ขอบคุณพี่โสทรครับ...

อยากเขียนบล็อกนี้มาหลายวันแล้ว แต่เขียนบล็อกได้แค่ข้อความเล็ก ๆ ไม่สามารถใส่รูปภาพได้ จนลองลบขยะในคอมฯ แล้วลองเข้ามาเขียนบล็อกใหม่ คราวนี้เขียนได้ครับ...

ผมรู้จักพี่โสทรจากการค้นหาข้อมูลการปลูกไผ่ตงลืมแล้งในกู้เกิ้ลครับ คิดว่าสมาชิกหลาย ๆ ท่าน เจอเว็บบ้านสวนพอเพียงจากกูเกิ้ลในการค้นหาข้อมูลการทำเกษตร ผมจำได้ว่าบล็อกของพี่โสทรที่ผมเจอ คือ ไผ่ตงลืมแล้งนำไปแช่น้ำรากก็งอก...

ตอนนั้นผมยังทำงานอยู่ที่กรุงเทพฯ ครับ จิตใจผมตอนนั้นอยากจะกลับบ้านที่สตูลมาทำอาชีพเกษตรอย่างมาก เพราะเบื่อการทำงานบริษัทมาก ๆ แต่กว่าจะลาออกได้ก็ใช้เวลา ๒ ปีกว่า ๆ เพราะต้องเก็บเงิน และผ่อนหนี้ ธกส. ในการไปซื้อที่ ๆ หนองคายบ้านแฟนไว้แปลงหนึ่ง...

ตอนผมทำงานที่กรุงเทพฯ เป็นฝ่ายศิลป์โรงพิมพ์ครับ ต้องทำงานกับลูกค้าตลอด ลูกค้าบางคนจุกจิกมาก เลยรู้สึกรำคาญ ผมไม่อยากทนกับการทำงานบริษัทอีก...

เลยตัดสินใจลาออกมาเป็นเกษตรกร พอดีจังหวะหลาย ๆ อย่าง พร้อมแล้วกับการเป็นเกษตรกร ที่บ้านไม่มีใครมาอยู่ ลูก ๒ คนไม่มีใครเลี้ยง แฟนก็ชอบเกษตร ฯลฯ

ชีวิตตอนนี้ไม่รวยและก็ไม่ติดลบ ผมกำลังสร้างเนื้อสร้างตัวอยู่ครับ หากมองย้อนกลับไปจากป่าละเมาะ บางส่วนก็เป็นป่าจริง ๆ ผมสร้างสวนเกษตรผสมผสานมาจาก ๒ มือของผม ทำให้มีผัก ไม้ผล ไม้ยืนต้นหลายชนิดเกิดขึ้นมาแม้จะยังไม่ได้ขายเป็นชิ้นเป็นอันแต่ก็ลดรายจ่ายในครอบครัวผมได้เป็นอย่างดีครับ...

อยากจะเดินทางไปหาสมาชิกที่อยู่ไกล ๆ ก็ฝันไว้สักวันคงจะได้เจอสมาชิกเหล่านั้น...

แล้วพี่โสทรล่ะเป็นแรงบันดาลใจอย่างไรในการพลิกผันอาชีพของผม เพราะว่าพี่โสทรเป็นบุคคลที่ออกมาจากระบบงานบริษัทมาตั้งแต่ปี ๒๕๕๐ แล้วมาทำงานเกษตร พี่โสทรเป็นส่วนหนึ่งของแรงบันดาลใจของผมครับ ลุงไม อ.วิรัช และบุคคลอื่น ๆ ที่ผมรู้จักทางอินเทอร์เน็ท เช่น ลุงนิลที่ชุมพร ก็เป็นแรงบันดาลใจให้ผมเป็นอย่างดี...หรือแม้แต่คนเฒ่าคนแก่แถว ๆ บ้านของผม...

พี่โสทรเป็นผู้ก่อตั้งเว็บบ้านสวนพอเพียง และบ้านสวนพอเพียงหลังนี้ ผมเคยเจอพี่โสทร ๑ ครั้ง จากการที่สมาชิกบ้านสวนพอเพียงกลุ่มหนึ่ง มาทำกิจกรรมที่ อ.ทุ่งหว้า อ.ละงู จ.สตูล ทำให้ผมได้รู้จักกับพี่สาวน้อย พี่เตือน พี่แจ้ว พี่อติสัย ต๊อก และสมาชิกท่านอื่น ๆ ...

เพราะมีพี่โสทรทำให้ผมและสมาชิกบ้านสวนพอเพียงท่านอื่น ๆ มีวันนี้ได้...สมาชิกท่านอื่น ๆ คิดเหมือนผมหรือเปล่าครับ...

ผมอาจจะหน้าแก่กว่าวัย แต่อายุน้อยกว่าพี่โสทรครับ...

ขอบคุณ พี่โสทร และบ้านสวนพอเพียงครับ...