อย่าฝืนใจบอกชอบ..ถ้ายังไม่ลงมือทำ..

ผมเคยตั้งความฝันเอาใว้ในการทำสวนอยากมีต้นไผ่ตงลืมแล้งสัก 20 กอ..ผมก็พอใจแล้ว..ผมสั่งซื้อหน่อไผ่เมื่อปีที่แล้วมา 10 หน่อ.เอามาปลูกในสวนด้วยความหวังว่าเมื่อไผ่โตแล้วจะขยายพันธุ์เองแล้วปลูกกระจายตามสวน..คิดแค่อยากให้มีไผ่สำหรับกิน.แจก.และทำหน่อไม้ดอง.ด้วยพื้นที่ของผมต้องสามารถทำได้แน่..ผมมั่นใจ..แต่กว่าไผ่จะโตก็ใช้เวลานานเหลือเกิน..บริเวณที่กันไว้สำหรับปลูกไผ่ต้นไม้ก็ขึ้นคลุมหมดแล้ว..ไผ่ผมเพิ่งได้ต้นสวยๆแค่ 4 กอจาก10..คิดในแง่ธุรกิจขาดทุนยับ..สะใจผมนะสะใจจริงๆ.ทำสวนไปลุ้นไป..ชีวิตชาวสวนมันช่างตื้นเต้นดีแท้..สำหรับลำใยแค่ความสะใจก็พอครับพี่น้อง..ไม่ฝืนครับไม่ฝืน.เท่าไหร่ก็เท่านั้น..ฮ่าๆๆๆฮิ้วววววว..จุ๊กกรูๆๆ..วิ้วววววว..

และนี่อีกต้นครับ..มุดอยู่ในป่าหญ้าคา..ไม่รู้ขึ้นมาได้ไง..แต่ก็ไม่สำคัญขอให้ขึ้นมาได้แสดงว่าปรับตัวได้..ยังงี้คบกับผมได้..แหะๆๆ .เป็นไงผลงานการมั่วของผม..ไม่อยากคุยผมนะมือหนึ่งในการปลูกที่สวน.(เพราะทำคนเดียว)..กอนี้สวยเหมือนกัน..ที่ชอบไผ่พันธุ์นี้เพราะไม่มีหนาม.ไม่ระคาย.กะว่าจะขยายพันธุ์หลังสงกรานต์..ฝันครับฝัน..อิอิอิ..

กอนี้ปลูกพร้อมกัน..เดินมาวนๆหลายรอบเลยเปรยๆ..ฝากลมฝากแดดว่าถ้ายังไม่โผล่ขึ้นมาข้าพเจ้าจะตัดจะถอนทิ้งแล้วนะครับ..สงสัยกลัวรีบโผล่ขึ้นมาเชียว..ถึงแม้ว่าจะต้นเล็กอยู่ก็พอรับได้..เฮอะๆๆๆ..ให้มันรู้ซะมั่งไผเป็นไผไม่ขึ้นลำใยตัดแน่..

ข้าวบริเวณท้ายไร่ที่เริ่มจะแก่และพอเกี่ยวได้แล้ว..แต่ช่วงนี้ไม่มีอารมณ์คงต้องรอให้พี่สาวมาเกี่ยวให้..ตับ.ม้าม.ปอด.หัวใจ.อวัยวะภายในไม่ค่อยสบาย.โฮะๆๆๆ..สักพักครับพี่น้องสักพักคงดีขึ้น..ข้าวช่วงบริเวณข้างบนสวนก็เริ่มจะแก่เหมือนกัน..พยามสูดลมหายใจลึกๆแล้วก็ยังอ่อนแออยู่..หัวใจทำงานไม่ปกติเลยไม่มีแรงเกี่ยว..แหะๆๆๆๆ..อยากเกี่ยวจริงๆแต่สภาพอวัยวะภายในช่วงนี้ทำงานไม่ได้เต็มที่..ถ้าฝืนอาจจะเกิดอันตรายต่อชีวิตและทรัพย์สินได้..ฮ่าๆๆๆๆๆๆฮิ้วววววววว..

