วันเด็กแห่งชาติ

จัดงานวันเด็กให้กับเด็ก ๆ ในตำบลค่ะ ด้วยความร่วมมือของผู้ใหญ่ใจดีทั้งภาครัฐ และประชาชนทั่วไป

พิธีการสักนิด  อ่านสารวันเด็กค่ะ

กิจกรรมของเด็ก ๆ อันนี้รุ่นจิ๋ว ( อนุบาล )

รุ่นกลาง ( ประถม )  เสื้อผ้า หน้า ผม จัดเต็มค่ะ

รุ่นใหญ่  ในพื้นที่มีโรงเรียนมัธยมด้วย

ถ่ายภาพร่วมกันระหว่างนักแสดงกับเหล่าผู้ใหญ่ใจดี 

กีฬาก็มี  นี่เก้าอี้ดนตรีเด็ก รางวัลหลายตังค์อยู่นะ

ของขวัญบางส่วน

นี่เตรียมไว้สำหรับเด็กทุกคน แยกเป็นโรงเรียนไปเลย

จักรยานด้านหน้าเวทีไม่ได้นำมาโชว์ นำมาให้เด็ก ๆ ลุ้นรางวัลผู้โชคดีมีกว่า ๓๐ คัน

นี่ก็แจก  ขอรับแต่ตุ๊กตานะคนข้างหลังไม่รับค่ะ

นี่ก็แจกอีก

ท่านเลขารัฐมนตรีมาแจกเองค่ะ

รถคันนี้มาทำไรเนี่ย  ไปดูในรถกัน

ว้าว ว ว  แอร์เย็นฉ่ำเลย หลบร้อนสบายไปเลย มีการ์ตูนดูด้วย

ของเล่นก็มี สนุกให้เต็มที่นะจ๊ะ

ของกิน จัดเต็มเหมือนกันค่ะ

ข้าวมันไก่ ดูใกล้ ๆ น่ากินอยู่นะ

ไอศครีม

นี่ก็ไอศครีม  นับรวมได้ ๕ ถัง

อะไรล่ะเนี่ยหน้าตาแปลก ๆ  อ้อ... น้ำแข็งไสไฮเทค

ตรงนี้อร่อย ยืนยันค่ะเพราะแอบชิมก่อนเด็ก

ข้าวเหนียว  ส้มตำ  ไก่ทอด

ยำมาม่า  เมนูนี้บอสขอมา บอกว่าแอบเห็นเด็ก ๆ ซื้อกิน

ข้าว  แกง  ผัดพริก  ไข่พะโล้

ไม่บอกก็รู้ว่าอร่อย

ดูไปกินไป ไม่มีว่าง  ( ปาก )

เด็กรุ่นนี้ก็มาด้วย

ของขวัญ  ของเล่น  ของกิน  ทุกอย่างฟรีหมดค่ะ เพื่อเด็ก ๆ อนาคตของชาติ

ภายใต้ฟ้าเดียวกัน บางที่เกิน ในขณะที่บางที่ขาด

ในพื้นที่  ตำบลหนามแท่ง ที่มีโอกาสได้ไปเยี่ยมเด็ก ๆ 

ของเล่นส่วนหนึ่งที่เอาไปฝากเด็ก ๆ 

ไม่มากมายอะไรนักแต่ก็พอจะเรียกรอยยิ้มจากเด็ก ๆ ได้

ขับรถเลยขึ้นไปบนเขา

บ้านโหง่นขาม

เห็นรอยยิ้มมั๊ย ชื่นใจจัง

สูงขึ้นไปอีก

น้องแดง บอกว่าบนนี้ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ แต่วันนี้มีข้อความเข้า เราขอมาดูพร้อมเก็บภาพเป็นหลักฐาน  

โอ๊ะ โอ... สัญญาณลาวมาแรงแซง 3G พี่ไทยไปแบบไม่เห็นฝุ่นเลยค่ะ

สิ้นสุดที่นี่ ไปต่อไม่ได้อีกแล้ว  บ้านดงนา

เด็ก ๆ มีความสุขกับของเล่น ถึงแม้จะเป็นของเล่นมือสอง

นี่คือสาเหตุที่ทำให้เราต้องดั้นด้นไปไกลถึง  ๗๓๓  กิโลเมตร และสัญญากับตัวเองว่าจะกลับมาที่นี่อีกเร็ว ๆ นี้

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงอันแสนอบอุ่น