ส่งการบ้าน.....สายลมลอย ( มีดตอกด้ามเขาควาย)

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ครั้งกระโน้น......รับปากกับสายลมลอยว่าถัากลับบ้านพ่อนครศรี ฯ จะเอารูปมีดตอกด้ามเขาควายของพ่อมาให้ดู  บัดนี้ได้รูปมาแล้วแต่เป็นคนละอันกับของเดิมที่เจ้เคยเห็น  อันเดิมที่เคยเห็นเมื่อ 30 - 40 ปีที่แล้ว  ด้ามจะโค้งมากกว่านี้ เป็นเงาดำสวยมาก  ไม่แน่ใจว่าที่เป็นเงาดำเพราะพ่อใช้งานบ่อยหรือเป็นเพราะความงามของเขาควาย......  ถามพ่อว่า....อันเก่าที่เคยเห็นไปไหนซะแล้ว  ได้รับคำตอบว่า....  พี่ชายเอาไปใช้เหลาไม้ไผ่ทำกรงนก (พี่ชายเจ้เซียนเรื่อง นกกรงหัวจุก)  เหลืออันนี้พ่อเองก็ไม่ได้จับมาหลายปี   เนื่องจากสายตามองไม่ค่อยเห็นกอบกับไม่มีหวาย   ไม่มีไม้ไผ่จะให้เหลา   สนิมเลยจับอย่างที่เห็น  เป็นธรรมดานะมีดถ้าไม่ได้ใช้  ไม่ได้ลับ สนิมมันก็เกาะ

ไหน ๆ ก็พูดถึงเขาควายแล้วเพื่อเป็นการทบทวนความจำ  จึงได้เอาโคลงโลกนิติ  มาฝาก....

    พฤษภกาสร          อีกกุญชรอันปลดปลง

โททนต์เสน่งคง          สำคัญหมายในกายมี

    นรชาติวางวาย        มลายสิ้นทั้งอินทรีย์

สถิตทั่วแต่ชั่วดี           ประดับไว้ในโลกา

    ความดีก็ปรากฏ      กิติยศฤาชา

ความชั่วก็นินทา          ทุรยศยินขจร

 

ของ....  สมเด็จกรมพระยาปรมานุชิตชิโนรส

ความเห็น

ก็เขาน่าจะเป็นรุ่นพี่เจ้หละ

ถามอีกค่ะเจ้เป็นลูกศิษย์ครูยงใช้หม้าย

ครูยง...คือ...ขอชื่อเต็ม ๆ หิีดต๊ะ  ...อัลไซร์เมอร์....เริ่มถามหา

จำชื่อได้เท่านั้นแหละ แต่ครูยง นามสกุลจันทรังษี แกดูเมาๆตลอดเวลา

นึกออกพอดี  ครูยงสอนลายไทย  น่ารักมาก  น้องทราย...มาว่าครูเจ้เมาทำไมหือ.... แค่มึน ๆ ได้มั้ย ( ชื่อเต็ม ๆ ประยงค์  จันทรังษี )

ก็เจอครูยงตอนเย็นๆแกเมาวววทุกวัน เอาน่ะเจ้ ครูยงเมาไม่มากหรอกแต่ทำกับข้าวหรอย

น้องทรายอยู่บ้านใกล้กันเหรอ โอ้ !!! ครูยง ยังมีชีวิตอยู่เหรอ  เมื่อเดือนที่แล้วได้ข่าวครูอีกคนเสียแล้วใจหายหมดเลย

บ้านใกล้กัน เป็นเพื่อนกับลูกสาวครูยงและครูยงเคยสอนให้วาดลายไทยด้วยค่ะ เรียนเสร็จกินข้าวที่บ้านครูด้วย ตางค์ก็ไม่จ่าย

ลูกครูยงรุ่นพี่เจ้ค่ะ สรุปว่า ครูยังอยู่มั้ยหรือไม่รู้ก็ไม่เป้นไร

แต่สุขภาพไม่ค่อยดีแล้ว

ลูกสาวครูยงคนนั้น..พี่แตงอ่อน

  Laughingเบิร์ทเดย์ ปี03 ใช่มั๊ยเจ้

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

หน้า