วันหยุดทั้งทีอยากประพฤติตัวเป็นคนมีประโยชน์กับเขาบ้าง..เลยไปยืมเครื่องตัดหญ้าเพือนมาตัดหญ้า..ให้บ้านของมารดาผู้ปกครอง..แถมด้วยบ้านข้างๆก็บริการตัดให้ด้วย..บ้านข้างๆมีสามีเป็นฝรั่งเจรากันสักพักถึงเข้าไปตัดให้..ตัดให้ฟรีนะครับเพราะน้ำมันเหลือ..คราวก่อนก็ตัดให้..ถนนในซอยก็ตัดให้..ยังว่าแหละครับคนหน้าตาดีย่อมมีน้ำใจ..ใครอยู่ซอยนี้ตัดฟรีทั้งซอย..ฮ่าๆๆๆๆฮิ้ววววว..

ครับตามนั้นเลยครับ..น้ำหมักที่เห็นนั้น..ฝรั่งเอามาให้พูดอะไรมั่งผมไม่รู้..รู้แต่ว่าเปิดออกมาเห็นน้ำหมักผมก็.โอ.เค.ทันที..ส่วนตังค์ 500 บาทมารดาผู้ปกครองให้มาซื้อน้ำมันเติมเครื่องตัดหญ้า..แหะๆๆ..น้ำมัน 50 บาทส่วนที่เหลือผมก็อุบอิบเรียบร้อยโรงเรียนลำใย..และขณะที่เขียนบล็อกไปด้วยก็จิบน้ำหมักที่ฝรั่งเอามาให้ไปด้วย..อ่า.แหล่มจริงๆพี่น้อง..

วันนี้เดินสำรวจสวนเห็นฟางข้าวที่พี่จัดการเอาเมล็ดข้าวออกแล้ววางๆอยู่...เลยจัดการเอาไปสุมๆโคนต้นยาง..โดยเพราะยางแถวที่หก..ที่ปลูกให้คุณนุสิตาต้องดูแลเป็นพิเศษไม่งั้นผมจะโดนดุ..แหะๆๆ..แดดร้อนได้ใจจริงผสมกับฟางข้าว..อืมม์..แขนออกอาการคันทันที..แต่ก็เป็นธรรมดาของการทำนาทำสวน..แค่นี้ถ้าผมทนไม่ได้..นอนเกาโน่นเกานี่อยู่บ้านดีกว่า..ทำไงได้ละใจมันชอบทำสวนทำนาแค่นี้พอทนครับพี่น้อง..หญ้ากับซังข้าวก็ไม่ตัดปล่อยไว้ยังงั้นแหละ..เอาไว้ให้ตัวเองเวลาเดินในสวนรู้สึกลำบากซะบ้าง..มีอะไรๆ"ขัดแข้งขัดขา"จะได้ค่อยๆคิดค่อยๆทำ..ฮ่าๆๆๆๆๆฮิ้วววววว..

เป็นไงครับมองเห็นต้นยางพาราผมหรือเปล่าครับ..ร้อยละ 60 ในสวนผมก็จะประมาณนี้แหละครับ..ไม่รู้ต้นไหนต้นยางต้นไหนต้นไม้อื่น..อยู่ๆกันไปซึ่งก็ไม่เคยเห็นทะเลาะแบ่งพรรคแบ่งพวกกัน..ต่างต้นต่างโตตามเผ่าพันธุ์ของตน..ถ้าเป็นคนปานนี้ตุบตั้บกันแล้วครับ..โฮะๆๆๆๆๆ.ฮิ้วว..

วัชพืชในสวนผมมองเกือบไม่เห็นรองเท้า..ไม่แคร์ครับช่วงนี้สวนผมเน้นบันเทิง..และอารมณ์ของเจ้าของสวนเป็นหลัก..อื่นๆเป็นเรื่องรองลงไป..เจ้าของสวนสะใจส่วนใครจะลำบากเวลามาสวน..ก็..แหะๆๆ..

