูกให้แล้วนะนุสิตา..ว่างๆมาดูเอาเองนะ..โฮะๆๆ...

        วันนี้ก็มืดเหมือนเดิม..เหนื่อยกว่าปกติแต่ก็ยังไหว..เหลือยางประมาณ สามสิบกว่าต้น..มืดก่อนเลยปลูกไม่เสร็จ..

ขอบคุณพ่อแม่ที่ให้กำเนิด..บรรพบุรุษที่รักษาแผ่นดินให้อาศัย..กำลังใจจากผู้ปกครอง..สมาชิกบ้านสวน..ผู้ใหญ่โสที่เคารพ..และบ้านสวนพอเพียงของเรา..ลำใย..

 

ความเห็น

:cheer3: การใช้ร่างกายที่หนักจนเกินไป.."วันนี้ยังไม่เป็นไร".ถ้าวันหนึ่งล้มขึ้นมา...ร่างกายจะหมดพลังไปนะจ๊ะ..เนื่องจากเราเอาส่วนที่เราเก็บสะสมมาใช้หมดแล้ว (ความคิดส่วนตัวๆ).อีกอย่างอดเป็นห่วงไม่ได้...กับการถอดเสื้อกลางแจ้งๆเป็นเวลานานๆ  โดยเฉพาะสี่โมงเช้าถึงสี่โมงเย็นอันตรายนักแล..ระวังเกี่ยวกับมะเร็งผิวหนังเด้อน้อง....หักโหมมากไปทำให้อ่อนแรง..ทำแต่พอมีแฮง..ร่างกายเรายังพอรับไหว..เป็นกำลังใจให้จ๊ะ...

:sweating: :sweating: เป็นกำลังใจให้ จ้า สู้สู้

อีกไม่นาน คงจะร่มไปด้วยต้นมะค่าโมง ต้นยางเนอะ ถึงตอนนั้นถอดเสื้อก็ไม่แสบตัวแล้วค่ะ

อย่าเอาร่างกายมาทดลองแบบนี้บ่อยๆ จะไม่ดี...เอาแต่พอดีนะ...ใจไหวแต่บางครั้งร่ายกายไม่ไหวนะ...

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

คนหน้าตาดีน่ะ ตอนนี้ปลูกยางหมดหรือยังล่ะอ้าย เพลงที่อ้ายเปิดชอบเหมือนกันเลย อยากได้เมล็ดส้มโมงมาปลูกบ้างน่ะอ้าย พอจะสงเคราะห์ได้บ่

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

สู้ๆ  ว่าแต่เอาเห็ดโคนไปทำไรกิน

เห็นรูปแล้วยิ้มเลย เรารู้แล้วล่ะ ว่าอยากได้อะไรเป็นของฝาก :admire2:

ขอบคุณสำหรับต้นยางน่ะ ปลูกให้ขนาดนี้ ไม่ไปเยี่ยมไม่ได้แล้ว มีโอกาสเมื่อไหร่ จะไปตรวจการบ้านนะ

อนาคตเถ้าแก่สวนยาง สู้ สู้ค่ะ

ขยันจริงแฮะ เก็บแรงไว้ทำการบ้านบ้างนะเฮีย :shy:

""

 

:cheer3: :cheer3:

ชีวืตที่เพียงพอ..

หน้า