ศุกร์สบาย กับ ข้าเก่า เต่าเลี้ยง

      สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้ศุกร์สบายมาสายมากๆ ช่วงเช้าประชุม ช่วงเที่ยงอัพภาพไม่ทันเสร็จ บ่ายมีงานด่วนเข้า ออนไลน์จึงค้างให้เห็นว่าออนอยู่ จะตัดทิ้งก็เสียดายจึงรอให้ว่างมาเขียนต่อครับ 

     วันนี้มาเปลี่ยนบรรยากาศชมสัตว์ข้างๆตัวเราบ้างนะครับ ที่อยู่คู่กับมนุษย์มานาน จะนานแค่ไหนผมก็ไม่ทราบ แต่ตัวนี้ 

 ชื่อเจ้าจูมงครับ เป็นหนุ่มมาแค่๒ฤดูกาลเอง พ่อแม่ตายหมดแล้ว อยู่บ้านลุงเสินครับ

ผมนายเหมียวก็เกิดบ้านลุงเสินครับ แต่ไม่ใช่ลูกลุงเสินนะครับ ไม่ทราบใครเป็นพ่อส่วนแม่ก็กลับไปอยู่บ้านยายข้างๆ ผมขออยู่ที่นี่ดีกว่าอาหารสมบูรณ์มาก พี่หมาก็ใจดีแถมแบ่งอาหารให้ด้วย  ไม่ดุอีกต่างหาก ไม่เชื่อเหรอ ดูเดะผมจะทำให้ดู เหมี๊ยวววว....

เชื่อผมแล้วยังล่ะ เหมี๊ยว เหมี้ยว....

 ส่วนเจ้าเต่านาตัวนี้ ตอนนี้ก็อยู่บ้านลุงเสินเหมือนกันครับ...ได้มาจากบ้านแม่ที่สทิงพระเมื่อวันก่อน อยู่ข้างลังน้ำแข็งถามใครๆก็ไม่มีใครนำมา ผมจึงนำกลับมาปัตตานี  

 กั้นตาข่ายทำคอกให้ใต้ต้นฉิ่ง

 มีน้ำ มีผักบุ้งให้ ตั้งไว้๒-๓วันก็ไม่เห็นมาแตะ ใครบอกว่าเต่ากินผักบุ้ง ผมไม่เชื่อ อิอิ..

มัวแต่หลบอยู่ใต้ท่อซิเมนท์แผ่นนี้

กลัวมันจะอดตาย และไม่แน่ใจว่าเต่าอึดนานแค่ไหน จึงคิดใหม่ทำใหม่ ปล่อยให้มันหากินเอาเองภายในบริเวณบ้านดีกว่า ไปไหนไม่ได้อยู่แล้วเพราะมีกำแพงล้อมรอบ สบายเรา ไม่ต้องหาอาหารให้มัน

แง่ะ แง่ะ... เห็นแล้วยังครับ หัวเต่า

ไปละโว้ย โกยละวา อิสระ เสรี.. อย่าดูหางเต่า โหมระ

หลบก่อน

ไปต่อ

ตอนแรกผมว่าจะได้สบายแล้ว แต่เพิ่งนึกขึ้นได้อีกอย่างจึงเอาอ่างบัวเก่ามาฝังลงดิน ใส่น้ำให้มันได้มาอาบเล่นในยามที่มันพอใจ ส่วนอาหารบุพเฟ่เอาเองนะ อิอิ

  ข้าเก่า เต่าเลี้ยง ก็จบด้วยประการะฉะนี้แหละครับ สวัสดี.