บ้านพี่เหมียว.ยังไม่ยอมจบ..จ้า

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เพราะเป็นอะไรที่ประทับใจที่สุดในการที่จะได้ไปพบปะ สมช. เที่ยวนี้...ก่อนเวลานัดหมายเกือบเดือน ที่ธนนันท์กับพี่เหมียว คุยกันทุกวัน วันละหลาย ๆ รอบ ทั้งทางโทรฯ และทางกล่องข้อความ...มีแต่คำว่า อยากให้มา ๆ ...อยากจะไป ๆ มี 2 คำ นี้เท่านั้น แต่เพราะต้องดูแลคนป่วยและติดงานพี่สาว ทำให้ไม่สามารถกำหนดลงไปได้ชัดเจนว่าจะได้มาแปดริ้วหรือเปล่า...พอโอกาสเปิด...ไม่สนอะไรแล้วค่ะ...ลุยโลด.. 

 

เดินสวนพี่เหมียว..ยังไม่อิ่มหรอกค่ะ ไปได้นิดเดียว แต่เพราะเหนื่อยและหิวแล้ว จึงต้องกลับมาเดินรอบ ๆ บริเวณบ้าน ซึ่งมีต้นไม้เยอะแยะไปหมด ธนนันท์ไม่เน้น ต้นไม้ เพราะไม่รู้จักชื่อเลย พี่เหมียวก็โดนลุงโรส น้องนึก ล๊อคตัวไว้ โอกาสก็เลยเปิดให้พวกเรา..(หลายคน)  ปล้นสะดมพี่เหมียวตามใจชอบ..5555  อะไรที่เสียหาย..ฝีมือพวกเราที่เดินอยู่ข้างหลังทั้งนั้น..

 

ป้าลัดลงมือปฎิบัติการขุด ขุด และ ขุด ผู้หญิงรูปร่างบอบบาง อรชรอ้อนแอ้น (รึปล่าว) ขึ้นบัญชีแดง...บุคคลอันตราย..ขุดทุกอย่างที่ขวางหน้า

อิอิอิ

คนนี้ขึ้นไว้เลยทั้งดำและแดง...เดี๋ยวจะโชว์เดี่ยว 1 บล็อก 5555 เอิ๊ก!


มีผู้ช่วยด้วย..ผู้ช่วย..ยุ..ส่ง


คนเสื้อลายโดนยุ...จากเก๋าเอง


ลิง..ส่วนตัวของใครน๊า..ไวกว่าเสียง...พอเห็นสายตาละห้อยของสาว ๆ ว่าอยากได้ลูกจัน...เอามั๊ยๆๆ เดี๋ยวผมปีนให้..ยังไม่อ้าปากตอบเลย พ่อระเห็ดขึ้นไปอยู่บนคาคบ...ยาว..เป็นประโยชน์  


ยายเจ๊ถนัดนัก..เรื่องใช้..สามี..คนอื่น..อิอิอิ

ปล่อยพ่อเจ้าประคุณไปบริการสาว ๆ ยายคนนี้ก็ลงมือปฏิบัติการปล้น..เก็บทุกอย่างที่กินได้..ส่งการบ้านพี่เหมียวยังล่ะ กินเป็นเดือนมั๊งที่เก็บไป..ปานนั้นยังบอกให้เบา ๆ ทีเด็ดอย่างนี้ เบาไงไหว..หายาก


บาง..ท่าน..ก้อ..หิวววววว..สังเกต..มือซ้ายหวาย..มือขวา..น้อยหน่า..ยืมมือน้องอีกมั๊ยคะ? ไม่อยากให้รบกวนยายสาย..


มาเอาการบ้านไปแจก..อ้อยดำ มัน 5 นาที ป้าเล็ก และ..อะไรสักอย่าง จำชื่อไม่ได้ น้องเอามาหมด 5555 รวมทั้งทูนพัทลุง...หรือปล่าว


ลัดขั้นตอน กลับมาถึงบ้านพี่เหมียว หิวกันทุกคน..


