ไปทำบุญให้พ่อแม่ที่ประจวบ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เมื่อวันที่13พฤษภา

ป้าเล็กเดินทางจากอุบลไปบางสะพาน

จำเป็นต้องไปปีละครั้ง  ไม่น่าเชื่อนะ  ครบปีเร็วจัง 

สภาพบ้านที่ทิ้งมา 1 ปีเต็ม  ดูแล้ว..โอย...จะหมดแรง  ปีนี้  พี่น้อง  ถึงขั้นพูดกันว่า  เมื่อไร  ป้าเล็กจะย้ายมาประจวบ  ทิ้งบ้านแบบนี้  ไม่เกิน5ปี  ไม่เหลือแน่  บ้านโทรมกว่าปีที่แล้วอีก ปูนที่ผนังก็ล่อนร่วง  เถาวัล  เข้าบ้านและขึ้นหลังคา   แต่พ่อ(เสียแล้ว)  หวงบ้านหลังนี้มาก เคยขอทุบทำใหม่ เพราะหลังคารั่ว  พ่อก็ไม่พูด  นั่นก็หมายถึง  ไม่ยอมให้ทำ  ชอบให้เป็นเดิมๆ

ทางเดินไปศาลพระภูมิ  รก  โหด  ถางกันแทบเป็นลม  เรียกน้องๆมาช่วย  ป้าเล็กยังมีญาติที่ไปมา หาสู่  พึ่งพา  อีก 1 ครอบครัวใหญ่ เป็นญาติทางพ่อ

กวักใบโพธิ์   ใบใหญ่มากกก

เริ่มแล้ว  แจกเมล็ดมาหลายปี  ปีนี้ได้ยินว่า  อันนี้นะเป็นดก  กินอร่อย  ป้าเล็กได้ยิน  หูผึ่งเลย  อะไรๆ  ถั่วพูม่วง  หา...อย่ากิน  เว้นไว้สุก..เก็บเม็ดให้มั่ง  เขาสวนกลับค่ะ  บอกว่า  เอามาให้  แล้วมีการมาบังคับว่าอย่ากิน เก็บกินไปหมดแล้ว...ไม่มีใคร  สนใจเก็บเมล็ดเลย  เพราะรู้ว่า  ต้องเอาไปแจกทุกปี

 

เตรียมเด็ดผักไว้ทำกับข้าว  ทั้งต้องทำกิน ทั้งถวายพระ

ได้วิธีล้างหอยแครงมาใหม่  คือเอาสากลงไปคน  ทำให้ไม่มีขี้โคลน  ทำให้  นึกถึงวิธีผ่าขนุน  ของพี่สุรพล  ว่าผ่าไม่ให้ติดยาง  โดยการผ่าผ่านน้ำ

เช้าพฤหัสที่16 เริ่มจากไหว้พระภูิมิเจ้าที่

ในภาพจากซ้าย  ป้าเล็ก  หลาน(จบแพทย์แผนไทย) พี่แมว(พี่สาวคนโต)  พี่แม้ว(พี่สาวคนรอง) น้อง2คนไม่ได้มา   บ้านเราใช้ชีวิต  พอเพียง  ทุกคน  หลายๆครั้งเขายังว่า  ป้าเล็กฟุ่มเฟือย  ปีนี้  เขาจะเออรี่กัน3คนค่ะ  พี่แม้ว  พี่เขย  และพี่เขยคนโต  กรกฎานี้ก็รู้ผลแล้วค่ะ 

 

พิธีไหว้ครู สืบต่อจากพ่อ

ทำบุญเลี้ยงพระ  ระลึกถึงพระคุณพ่อแม่

ตาจิตร เป็นเพื่อนพ่อ  ที่สนิทที่สุด  และไม่พลาดที่จะมางานบุญ ปีนี้ตาจิตรแก่มากแล้ว  แต่แกทำงานเลี้ยงตัวเองนะ  มีที่5ไร่  ทำสวนผักกูด  กับเก็บมะพร้าวขาย  ป้าเ็ล็กได้ต้นผักกูดมาเยอะเลย  เอามาขยายพันธุ์

 

ปีนี้  เลี้ยงพระด้วยข้าวมันไก่  อร่อยมากๆ เพื่อนยายแขก  จัดมาช่วยงาน  พี่แมวทำแกงส้มปลาทะเลกับยอดมะพร้าว  กับผัดผักรวมกับกุ้งขาว

