แล้วจะเริ่มต้นยังไง

ลองวางแผนดี ๆ ครับ ดูที่ตลาดต้องการ...

ใจเย็น ๆ ครับ

ค่อยแก้ปัญหาทีละเปลาะ

กว่าจะได้อย่างที่หวังและตั้งเหนื่อยมิใช่น้อย
ที่เป็นอยู่ในทุกวันนี้บางวันมันก็ไม่ใช่
บางอย่างมันก็ไม่ใช่ เราทนได้ หรือเราไม่มีที่ไป
อยู่อย่างพอใจ หรืออยู่อย่างฝืนใจ
.....
ขอเอาใจช่วยนะคะ ขอให้ได้ที่ดินผืนนั้น
เพื่อจะได้ทำตามความฝันต่อไปค่ะ 

ค่อยๆ คิดไป ทำสิ่งที่คิดไตร่ตรองรอบคอบแล้ว อย่าผลีผลาม ตั้งเป้าหมายให้ชัดเจน

    เศรษฐกิจพอเพียง เป็นปรัชญา ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระราชทานให้กับปวงชนชาวไทย ซึ่งสามารถนำไปใช้ได้ ไม่ว่าจะเป็นธุรกิจ ครอบครัวชีวิตประจำวัน หรือการเกษตรซึ่งมักจะเรียกกันว่าทำเกษตรพอเพียง 

   การนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ ไม่จำเป็นว่าต้องลาออกจากงานมาทำเกษตร ส่วนหนึ่งของปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงนั่นคือการพึ่งพาตนเอง การพึ่งพาตนเองในระดับครอบครัว เช่น ปลูกผักไว้รับประทานเอง การทำน้ำยาไว้ใช้เอง หรืออะไรก็ได้ที่เป็นการลดรายจ่ายเพิ่มรายได้ ไม่ฟุ้งเฟ้อ ไม่มีหนี้ล้นตัว ไม่เล่นการพนัน ไม่ติดอบายมุข รู้จักประหยัดอดออม เหล่านี้ก็ถือว่าได้นำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้แล้วครับ

   การที่คิดว่าปลูกผัก เลี้ยงไก่ ขุดบ่อเลี้ยงปลา ฯลฯ เป็นเศรษฐกิจพอเพียง มันก็ไม่ใช่เสียทีเดียวนะครับ อันนี้เพียงเสี้ยวหนึ่งของการนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ในการเกษตร ซึ่งส่วนนี้คือเป็นการเพิ่มความมั่นคงทางอาหารให้กับตัวเอง

   และการที่คิดว่าจะลาออกจากงานไปทำเกษตร ในขณะที่ไม่พร้อมผมว่ายิ่งเป็นการตัดสินใจที่ไม่พอเพียง ในการลาออกจากงานไปทำเกษตรมันมีขั้นตอนอยู่ว่า ถ้ามีที่ดินแล้ว ให้ลองทำเกษตรวันหยุดก่อน นั่นคือไปปลูกป่าไว้ก่อน หรือปลูกกล้วยอะไรก็ได้ที่ไม่ต้องดูแลมันมากนัก เมื่อที่ดินมีร่มเงาพอที่จะให้เราได้พักผ่อนอาจ 2-3ปี หรือ 3-4 ปีก็แล้วแต่ ซึ่งระหว่างนั้นผมคิดว่าน่าจะได้คำตอบหรือมีความพร้อมที่จะออกจากงาน

   แต่ถ้าพร้อมแล้วออกมาเลยก็ไม่มีใครว่าอะไรครับ แต่ถ้าไม่สามารถออกจากระบบได้ ก็อย่าลืมว่าการนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ในครอบครัว หรือชีวิตประจำวัน คุณก็ถือว่าเป็นคนพอเพียง ไม่จำเป็นต้องลาออกจากงานมาทำเกษตรหรอกครับ

ถ้าเราเข้าใจคำว่า"เศรษฐกิจพอเพียง" ก็มันคือเหตุผลหนึ่ง..ที่หลายคนๆอยากทำตามทฤษฎีนี้..แต่เอาเข้าจริง..ปัญหาในชีวิตมันเยอะมากๆ..โดยเฉพาะคำว่า.."หนี้สิน"..การใช้ชีวิตแบบพอเพียงแบบเกษตรกรย่อมเกิดขึ้นได้ยากมาก..ยิ่งเป็นคนที่คิดมากก็ไปกันใหญ่..ไม่ว่าเราจะอยู่ในสถานะไหน..ขอให้เราเข็มแข็ง..ปัญหาที่มี.ค่อยแก้ไขไปที่ละข้อๆ..ค่อยเป็นค่อยไป..สักพักน่าจะมองเห็นหนทางบ้างละนะ..ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันไปคะ..สู้ๆๆเนอะ..

ค่อย ๆ คิด ค่อย ๆ ทำนะคะ

หมดภาระหนี้เสียก่อนพร้อมเงินทุนหนึ่งก้อนค่อยเป็นค่อยไปพร้อมเมื่อไรก็ออกจากมนุษย์เงินเดือน

อาชีพเกษตรก็ต้องมีการลงทุน  การลงทุนก็มีความเสี่ยง  ต้องมีขาดทุนกำไร  

อาชีพเกษตรเจ้าเล็กๆไม่ได้เป็นคนกำหนดราคาขายใครกำหนดไม่รู้ๆแต่ว่าเราจะขายหรือไม่ ถ้าไม่พอใจราคาไม่ขายแล้วจะเอาผลผลิตนั้นเก็บไว้ไหนดี

อาชีพเกษตรมีปัญหาโรคแมลงได้ตลอดเราอาจป้องกันได้แต่ถ้ามันเกิดจากแล้ง หรือท่วมผิดฤดูทำพืชผลเราเสียหายเราป้องกันไม่ได้ต้องยอมจำนนเข้าเนื้อ

นี่คือสิ่งที่ได้เรียนรู้มาเมื่อปีที่แล้วค่ะ