ตอนที่ 3 จากไร่สู่ทุ่ง

ตอนที่ 3 จากไร่พันธุ์ทองสู่ทุ่งพานทอง ห่างกันประมาณ 2 กิโลเมตรครับ เชิญชมและเสนอแนะครับ

ประตูเข้าทุ่งนาครับ

สองข้างจะเป็นมะฮอกกานี มาจากอ่างทอง เหลือประมาณ สิบกว่าต้น

ฝนไม่ตกมาประมาณอาทิตย์แล้ว แล้งมาก ปีนี้กะว่าจะทำนาว่านทั้งหมดครับ

ไผ่ตงลืมแล้ง ไม่แน่ใจว่าเป็นชนิดเดียวกันกับไผ่กิมซุงหรือเปล่า มาจากอ่างทอง ปลูกได้ปีครึ่ง เอามา 15 เหลือรอดมาได้ 9 ฝากเทวดาให้ท่านดูแล

ส่วนของตะกู ประมาณ 1 ไร่ ปลูกพร้อมกันกับที่ไร่ ไม่ค่อยงามเท่าไหร่ ปีนี้จะลองหาพืชอื่นมาปลูกระหว่างต้นตะกูดู

พะยุง ปลูกได้ปีกว่า ประมาณ 300 ต้น เหลือประมาณ 70% ที่ตายส่วนมากจะโดนหนอมเจาะ และอีกอย่างทนความร้อนของแดดไม่ไหว ปีนี้ที่บ้านแล้งมาก

คันนาคันนี้ จะเป็นพะยุงแทบทั้งหมดครับ

ต้นนี้โตกว่าเพื่อน ประมาณ 2 เมตรกว่า

คันนี้ส่วนมากจะเป็นปะดู่ เห็นแล้วอดชื่นใจไม่ได้ครับ แต่ก็มีตายเหมือนกันครับ โดนแมลงกัด  ตายก็หลายต้น

กระโดนกลางทุ่ง สมัยก่อนนี้วัว ควายชอบกิน เวลากินมักจะติดคอหรือเคี้ยงเอื้องนานๆถึงจะกลืนลงได้ ปัจจุบันหาวัว ควายยากแล้ว

ดูลูกใกล้ๆ

ชนิดนี้ขึ้นที่ต้นกระโดนหรือต้นไม้ชนิดต่างๆ บ้านผมเรียกอะไรไม่รู้จำไม่ได้ แต่ถ้าอยู่ในเมืองเรียกให้ทันสมัยว่าโฮย่า(มั๊ง)

ปิดท้ายด้วยขี้เหล็กครับ

*ขอขอบคุณ บ้านสวนพอเพียง*