บ้านแห่งนี้มีความรักและความอบอุ่น

.ในการไปอบรมที่ศูนย์กสิกรรมธรรมชาติสองสลึง ทุกคนต้องตื่นนอนประมาณตีสี่หรือตีสี่ครึ่ง เพราะตีห้าเริ่มกิจกรรมการอบรม เมื่อทุกคนพร้อมกันที่ห้องประชุมตอนตีห้า ก็จะเริ่มด้วยการออกกำลังกายเบาๆ แล้วก็ดูสื่อวิดีโอที่เกี่ยวข้องกับกสิกรรมธรรมชาติ หลังจากนั้นลุงผู้ใหญ่สมศักดิ์ก็จะมาพูดคุยอะไรหลายๆ อย่างให้เราฟังจนใกล้ๆ 8.00 น. ก็ต้องไปเคารพธงชาติ สวดมนต์

 กินข้าวเสร็จก็ต้องล้างแก้ว ล้างจานเอง หลังจากนั้นก็จะเป็นการเรียนรู้ตามฐานความรู้ต่างๆ และกิจกรรมการอบรมจนถึงสามทุ่ม สี่ทุ่ม ใครที่ไม่เคยตื่นเช้า ก็ได้มาตื่นเช้าที่นี่แหละ การมาอบรมที่นี่ไม่ใช่ได้เฉพาะความรู้ สมาชิกที่เข้าอบรมคงรู้แก่ใจดี

อบรมเกษตรที่นครปฐม พบปะสมาชิก ได้รู้จักกับ พี่พริกหอม น้องเอส น้องติ๊ก น้องเดย์ น้องนุสิตา น้องจุ้ย น้องเกมส์ น้องวิทย์

พิชิตเขาเจ็ดยอด  เป็นทริปแห่งความประทับใจอยู่ความทรงจำมิรู้เลือน และเป็นทริปเปลื่ยนชีวิตของพนิดา

ครั้งหนึ่งในชีวิตการเดินทาง...การเรียนรู้..การเปิดรับ..โลกอีกมุมหนึ่งของชีวิต

การเดินทางถึงแม้จะเหน็ดเหนื่อยก็ตาม...สุดท้ายเราก็เดินมาถึงจุดหมายระยะทางที่ผ่านมาได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง

เห็นความแข็งแรงอดทนของลูกหาบรอยยิ้มกำลังใจความรักและมิตรภาพ

บางช่วงของการเดินทางเราอาจอ่อนแรงเหนื่อยท้อแท้หมดหวังแต่ด้วยใจที่ไม่ยอมแพ้ระยะทางไม่ว่าจะไกลจะสูงจะเหน็ดเหนื่อยเพียงไหน

"ผู้พิชิตอาจไม่มีความหมาย สิ่งที่เราพิชิตได้นั้นไม่ใช่ภูเขาสูงแต่เป็นตัวของเราเอง"

เมื่อมองย้อนกลับไปถึงการเดินทาง ......ฉันชอบบททดสอบบทนี้มาก....มีทุกรสชาติ โหด มันส์ ฮ่า

ความประทับใจนอกจากความสวยงามและหลากหลายสิ่งมีชีวิต ต้นไม้ ดอกไม้ ใบหญ้า ลำธารแลน้ำตกในป่าแล้ว...

น้ำใจและมิตรภาพของเพื่อนที่ร่วมเดินทางที่เอื้ออาทรช่วยเหลือกัน...ตลอดเวลาที่เราใช้ชีวิตในป่านั้นทำให้ประทับใจยิ่งกว่า

18 ชวิตเหมือนเป็นคนคนเดียวกันก้าวเดินในป่าอย่างมีความหวังไปสู่จุดมุ่งหมาย

ที่ตั้งไว้แม้จะเหน็ดเหนื่อยแต่ก็มีรอยยิ้มเสียงหัวเราะผุดขึ้นตลอดเส้นทางการเดินทาง...