คนนี้เขาใช้แรงเยอะมาก...ไม่ฉลาดนิ..ใครบอกให้ถือเสียม..ถือถุง..มีเสียมก็ต้องขุด มีถุงก็ต้องหาของใส่..หนัก..สู้เรากับยายแมวไม่ได้ ไม่มีเสียมไม่มีถุง  ถือแต่กล้อง ไอแพด และโทสับ 5555 เก็บทุกช๊อต

 

 

น้องดาชูหลักฐาน..ใครกินก่อน ไม่เหลือเนื้อปลาเลย ให้น้องดากินก้างเหรอ...น่าสงสาร 5555   สังเกตว่า ธนนันท์ เส้นตื้นมาก ขำได้ขำดี ใครไม่ได้ไป บอกได้หลายคำ...เสียดายและเสียใจ


น้องดา..ใจสู้เสมอ..ผู้หญิงแกร่ง..จริง ๆ  เหลือแต่ก้างก็กินฟะ..

 

ยายแมว..จอง!


ล้อมวงเข้ามา ๆ แจกสมบัติกันแล้วจ้า...ป้าลัดว่าง่ายมาก หยิบแล้ว ถอยไปแล้ว พอบอกว่าจะถ่ายรูป มาแอ็คให้หน่อย..จัดให้  ธนนันท์ ไม่หยิบกับเขาหรอก..พอเขาไปกันหมดแล้ว..หยิบทีหลัง..เอาเยอะกว่าเขาอีก..ไม่งกเลย 


พี่เหมียวภูมิใจเสนอ...แจกการบ้าน 

 

 

 

เอ่อ!..เรือนเพาะชำไม่ได้มีที่เดียวนะคะ..กระจัดกระจายไปทั่ว แล้วมาบ่นว่ารดน้ำไม่ทั่วถึง ครั้นจะมารดน้ำต้นไม้ ก็เสียเวลานับตังค์  แบ่งเวลาไม่ได้เลยค่ะ...น้องว่าพี่เหมียวไปดูแลต้นไม้เถอะค่ะ สงสารแห้งเหี่ยว เรื่องนับตังค์ เดี๋ยวน้องไปช่วยนับ อิอิ  


เยอะกว่าร้านขายต้นไม้อีกค่ะ  ปานนั้นยังจะไปเดินเกษตรแฟร์  ที่มี ที่ยังไม่ลงปลูก สิบล้อยังขนไม่หมด หลายเที่ยว อยากได้มาครอบครองอีก บอกแล้ว..คนนี้โรคจิต..เอิ๊ก!...น้องจะไปขนช่วยนะคร้า...พี่เหมียวคนสวย (จริง ๆ)


 

...จอง!..

 

ยังไม่จบค่ะ...โปรดติดตามตอนต่อไป..ซีรี่ย์ 20 ตอนจบ..5555 เอิ๊ก!

ความเห็น

จะแหม่นเอาธาตุแท้กันมาเปิดเผยคักน้อ ..ยายนัน

:embarrassed:ดูแล้ว มีความสุข กันทั่วหน้า:embarrassed:

555 เป็นโชคดีที่น้องไม่ได้ไปซิงานนี้ไม่งั้นโคนพี่นันธ์เผาสดๆอีกคนแน่ ไว้เจอกันคราวหน้านะค่ะพี่นันธ์งานหน้าจะไม่พาดเลย มาใหม่นะค่ะแปดริ้วอ่ะ 

ไปอยู่แล้ว ถึงไม่ได้เจอตัว...พี่ก็มีความสามารถเผาได้เหมือนกัน ลองมาคุยกับพี่บ่อย ๆ สิ..ไม่รอด!

น่ากลัวเจงๆเลย บรื้ย.... :bigeye:

หยึยๆๆๆ  จอง ไรว้า  อย่าหนักนะพี่ ไม่งั้นจะไปร้องไห้ซบอกพี่เที่ยง :desperate:

สรุปแล้ว..... คนที่น่ากลัวที่สุดคือยายนะนันท์ นี่แหละ ล่อหลอกให้เก๋าเก็บนั้น เก็บนี่ เอานั่นซิเจ๊ เอานี่ซิเจ๊ แล้วแอบถ่ายรูปมาเผา :hate::whip:

 

   พออยู่ พอกิน พอใช้ พอใจ = พอเพียง

ไปรอบนี้ของพี่นันท์คุ้มจริงๆ แหมต้นไม้บ้านพี่เหมียวยังกับร้านขายพันธุ์ไม้เลยครับไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเจ้าของบ้านเป็นคนขยันอิอิ ตามดูตอนต่อไปครับ

ดีหรือชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงหรือต่ำอยู่ที่ทำตัว


บุคคลจะล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร

หน้า