วันไหนไม่มีงานสวน ก็ต้องง่วนตามซื้อของ

ประโยคนี้ เป็น ชีวิตช่วงนี้ของผมจริงๆ ครับ ส่วนใหญ่เจ้เจ้าของบ้านจะไป ซื้อผักผลไม้คนเดียว เมื่อวานนี้ ผมไม่ได้ทำสวน เจ้เจ้าของบ้านเลยชวนออกไปด้วยกัน ผมไม่ได้ดีใจที่ได้ออกไปเที่ยวไหนกับเจ้เจ้าของบ้าน เพราะทราบว่า เขาต้องมีงานอะไรใช้ให้ทำอีกแน่

เจ้ของผมนั้น พยายามทานอาหารอินทรีย์ให้ได้มากที่สุด แต่ผักผลไม้อินทรีย์ ราคาพอเหมาะไม่ได้หาซื้อกันง่ายๆ และบ้างร้านเราก็ไม่ทราบว่าอินทรีย์จริงหรือเปล่า เลยเป็นที่มาให้เจ้ของผมต้องสรรหามาเก็บกันเอง ปรกติเขาจะมาคนเดียวเพราะถ้าเรามีเวลาตรงกันจะช่วยกันทำสวนมากกว่า ช่วงนี้ที่นี่เป็นหน้า เชอรฺ์รี่ ซี่งเป็นผลไม้ที่ต้องใช้เวลาในการเก็บ จึงเป็นที่มา ให้คนสวนแบบผม ต้องออกมาเก็บช่วย สวนนี้เจ้าของเป็นเพื่อนกับคุณป้าบุญธรรม คุณป้าท่านแนะนำให้รู้จัก ตั้งแต่นั้น ก็เป็นลูกค้ากับเขามาได้พอสมควร สวนนี้ จะซื้อ อะไร ต้องเก็บเอง เพราะ เจ้าของสวนมีกิจการหลายอย่าง ทำผลไม้ อินทรีย์ ขายเป็นงานอดิเลก ลูกค้าส่วนใหญ่จะเป็นปากต่อปาก โทรมานัดเวลาเก็บกันเอง เจ้าของสวนเป็นคนใจกว้าง และ รักสิ่งแวดล้อมมาก ผมสองคน ไปหาเขาที่ไร สบายใจทุกครั้ง

ด้านบนแปลงเชอรรี่ ครับ ชุดนี้ เพิ่งหมดไป เดินเลยต่อไป จะ เป็นชุดที่มีให้เก็บ

เชอรรี่พันธ์ นี้เป็นพันธ์ สีแดงครับ ไม่หวานจัดเหมือนพันธ์ สีดำ พันธ์สีแดงหวานอมเปรียว กรอบๆทานได้เยอะหน่อย ครับ ที่นี่มี เชอรรี่ ทั้งหมด สามสี ครับ สีแดง สีดำ และ สีขาว

ภาพด้านบน เป็นแบบมีจมูกครับ หลงมาลูกหนึ่ง เก็บเชอรี่ใช้เวลาหน่อย ครับ เพราะต้องเก็บให้ติดขั้ว ไม่ใช่เพราะความสวยงามอย่างเดียวนะครับ เชอรรั้ติดขั้ว จะอยู่ได้นาน ไม่เน่าเสียง่าย เก็บขั้วหลุด ก็กินไปตรงนั้น อย่าไปใส่ถังให้เจ้ เขาเห็น ครับ รายนั้น บ่น ตลอด เจ้าของสวนนิสียดี เวลาเราเก็บผลไม้เขาเราก็ ถนอม ต้นเขาด้วยครับ ไม่หักกิ่ง หักยอด ถนอนๆ เก็บไปเลยต้อง เช้เวลา เก็บแล้วโยนลงถังก็ไม่ได้ ต้องค่อยๆ วาง ผมเก็บไม่ถูกใจเขาหรอกครับ แต่เขาก็ยังพามาช่วย ผมขู่เอาไว้ บ่นมากๆ จะให้มาเก็บคนเดียว เจ้เจ้าของ บ้าน กับ คุณ ป้า บุญธรรม เก็บด้วยกัน ได้ ครับ สอนคนนี้เก็บกัน ครึ่งวัน ยังไม่เต็ม ถัง สิบลิตร ละครับ 

