แบ่งๆปันๆ

2-3 อาทิตย์ก่อน อ้อยหวานไปทำงาน

ไปเจอถุงๆนี้ในห้องอาหารของที่ทำงาน ติดป้ายไว้ว่า "“Free. These rollerblades need a home."

เปิดดูก็เห็นอย่างนี้ ยังใหม่อยู่เลย

เอามาลองดู ใส่ได้พอดี เลยรับอุปการะให้มาอยู่ที่บ้าน  จะลองหัดเล่นดู

วันนี้อ้อยหวานเอามะเขือเทศใส่ตระกร้าไปวางไ้ว้ที่ห้องอาหารที่ทำงาน แล้วติดป้ายไว้อย่างนี้

ที่นี่เขาแบ่งปันกันอย่างนี้ค่ะ ไม่มีชื่อผู้ให้  บางก็มีขนมคุกกีหรือขนมเค็ก

...............................................................................

ขอถือโอกาสนี้เขียนความในใจหน่อยค่ะ

    อ้อยหวานอ่านบล็อกมาหลายปี

    ทั้งภาษาไทย ภาษาอังกฤษ บ๋อยครั้งก็ภาษาอื่นๆเช่น รัสเซีย จีน ญี่ปุ่น เยอรมัน …เพราะว่ามีงานอดิเรกและความสนใจหลากหลายมาก   โดยใช้กูเกิลแปล รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง 

    แต่แล้วหลายๆบล็อคก็ทะเลาะกัน แบ่งเสื้อ  แบ่งสี  (โดยเฉพาะ บล็อคไทย)  แม้แต่บล็อคหรือเพจธรรมะก็ยังมี  ทำให้ต้องเลิกอ่านไปอย่างหน้าเสียดาย

    อ้อยหวานไม่เคยมีบล็อก  และไม่เคยมีความคิดที่จะมีบล็อก 

    แต่พอมาเจอ”บ้านสวนพอเพียง” ได้ติดตามอ่านมาระยะหนึ่ง มีความรู้สึกว่า “ใช่เลย” นี่คือบ้านในฝัน  ต้องขอชมเชยพ่อบ้านคนดูแลและลูกบ้านดีๆทุกคนค่ะ

    เหตุผลอีกอย่างหนึ่งที่ตัดสินใจเขียนบล็อก คือ อ่านของเขามามาก ได้อะไรดีๆก็เยอะ ตอบแทนนิดๆหน่อยๆด้วยการเขียนบล็อกก็คงจะดี และได้คุยกับเพื่อนๆในบ้านบ้าง

    ขอบคุณค่ะ