หนึ่งวันของครอบครัว ( ตอนที่3)

   มีอยู่เกมส์หนึ่งซึ่งเหลืออิ๋วและเด็กผู้ชาย 7ขวบ แค่ 2คน เป็นเกมส์ที่เราต้องโค้งตัวลอดใต้ราวไม้ แรก  ๆ ก็มีทั้งหมด 16 คน (กลุ่มละ 4 คน ) เด็กประถม 1   คน ตัวแทนคุณแม่ คุณพ่อ คุณตา หรือคุณยาย อย่างละ 1 คน แรก ก็ ความสูง 1 เมตร ทุกคนลอดได้ หลังจากนั้น ก็ลดลงต่ำมาเรื่อย ๆ คนเล่นก็ลดน้อยลงเรื่อย ๆ ส่วนอิ๋วก็ยังสู้ตาย เหลือรอดมา เป็นหนึ่งใน สองค่ะ แต่ตายเอาตอนจบเพราะความสูงแค่ 50 เซน โค้งจนเป็นสะพานโค้งก็ลอดไม่ผ่าน เลยแพ้เด็กประถมไป แต่ก็โชคดีเพราะเด็กคนนั้นก็อยู่กลุ่มเดียวกัน กว่าจะได้นอนก็เกือบเที่ยงคืนค่ะ

บรรยากาศยามเช้า ค่ะ ถ่่ายจากบังกาโล บางคน ก็นอนเต็นท์ค่ะ

3ใบเถาลงทะเลแต่เช้าเลยค่ะ น้ำทะเลเริ่มลดบ้างแล้ว

วันที่ 25 ช่วงสาย ๆ ก็มีการเล่นเกมส์ หาสมบัติ  ปิดตาตีแตงโม  วันนี้อิ๋วไม่ค่อยได้ถ่ายรูป เพราะเจ็บตามาก ผลจากอากาศร้อนมากแล้วก็ควันไฟ เลยทำให้อาการปวดตกำเริบค่ะ

  วันจันทร์ที่ 26 หยุดงานไปหาหมอ จริงแล้ว ๆ หมอเคยบอกว่าอาจต้องผ่าตัด แต่อิ๋วกลัวเลยเอาแค่ยาหยอดตา มาทุกครั้งที่ไปหาหมอ    ช่วงหลัง ๆ อิ๋วก็โดนสามีคุมเหมือนคุณจันทร์เจ้า เลยไม่ค่อยได้เข้าบ้านเท่าไหร่ ตอนนี้ก็เล่นคอมไป น้ำตาก็ไหลไป แสบตามาก ๆ แต่ก็อดทนค่ะ

    เมื่อวานอยู่บ้านหลังจากกลับจากโรงพยาบาล โทรพี่แป๋วหน่อย แล้วก็นอนพักสายตา ตื่นขึ้นมาเลยลองมานั่งแกะสลัก ลายโค้งดูค่ะ  พี่น้องดูซิค่ะ ว่าใกล้จะเป็นลายโค้งหรือยัง  เริ่มไม่ไหวแล้วค่ะ แสบตามากวันนี้แค่นี้ก่อนนะค่ะ