เก็บเชอร์รี่ เสร็จ อย่าหวังให้ได้กลับมาผักผ่อน ละครับ เจ้เดินนำหน้า อีก แล้ว สวนนี้ เจ้ เขาชำนาญ ต้นไหนหวาน เจ้เขาจำไว้หมด ครับ

ลูกท้อ ซื้อตามตลาด ผมจะไม่ค่อยชอบทานครับไม่สุก คาต้นไม่หอมหวาน ต้นประจำของเจ้เขา สุกคาต้นพอดี หวานหอม อมเปรียว เล็กน้อย อร่อยเลยครับ ผมยืนกินลืมเก็บเจ้ ก็ไม่บ่น ครับ ผมแปลกใจว่าทำไมเงียบไป เจ้ก็ กินอยู่ เหมือนกัน ต้นนี้ละครับ อาหารกลางวันเราสองคน สวนนี้ คุณลุงไม่หวง ครับ ทานได้ ทานไป ผลไม้สวนใหญ่ คุณลุงทานไม่ทัน ครับ เขาไม่ได้ ขายเป็นอาชีพหลัก สุกเยอะมาก ก็ ปล่อย ล่วงไป เอาไปทำปุ๋ยบ้าง เลี้ยงสัตว์ บ้าง

ซื้อ แล้วก็ไปจ่ายเงิน ที่ใต้ถุนบ้าน คุณลุง คุณลุงกับเจ้ คุยกันเรื่องปลุก ต้นเชอร์รี่ อีกไม่นานคงหามาให้ผมปลูก

สุดท้ายได้กลับบ้านแล้วครับ มาดูกันว่าได้อะไร มาบ้าง เชอร์รี่ สามกิโล กิโลละเก้าเหรียญ ที่เหลือเก็บมา ฟรีหมด เจ้เจ้าของบ้านตกใจ คุณลุงใจกว้างขึ้นทุกวัน เราแค่เอาเมล็ดผักไปให้ แจก ผลไม้ กลับมาใหญ่ คุณลุงว่า เราไม่เก็บก็ หล่นทิ้ง อยู่ดี ที่ได้ฟรีมา มี มะนาวเปลือกหวาน ลูกใหญ่ๆ ทานเปลือกได้ เนื้อ เปรียวเหมือนเดิม ที่นี่เรียก บุชเลม่อน ลูกท้อ ลูกเนคทารีน ไข่ไก่ อินทรีย์ คุณลุงเก็บไว้ทานไม่ทัน เลยแบ่งให้มา

คุณลุงไม่ได้ใจกว้างกับผมสองคน นะครับ ลูกค้าท่านอื่น ก็เหมือนกัน คุณลุง รักสิ่งแวดล้อม และ อยู่แบบอินทรีย์ คุณลุงใจกว้างเราก็ เกรงใจ ปีใหม่นี้ คงได้ทำอะไร ไปแบ่งคุณลุงตอบแทนเขาบ้างครับ

แล้วเจอกันในบล็อกต่อไปครับ ผมต้องรีบไป รับเจ้เจ้าของบ้าน ไปงานตอนเย็นต่อ หยุดสองวันมาผมไม่ได้ พักผ่อน นะครับ ได้ อาศัยคุย กับเพื่อนในเวป บ้าน สวนนิดหน่อยแบบนี้ ผมก็ดีใจ แล้ว ครับ

ตุ้ย คนสวน กับเจ้ เจ้าของบ้าน