ได้รู้จักกับลุงพี ลุงพูน น้าเสริฐ  พี่แก่ พี่เสิน พี่เก้ พี่หยอย พี่อู๊ด พี่พุทธบุตร น้องต๊อก น้องจา น้ออ๊อด ประธานแจ้ว  และ ผู้ใหญ่โสทร

และสมาชิกหาดใหญ่  น้องเล็ก พี่น้อย พี่ใจ พี่ติ๋ม 

ทริปแปดริ้ว ได้รู้จักพี่อ้วน พี่โจ ลุงโรส ยายสาย 

โลกช่างกลมจริง....ศิรินันท์/พนิดา เป็นศิษย์ สถาบันเดียวกัน เลยเกิดภาระกิจสังสรรค์รุ่นกันหน่อย 

เพราะโลกกลมจึงทำให้มีวันนี้ ความทรงจำที่ดีความผูกพันที่มีเป็นสายใยแห่งมิตรภาพที่ผูกพันแน่นเหนียวคงอยู่ตลอดไปตราบนานเท่านาน

ทริปนี้นัดเจอ กับพี่จุ๋ม ดาวเรือง และจอย นภัสกร ด้วยค่ะ

                         ดอกไม้ที่งดงามในหัวใจ ดอกนั้นก็คือ..ดอกไม้แห่งมิตรภาพ...
                                               ซึ่งเติบโตด้วยความรัก...
                                          ดูแลด้วยความห่วงหาอาทร ...
                         เปรียบเสมือนดอกไม้แห่งมิตรภาพ... ที่กำลังเติบโตผลิบานในใจ...

พบปะสมาชิกโคราช ได้รู้จัก กับ ป้าแมวดำ  ป้าจันทร์ น้องเอก

แม้หนทางจะห่างไกล

แต่ "มิตรภาพ" ที่ "จริงใจ"
ก็ไม่เคยหายไป ในระหว่างทาง

ทริปไร่กาแฟ ทุ่งนางครวญ ได้ยรู้จักกับพี่ สุวิทย์ นิยมไทย เป็นทริปแรกที่พนิดาเริ่มที่จะเปลื่ยนตัวเองและค้นหาตัวเอง...

ไปกับกลุ่มเดินป่าเป็นครั้งแรก มีน้องรุ่งริง ตามไปด้วย...ด้วยความห่วงใย ...

มิตรภาพ...คือของขวัญที่ล้ำค่าที่สุด....ในชีวิต...และการได้พบกับมิตรภาพ ใหม่...

ก็เหมือนกับการเพิ่มคุณค่าของมิตรภาพ....ให้มากขึ้นและมากขึ้นทุกๆๆ ที......

.....เก็บเอาไว้...เป็นกำลังใจที่ดี เก็บเอาไว้ทุกๆๆเรื่องราว

...รอยยิ้มที่เราเคยมี...เก็บไว้รวมกันเป็นภาพดี ดี...

สิ่งเหล่านี้ คือ....ความทรงจำตลอดไป...

พบปะกับสมาชิก จ.ตาก คนอื่นๆๆอีก เช่นคุณ Emsland คุณบุ๋ม สวนสุขารมย์

คุณอ้วน เด็กตากอยากพอเพียง และยังได้มิตรภาพใหม่ๆๆอีกมากมายตลอดการเดินทาง

ฝากเอาไว้...แทนความขอบใจจริงๆๆๆ

                                                ฉันออกเดินทางเพื่อเจอะเจอหลายสิ่ง....

                                                   ให้ทดแทนและเติมเต็มสิ่งที่ขาดหาย ...

                                           โลกหมุนไปจังหวะชีวิตของฉันจะหยุดลงเมื่อไร....ไม่อาจรู้...

                                               หากทุกความ ทรงจำที่งดงามจะไม่มีวันสิ้นสุดลง...

                                                            ตราบแม้ลมหายใจสุดท้าย....