ผมมาส่งการบ้านครับ

เขียนโดย ลุงจวบ เมื่อ 21 พฤษภาคม, 2012 - 04:26

หมวดหมู่ของบล็อก:

ผมมาส่งการบ้านครับ ผมได้รับเมล็ดพันธุ์แตงหูฉลามจากนู๋หวึ่ง ซึ่งนู๋หวึ่งบอกว่าได้มาจากคุณตุ้ย ผมเพาะขึ้นทุกเม็ดเลยครับ ตอนนี้ได้ลงดินแล้วแต่จะรอดหรือไม่นั้นต้องรอดกันูต่อไปครับ

โตแล้ว

ลงดินได้

ขอบคุณที่แบ่งปันครับ

แถมด้วยนิทานหนึ่งเรื่องครับ แฮ่ ๆ

เมื่อหลายปีที่ผ่านมา มีนกเป็ดคู่นึงบินมาที่สวนห ลังบ้าน มันเป็นคู่ผัยตัวเมียกันครั บ

มันมาขออาหารกิน ก้แปลกใจอยู่เหมือนกันว่ามั นมาจากใหนมาได้ยังไงแล้วมาท ำไมบ้านเรา

ทำไมไม่ไปบ้านคนอื่น บางวันมีรอบเดียว บางวันมาสองรอบและบางวันก็ม าหลาย ๆรอบ

จนเมียผมเริ่มหงุดหงิด ให้อาหารบ้างไม่ให้บ้าง เวลาเมียไม่ให้อาหารมันผมก ็จะเอาไปให้เอง

บางครั้งเมียก ็บ่นว่าให้มันไปแล้ว มันต้องรู้จักหากินเองบ้าง

เดี๋ยวมันจะเคยตัวเมียบอกงั้น ถ้ามันเคยตัวมันหากินเองไม่ เป็นมันแร่ะจะแย่

ผมมาคิดดูเออเน๊าะมันก็จริง ของเมีย ให้มันวันละครั้งก็พอ

พอถึงปลายเดือนพฤษภาคมสองเป ็ดผัวเมียคู่นั้นก็หายหน้าไป

ก้ไม่ได้คิดอะไรมันคงไปที่ ๆมันต้องไปเน๊าะครับ

แต่ทว่าในปีต่อมาปลายเดือนกุมภาพันธ์มันมากันอีกครับ

เมียบอก มาอีกแร่ะ มาขออาหารกินอีกแร่ะ มันใช่เป็ดสองตัวนั่นหรือเปล่า

เราจำมันไม่ได้ครับ และก้เป็นเหมือนเดิม มาขออาหารบ่อยจนเมียเริ่มบ่นอีก

ผมบอกเมียไปว่า แม่มึง ๆ แม่มึงไม่คิดมั่งเลยเหรอว่า ทำไมเป็ดมันมาบ้านเราไม่ไปบ้านคนอื่น
เมียตอบมา ไม่คิด ไม่ได้คิด
ผมบอก สัตว์มันคงมีสัญชาตญานว่าบ้านเรามีให้มันกินมั้ง หรือไม่อาจจะเป็นพ่อกับแม่ที่จากไปก้ได้นะแม่มึง

และตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เมียไม่เคยบ่นอีกเลย ไม่ว่าเป็ดมันจะมากี่ครั้ง

ถ้าเราอยู่เราก้จะเอาอาหารให้มันกินทุกทีไป
เวลาผ่านไปเข้าปีที่ห้าคือเมื่อปีที่แล้วครับ มันมาเหมือนเคย

แต่ครั้งนี้ดูว่าชีวิตของสองผัวเมียจะไม่ค่อยราบรื่นนักด้วยเพราะว่า

มีนกเป็ดตัวผู้อีกสี่ห้าตัวบินไล่ตามเป็ดที่เป็นเมีย จ

นสองผัวเมียไม่สามรถบินร่อนลงมากินอาหารได้เลย

เราสองคนก็ได้แต่มองเพราะช่วยอะไรไม่ได้ ได้แต่คิดไปว่านั่นมันคือวิถีธรรมชาติของสัตว์

จนกระทั่งถึงเวลาที่พวกมันต้องไป มันก้หายไปโดยไม่บอกกล่าว
และปีนี้มันก็กลับมาอีก การมาของมันคือบินร่อนลงที่หลังคาห้องเก็บของในสวนหลับบ้าน

มันจะมาแบบนี้ทุก ๆครั้ง มาถึงใหม่ ๆมันจะมาพร้อม ๆกันสองตัวตลอดทุกวัน

พอได้ซักเดือนมันจะผลัดกันมา เหมือนกับว่าผลัดกันกกไข่เฝ้ารังของมันเช่นนั้นแร่ะครับ

