ตัดแต่งช่อ....

หมวดหมู่ของบล็อก: 

                                            IMG_0197.JPG

          สำหรับชาวสวนลองกองแล้ว  เป็นที่ทราบกันดีว่าการออกดอกของลองกองนั้น  ตามปกติแล้วจะออกมากเกินกว่าปริมาณที่ต้นจะรับเลี้ยงไหว  บางครั้งก็ออกมากเกินกว่าสิบเท่า  การที่จะสร้างผลผลิตคุณภาพดีมีราคาออกสู่ตลาด  จึงมีความจำเป็นที่จะต้องตัดแต่งช่อดอกที่มากเกินความพอดีออก  มิฉะนั้น  หากปล่อยไว้จะมีการสลัดลูกทิ้งโดยธรรมชาติให้เหลือในปริมาณที่ต้นพอจะรับไหว  แต่ต้นไม้ไม่มีระบบคิดที่ซับช้อนเหมือนมนุษย์ที่จะสลัดเป็นช่อๆไป  การร่วงของลูกอ่อนจึงเฉลี่ยกันไปโดยทั่วทั้งต้น จนเหลือในปริมาณโดยรวมที่พอเหมาะจึงจะหยุดร่วง  ในแต่ละช่อจึงมีลูกห่างๆไม่กี่ลูก  เพราะฉนั้นก่อนที่จะถึงขั้นตอนนี้  เกษตรจึงมีความจำเป็นต้องตัดแต่งช่อดอกที่มากเกินความพอดีออกให้เหลือในปริมาณที่พอเหมาะกับขนาดลำต้นและพุ่มใบ  ในการดำเนินการนั้น  ไม่มีกฏเกณฑ์กติกาตายตัว  สูตรใครก็สูตรใคร  ต่อโดยผลก็คือให้เหลือในปริมาณที่พอเหมาะกับขนาดต้น  


                IMG_0200.JPG    IMG_0196.JPG

                                                                                                                ก่อนการตัดแต่ง

 

                 หลักการพิจารณาว่าควรเหลือไว้ติดต้นเท่าใหร่นั้น  ก่อนอื่นต้องอาศัยประสพการณ์คำนวณเคร่าๆประมาณว่า  ขนาดลำต้นและพุ่มใบขนาดใหนจะให้ผลผลิตคุณภาพดีมากที่สุดประมาณเท่าไหร่  หากไว้มากเกินไปผลผลิตที่ออกมาจะเป็นคุณภาพต่ำหากน้อยไปก็เป็นการเสียโอกาศ  หลักการพิจารณาช่อใหนควรไว้หรือเอาออก  โดยส่วนตัวของผู้เขียนบล้อกมีหลักการณ์ดังนี้

           1.ช่อที่อยู่ปลายกิ่งเล็กๆ  เอาออกหมดเพราะมีปัญหาในการเก็บเกี่ยว

           2. ช่อที่สั้น 

           3. ช่อที่ออกที่ลำต้น (จากการสังเกตุเห็นว่าช่อที่ออกที่ลำต้นช่อจะสั้นลูกจะเล็กกว่าที่ออกที่กิ่ง) 

             ทั้งนี้หลังจากตัดออกแล้วหากเห็นว่ายังเหลือเกินพอดี  ก็ตัดออกจนเหลือในปริมาณตามที่ประมาณไว้ในตอนต้น  และพยายามให้มีช่วงห่างระหว่างช่อ เพราะอาจจะเป็นที่หลบซ่อนตัวของหนอนหรือแมลง  ซึ่งอาจจะเจาะทำลายเพียงลูกเดียวแต่จะเน่าแล้วลุกลามต่อไป

                IMG_0202.JPG    IMG_0201.JPG

                                                                                                                 หลังการตัดแต่ง

 

                ขอย้ำว่านี่คือวิธีที่ใช้อยู่  อาจจะไม่ดีที่สุดด้วยเหตุผู้เขียนยังไม่นับว่าตัวเองเป็นชาวสวนมืออาชีพ  ยังต้องหาความรู้และประสพการณ์อีกมาก  ยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นครับ

ความเห็น

ดอกดกมาก เห็นลูกเหลืองๆ ด้วยน่ากิน... Smile

มาขอรับความรู้ด้วยคนค่ะ ..  ขอเพิ่มนิดนะคะ ช่อดอกที่อยู่บนกิ่ง เคยได้ยินมาว่าต้องเอาออกเช่นกัน.. เว้นระยะพอประมาณ ครึ่งศอก ขึ้นอยู่กับขนาดต้น  ครั้งแรก แต่งดอก ครั้งที่สอง แต่งช่อ ครั้งที่สามแต่งผล. สุกแล้ว อย่าลืมเอารูปมา ชิม เฮ้อ ชมนะคะ.Laughing

....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....

       ว่าแต่  ที่บ้านหนูแอนก็มีเยอะนะ  หรือจะหลอกซื้อมะพร้าวห้าว

ดีใจที่เกิดมาเป็นคน  จึงเลือกที่จะทำและไม่ทำในสิ่งใดๆใด้ดีกว่า

:embarrassed: ขอบคุณค่ะที่นำความรู้มาฝาก ที่บ้านเคยปลูกมะไฟหวานแต่ไม่รอด

    ขอบคุณที่เข้ามาทักทายครับ  คุณอิ๋ว

ดีใจที่เกิดมาเป็นคน  จึงเลือกที่จะทำและไม่ทำในสิ่งใดๆใด้ดีกว่า

ฮ่าๆๆ อยากเขกหัวตัวเองแท้ๆ เน็ตที่บ้านวันนี้ช้ามาก โหลดมาแต่คำว่า "ตดแต่งช่อ" ไม้หันนากาศยังไม่มา เย้ยยยยย...แอบคิดในใจว่า แม้...เก่งแท้น้อ...ผายลมแต่งช่อ ได้นี่ มีหวังชาวสวนเป็นลม หน้ามืด ตาลาย วิงเวียนศรีษะกันเป็นแถบ เพราะพยายามปั้มลมเพื่อนแต่งช่อ เฮ้อ...เน็ตเจ้ากรรม โล่งอกไปที ที่เป็น" ตัดแต่งช่อ" ขอบคุณค่ะสำหรับภาพสวยๆ

          ร่ำรวยอารมณ์ขันจริงนะแม่คุณ  อ้อ หากเจอท่านโอบาม่า ช่วยบอกด้วยว่าคนทางนี้คิดถึง

ดีใจที่เกิดมาเป็นคน  จึงเลือกที่จะทำและไม่ทำในสิ่งใดๆใด้ดีกว่า

ข้อมูลและรูปชัดเจนมากครับ เป็นประโยชน์กับเพื่อนๆที่ยังไม่มีประสบการณ์อย่างผมดีทีเดียวยิ่งมีภาพประกอบทำให้เข้าใจยิ่งขึ้น


        

ดีใจที่เกิดมาเป็นคน  จึงเลือกที่จะทำและไม่ทำในสิ่งใดๆใด้ดีกว่า

         ครับคุณอินเนียร์  อาจจะไม่ถูกต้องสมบูรณ์ที่สุด  แต่เป็นความรู้ที่ได้จากการลองผิดลองถูกมาระยะหนึ่งครับ

ดีใจที่เกิดมาเป็นคน  จึงเลือกที่จะทำและไม่ทำในสิ่งใดๆใด้ดีกว่า

ผมก็เคยไปช่วยที่สวนน้องสาว ทำแบบนี้เหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้รอบรู้หรือชำนาญเท่าคุณธีระชัยหรอกครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

หน้า