ผ่านไปได้ด้วยดีอีก1ปีแล้วค่ะ  ปีนี้สภาพบ้าน  หลังทำความสะอาด  ยังดูดี  แต่ไม่รู้ว่า  ปีหน้าจะเป็นยังไง  ป้าเล็กก็ได้แต่ขอให้ลูกจบ ป.ตรีก่อน  จะได้ย้ายไปอยู่ที่ตรงนี้ ปีนี้มั่นใจมากขึ้น  ว่้าเราสามารถไปอยู่ประจวบได้  เพราะงานขายผ่านเน็ต  ไม่ได้สำคัญที่ที่ตั้ง..ทุกคนก็ฝากความหวังไว้ที่เรา

ก็หวังว่าคงเป็นไปได้จริง

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง

ความเห็น

เห็นภาพแล้วนึกถึง วันทำบุญพ่อที่สุรินทร์ ทุกปี พี่น้อง หลานอยู่กันครบหน้า มาปีนี้ เป็นปีแรก ที่ไม่ได้กลับเพราะลางานไม่ได้ 

ป้าเล็กจะย้ายมาอยู่ที่นี่ แล้วบ้านที่อุบลหล่ะครับ

ชีวิตอยู่ได้ ด้วยความพอเพียง และ เพียงพอ

MSN : it_lover@hotmail.com

ถ้าลงไปอยู่ประจวบ  บ้านที่อุบล  ที่ดินที่อุบล ก็ต้องขายค่ะ   ถ้าไม่ขายก็ลงไปลงทุนอะไรยากอีก  

เดินทางไกล แค่คิดก็เหนื่อยแทนป้าเล็กแล้วค่ะ ตอนไปกรุงเทพ กลับมาต้องพักผ่อนเป็นอาทิตย์กว่าร่างกายจะเข้าที

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

เหนื่อยมากค่ะ  รองเท้าก็ต้องเป็นแบบขยายได้  ถ้าพอดีเท้า  จะใส่ไม่ได้เลย  ป้าเล็กไม่ชอบเดินทางเลยค่ะ

เป็นอนาคต นะคะอาจารย์ป้าเล็ก--ถ้าเป็นไปได้ บัวริม ดีใจมากๆเลยค่ะ--ฮิฮิ มีอาจารย์อยู่ใกล้ๆๆ

บางสะพาน  ใกล้กับชุมพรมากแล้ว  ถ้าไปอยู่  คงได้ไปหากันได้ค่ะ

ป้าเล็กคะ ถ้าแมวคือพี่สาวป้าเล็ก ป้านวลไปบ้านป้าเล็กแล้วนะ 
ตอนงานคุณแม่ (หลายปีมาแล้ว แต่ยังจำได้ ไปกันหลายคน ฟังสวดเสร็จกลับค่ะ)
ตอนน้องแมวยังอยู่โรงเรียนเดียวกันกับป้านวล (ร่อนพิบูลย์เกียรติวสุนธราภิวัฒก์)
โลกกลมเหลือเกินนะคะเนี่ย  ป้านวลไม่รู้มาก่อน พอเห็นรูปน้องแมวก็ดีใจสุด ๆ
ป้าเพิ่งเจอน้องแมวที่ สพม. เขต 12 ก่อนปิดเทอมค่ะ

อ้าว...โลกกลมจริงๆนะนี่  แม่ป้าเล็ก  เสียเมื่อปี36  โดยอุบัติเหตุทางรถยนต์   ป้าเล็กรับราชการได้ปีเดียว  รับปริญญาได้เดือนเดียว ตอนนั้นที่บ้านยังลำบากมากๆ    ตอนนี้สบายกันถ้วนหน้า รับราชการ4คน น้องชายไม่ได้รับราชการแต่ก็ได้เมียราชการ พี่แมว ย้ายเข้า  ศึกษานิเทศ  ตอนนี้ค่อนข้างสบาย  ไม่อยากเออรี่แล้วค่ะ  ดีใจค่ะที่เราได้พบกันทางนี้  เดี๋ยวพี่แมวก็ทราบค่ะ  เพราะขวัญลูกสาวเขา  เข้าอ่านบ้านสวนเกือบทุกวันค่ะ

ใช่ ๆ ประมาณนั้น  ตอนนั้นที่โรงเรียนไปกันหนึ่งคันรถตู้
พี่ไปกับครูในหมวดของพี่แมวเพราะเราสนิทกันมาก
จำได้ว่าทานข้าวกันเสร็จแล้วพระท่านสวดฯ ตอนเย็นนั้นเลย
เพราะพวกพี่ ๆ ต้องเดินทางกลับร่อนพิบูลย์
ไว้ว่าง ๆ ค่อยคุยกันนอกรอบอีกนะคะ น้องเล็ก

หน้า