เยี่ยมชม ภูมิปัญญาท้องถิ่น

หมวดหมู่ของบล็อก: 

     Laughing สวัสดีครับทุกท่าน...เมื่อคืนเปิดมาเห็นบล็อกผู้ใหญ่ เปิดใจครบรอบ๔ปี อย่างสู่ปีที่๕ ชวนให้เขียน "ได้อะไรจากการเป็นสมาชิกเวบบ้านสวนฯ" ทำให้ลังเลอยู่พักหนึ่ง เพราะเรื่องที่ผมจะเล่าต่อจากตอนที่แล้วยังไม่จบ แต่ก็คิดได้ว่ายังมีอีกหลายวันและไม่ได้ระบุวันหมดอายุ จึงตัดสินใจเล่าต่อ...เปิดคอมฯเลยครับ เข้าไปที่เวบบ้านสวนพอเพียง 

ในชื่อเรื่อง http://www.bansuanporpeang.com/node/24371

    หลังจากอาหารเช้า ตกลงกันว่าจะไปเก็บ(งม)หอย

ที่คลองนี้ข้างบ้าน

 

แต่แม่เร็วกว่า รู้ว่าหลายคนชอบหอย จึงสั่งให้คนประจำจัดมาให้เสียก่อน ๖กิโล ฮ่า ฮ่า...พี่แก่และผมจึงไม่มีกิจกรรม จับหอย ให้ได้ดูกัน

วางไว้แป๊บเดียว หอยจะหนี ซะแล้ว อิอิ..

   Laughing พี่แก่ว่า อยากไปชมภูมิปัญญาท้องถิ่น จัดให้ครับ ไปชมกัน

   

การเลี้ยงด้วง...โดยใช้ต้นลาน แต่เพิ่งเริ่มจึงยังไม่มีด้วง 

กะทกรก ข้างท่อนลานเลี้ยงด้วง ยอดกำลังสวยน่าแกงเลียง

 

ชมการเคี่ยวน้ำตาลโตนด 

แลกเปลี่ยน สนทนา ภูมิปัญญาท้องถิ่น

 

ของกินของใช้ประจำที่ ที่เอามารับแขก

   

และอุปกรณ์ที่ใช้ในการขึ้นตาล 

 

เล่าสู่กันฟังว่า

คลอง หรือที่นี่เรียกว่า เหมืองอาทิตย์ สายนี้ขุดเมื่อสมัยพลเอกอาทิตย์ กำลังเอกดำรงตำแหน่งอะไรสมัยนั้นผมก็ไม่แน่ใจ ตั้งแต่สงขลาไปจดเขตนครศรีธรรมราช ความยาวหลายกิโลเมตรทีเดียว  

มองเลยคลองไปข้างหน้า ก่อนหน้านี้เป็นทุ่งนาในดงป่าตาล ตอนนี้เป็นสวนผสมที่ปลูกปาล์มน้ำมันเป็นหลัก แล้วอนาคต?..ต้นตาลที่ยังเหลืออยู่ตอนนี้...จะ... ?

 

ใกล้เที่ยงแม่ครัวเริ่มเตรียมอาหาร แกงส้มปลา

แล้วก็มาปิดท้ายกับภาพ น้องคนตัดหญ้าให้วัวคนนี้ 

   ขอขอบคุณเจ้าของภูมิปัญญา และสถานที่ มา ณ โอกาสนี้ด้วยครับ สวัสดี..

   ปล.ตอนจบ โปรดอย่าพลาด...

ความเห็น

  ผมชอบกินน้ำหวานสดในกระบอก ชอบกินน้ำตาลโหนดเคี่ยวให้เป็นตังเหม ชอบกินแกงหอยขม ด้วงคั่วเกลือ ชอบเหมือนกันของใช้ที่โหยในขวดแบน แต่เห็นมีดปาดตาลแล้วเสียวแปลบ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

แสดงว่าชอบทั้งเพใช่ม่ายน้อง.. มีดปาดตาลยกให้คนขึ้นตาลไปก็แล้วกัน  :uhuhuh:

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ช่วยสับก้นหอยให้มั้ยค่ะ เดี๋ยวหอยจะไปอื่นหมด   Laughing

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

น้องภา สับก้นกะยังไปได้ เพราะหอยไปกับปาก :uhuhuh:

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

มาพัดลุงหม้าย 13 นี้พี่เสินกับพี่แก่ เดี๋ยวได้เจอด้วงตัวเป็นๆ ที่เลี้ยงจากต้นสาคู

จะบอกน้องพรื่อดี เอาเป็นว่าคอยดูก็แล้วกันครับ เพราะบอกไปถ้าไม่ได้ไปก็เสียคำพูด

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ไม่กินแกงส้ม อีกินแกงหอยขมนิ


อย่าลืมสับดูดหอยนะ เดี๋ยวจุ๊บไม่ออก :uhuhuh:

"ความสุขของชีวิตในวันนี้ คือทำตามวิถีพอเพียงของพ่อ"

ขะนั้นรอหีดนะ ต้องขังให้ขี้ก่อนสักคืน

หอยขม ถ้าไม่สับตูด ดูดไม่ได้ :uhuhuh:

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ที่บ้านแม่เหรอคะพี่เสิน คลองน้ำเยอะจัง เห็นหอยขมแล้วน่าแกงนิ

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

ครับที่บ้านแม่น้องเก้ ฝนตกทุกวันน้ำในคลองจึงเยอะ หอยก็มีเยอะ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

หน้า