..... วันสุดท้าย ......

หมวดหมู่ของบล็อก: 


... วันนี้วันที่ 30 พฤศจิกายน 2555 เป็นวันสุดท้ายสำหรับชีวิตคนเมืองสำหรับนัท พรุ่งนี้จะเป็นวันแรกของการเริ่มต้นชีวิตในรูปแบบใหม่ ชีวิตในแบบที่ไม่เคยสัมผัส ไม่แน่ใจว่าวันไหนจะมีโอกาสได้เข้ามาทักทายกัน  เพราะมีเรื่องต้องจัดการแยะมากๆ อย่างแรกที่กังวลคือต้องไปซื้อเครื่องปั่นไฟที่โน่น ถ้าเดินทางไปถึงก่อนมืดก็ถือว่าโขคดี แต่ถ้าไม่ทันร้านปิดคงจะลำบากน่าดู แต่มีเตรียมเทียนไว้แล้วเผื่อฉุกเฉิน นัทจะเข้าทักทายเพื่อนๆทันทีที่มีอินเตอร์เน็ตใช้ แต่ถ้าหายหน้าไปแสดงว่ามีปัญหายังไงคิดถึงกันบ้างนะค๊า 


ส่วนใครยังไม่เคยเข้าไปดูรูปบ้านที่นัทจะย้ายไปอยู่ คลิ๊กที่นี่ http://mutita.co.uk/phpBB3/viewtopic.php?f=40&t=5760 ได้เลยค่ะ ...


ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงและทุกๆคนที่แวะมาทักทายกันค่ะ

ความเห็น

มาให้กำลังใจครับ ก่อนตัดสินใจ คุณนัทคงคิดและวางแผนมาดีแล้ว มีคนท้วง มีคนสนับสนุน มีคนช่วย มากมาย แต่สุดท้ายก็ต้องอยู่ที่ตัวเราเอง เราทำเราก็ได้กับตัวเรา เอง ทำแล้วพลาด เราก็ยังได้ประสบการณ์ รอดูความคืบหน้าครับ

คุณนัทเห็นภาพเห็นห้องโล่งๆก็ใจหายค่ะ นึกถึงวันสุดท้ายก่อนออกจากห้องพักและที่เคยทำงานประจำ แต่เป็นเรื่องที่เกิดได้ในชีวิต ทำให้คิดถึงเรื่องของความเปลี่ยนแปลงที่เกิดได้เสมอ แต่อย่างไรก็ตามในย่างก้าวต่อไปเป็นการเริ่มต้นชีวิตใหม่ เหนื่อยสักระยะ เมื่อทุกอย่างเข้ารูปเข้ารอยหวังใจและเอาใจช่วยให้สิ่งที่ปรากฏงดงามและสร้างความมั่นใจได้ว่าชีวิตคนเมืองก็ทำได้ ชีวิตยามอยู่ชนบทก็อยู่ได้ ความทรงจำช่วงสั้นๆที่ได้ตอบผ่านหน้าบล็อกกันเป็นความทรงจำสวยงามและคงระลึกถึงคุณนัทอีกนานเลยค่ะ แล้วพบกันใหม่นะคะคุณนัท

สวัสดีค่ะคุณนัท ..ก่อนอื่นต้องขอแสดงความยินดี กับคุณนัทด้วยค่ะ ที่"ลูกสาว" สอบเข้า ม.จุฬาฯ สาขาการบัญชี ได้สำเร็จนะค่ะ.. ทุกอย่างกำลังเดินก้าวไปข้างหน้าอย่างสวยงาม ขึ้นอยู่ที่เรา "หนึ่งสมอง สองมือ กับอีกหนึ่งกำลังใจ (สามี และคนใกล้ชิด)" เข้มแข็ง และอดทนค่ะ มันจะผ่านไปด้วยดีจ๊ะคุณนัท...

  ปลูกผักกินสัก10ตารางเมตร เอาระบบให้น้ำของป้าเล็กไปใช้นะคะ  ทำไม่ยาก  4พันทำได้ค่ะ  จะได้มีผักกินตลอดค่ะ  ขอเอาใจช่วย  ขอให้มีความสุขนะคะ

ขอบคุณทุกๆคนมากๆเลยค่ะสำหรับความห่วงใยและกำลังใจที่มีให้กัน เพิ่งทราบจากคุณอ้อยหวานว่าเว็บใช้ได้แล้ว ดีใจมากๆเพราะคิดถึงทุกๆคน มีความสุขมากๆนะค๊า

 

โอ้...มายก๊อต ทำไมชนบทจังค่ะ ถ้าเป็น นู๋หวึ่ง อยู่ไม่ได้แน่เลยแบบนี้YellYellYell โชคดีค่ะ

ชีวิตไม่ได้เกิดมา เพื่อยอมแพ้

หน้า