สมาชิกที่แสนจะน่ารักในสวนผม..อยู่ๆกันไปครับ..ชื่นชมในกิจกรรมของสมาชิกทำวันละ 10 นาที..อืมม์..ก็ดีกว่าหายใจทิ้งไปเปล่าๆครับ..ฮ่าๆๆๆฮิ้วววว..จุ๊กกรูๆ..

หนึ่งในเดอะแก๊งค์ประจำสวน..หลังทักทายกันเรียบร้อยแล้วก็ไปช่วยแม่เลี้ยงวัว..รู้หน้าที่โดยไม่ต้องบอก..คิดถึงสมัยเป็นเด็กผมก็ช่วยพ่อแม่เลี้ยงวัวเลี้ยงควายเหมือนกัน..

นี่ก็เดอะแก๊งอีกคนควบตำแหน่งช่างภาพประสวนผม..ร้อยละ 80 ที่มีรูปผมคนนี้เป็นผู้ถ่ายให้..แวะมาทักทายตลอด..หลายชายตาสวนติดกัน..

สมาชิกผู้ประสงค์ออกนาม..แต่ไม่บอกยี่ห้อ..ส่วนมากไม่ค่อยได้ประจัญหน้ากันเท่าไหร่..ไม่งั้นได้วิ่งกันป่าราบแน่..

ดอกหมามุ่ย.(ตำแย)..ที่สวนผมเยอะมาก..แว่วๆว่ามีการสกัดเอาไปเป็นยาบำรุงท่านชายอะไรประมาณนี้..ถ้าเป็นจริงมีโอกาสรวยแล้วผมจะขายหมามุ่ยในสวน..แต่มีข้อแม้ว่าผู้ซื้อต้องไปเก็บเอง..เจ้าของสวนขอลุ้นอย่างเดียว..ฮ่าๆๆๆฮิ้วววว..

คนอื่นๆเห็นภาพนี้แล้วอาจจะเฉยๆ..แต่ผมเห็นแล้วคิดถึงพ่อกับแม่มาก..พ่อแม่ไม่ของเล่นให้..เลยเอาเสียมมาด้ามหนึ่งแล้วขุดดินเย็นๆให้เล่น..เล่นไปนอนเกลือกดินไป..หลับไป..คิดแล้วไม่รู้จะสงสารคนในชนบทที่ได้เล่นดิน..หรือสงสารคนในเมืองที่ไม่มีดินให้เล่นหรือมีก็ดินที่เป็นพิษ..

ต้นไม้ที่สวนผลัดใบแล้ว..ใครที่ยังไม่มีคู่..ก็..น่าจะพิจารณาหาใว้เป็นเพือนสักคนนะครับ..อย่ารอต้นไม้ผลัดใบปีหน้าเลยครับ..ปีนี้ถ้ามีโอกาสก็น่าจะ..จุ๊บๆๆ..นะครับ..ฮ่าๆๆๆๆฮิ้วววว..

ขอบคุณพ่อแม่ที่ให้กำเนิด..บรรพบุรุษที่รักษาแผ่นดินให้อาศัย..กำลังใจจากผู้ปกครอง..สมาชิกบ้านสวน..ผู้ใหญ่โสที่เคารพ..และบ้านสวนพอเพียงของเรา..ลำใย..

ปล.พี่น้องสมาชิกบ้านสวนครับ..ช่วงนี้ผมไม่ได้ตอบสมาชิกที่ได้แสดงความคิดเห็นในบล็อกของผม..แต่อ่านและรับรู้ด้วยใจซาบซึ้ง..รอให้.ตับ.ปอด.ม้าม.หัวใจ..อวัยวะภายในของผมเข้าสู่ปกติ..แล้วจะตอบพี่น้องสมาชิกบ้านสวนนะครับ..