แต่คราวนี้เป็ดตัวผู้มันมาตัวเดียว มาทุกวัน วันล่ะหลาย ๆรอบ

มาแค่ตัวเดียวไม่มีเปลี่ยนกะ เราก้ได้แต่สงสัยว่าเมียมันตายหรือไง

ธรรมดามันจะดูแลเมียมันดีมากเลยครับ เวลาให้อาหารมันกิน

มันจะให้เมียมันกินก่อนแล้วมันต่อยกินที่หลัง

เราสองคนก็ได้แต่เฝ้าดูพฤติกรรมของมันว่ามันจะเหงามั้ย

ถ้าเมียมันตาย ปีหน้าเราคงไม่เห็นมันอีกแล้ว

แต่อยู่ ๆวันนึงอาการของไอ้ตัวผู้มันดูแปลก ๆไป

คือมันร้องแก๊บ ๆ แก๊บ ๆหันไปหันมา คือเห็นได้ว่ามันแปลกอ่ะครับ

เราเลยเปิดประตูออกไปดู เมียมันครับ เมียมันมาด้วย

มันพาเมียมันมา มันมาเตือนเราให้ดูเมียมัน น้ำตาจะไหลครับ

เมียมันดูเชื่องซึมปีกตก ขนบนหลังหายไปเป็นกระจุก

มันคงโดนตัวผู้ฝูงนั้นทำร้ายเอาน่ะครับ ถึงกับบินไม่ไหวเลย

เรารีบเอาอาหารมาให้มันกินครับ มันก็กินอย่างคนหิวจัดเขมือบงั่ม ๆๆๆลงคอไป

เราให้อาหารมันแล้วมันก็นอนอยู่ข้างถนนนั่น เราก็คิดว่าให้อาหารมันแล้วก็ทำได้เท่านี้

นั่งดูมันพักนึงก็หันหลังจากมันมา

และอีกหลายวัน ๆต่อมาก็เป็นเช่นนี้ ตัวผู้จะมาคอบส่งข่าวบอกเราว่า

ตอนนี้เมียมันอยู่ข้างนอกนะ เราก้เอาอาหารไปให้

วันนี้ตัวเมียดูดีขึ้นแต่ก็ยังไม่สามารถบินได้

เราสามคนพ่อแม่ลูกเฝ้ายืนดูมันอยู่นานกว่าทุกวัน

แล้วเราก็ได้เห็นภาพที่ทำให้เราโดยเฉพาะผมเองน้ำตาไหล

ผัวให้เมียกินอาหารจนหมดตัวมันเองกินไปสองสามคำเอง

แล้วมันก็พากันเดินกลับบ้านของมันด้วยกัน ทั้งๆที่ตัวผู้สามารถบินได้แต่มันไม่บิน

มันคอยดูแลเมียมันเดินเป็นเพื่อนเมียมันกลับบ้าน

ซึ้งครับ ซึ้งในน้ำใจของเป็ดสองตัวนี้

เราหันมามองหน้ากันแล้วถามกันและกันว่า เราจะเป็นเช่นเป็ดสองตัวนี้ใช่ไหม?

ไม่มีเสียงตอบจากปากใครมีแต่น้ำตาที่ไหลลงมาเปียกแก้ม
แล้วคุณล่ะครับ เคยมีสัตว์มาหาบ้างมั้ย

ถ้ามีดูแลเขาด้วยเน๊าะครับเพราะนั่นอาจจะเป็นญาติพี่น้องของเราที่ล่วงลับไปแล้วก็ได้ใครจะรู้

ด้วยความปราถณาดีจากผม....ลุงจวบคนบ้านนอกคอกตื้อสะดือดำ แฮ่ ๆ

บล็อกของ ลุงจวบ
อ่าน 6696 ครั้ง

ความเห็น

ลุงจวบ

23 พฤษภาคม, 2012 - 13:58

Permalink

Re: ผมมาส่งการบ้านครับ มาช่วยลุ้นด้วยคน

ดองเค็ม ยังไงก็ไม่เน่าเน๊าะ

Mitta

21 พฤษภาคม, 2012 - 14:06

Permalink

Re: ผมมาส่งการบ้านครับ

:hell-yes: อ่านแล้วซึ้งมากๆๆ...เป็นเหมือนกันค่ะ..ทุกๆวันจะมีแมวสองพี่น้อง มาขออาหารที่หน้าห้อง เป็นแมวจรจัดว่าไปประมาณนั้น เนื่องจากหาเจ้าของที่แท้จริงไม่ได้ (ขนาดเขาห้ามเลี้ยงนะเนี้ยะ)มาถึงก็จะนั่งเฉยๆ..สักพัก..ถ้าเรายังไม่รู้จะร้องเตือนทันที่..ประเภทว่า ฉันมานั่งนานแล้วนะย่ะ..เอาอาหารมาให้ได้แล้ว...บางครั้งออกต่างจังหวัดหลายวันมันเหมือนจะรู้..ไม่ขึ้นมา..เวลากลับมาที่เหมือนมันดักคอยเราอยู่..วิ่งนำหน้ามาก่อนเจ้าของห้องอีก...บัจจุบันต้องซื้ออาหารแมวติดห้องไว้..