บ้านสวนกลางทุ่ง@หนึ่งปีที่หายไป

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ก่อนอื่นก็ต้องขอสวัสดีและขอโทษเพื่อนๆพี่ๆชาวบ้านสวนฯทุกท่านที่หายหน้าหายตาไปซะนาน

ที่หายไปก็มีหลายๆเรื่องที่เข้ามาทำให้ไม่มีเวลาเหมื่อนดังก่อน(หมายถึงตอนเป็นลูกจ้างเขา)

เรื่องแรกก็ลูกหมูน้อย น้องข้าวหอม ที่ต้องการคนดูแล

งานต่างๆในสวนที่มีให้ทำตลอด

 

ช่วยพ่อดูแลสวนผลไม้

 

งานอะไรที่หนักก็ต้องไปช่วยแก

 

ดูแลต้นไม้ไนบ้านสวน

 

ชำต้นไม้ ขายต้นไม้ในสวน ขายบ้างแถมบ้างไปเรื่อย

 

ขายผลผลิตในสวน พอได้ค่าขนม

 

ทำบ้านดินหลังเล็กๆ  ยังไม่ค่อยคืบหน้าเท่าไรเลย

 

ทำอาหารกินเอง ใช้ผลผลิตในสวนนั่นล่ะ

 

ไข่มดแดงในสวน

 

คั่วกลิ้งกับทอดกระดูกหมูอ่อนฝีมือแม่ข้าวหอม(หมูในสวนไม่มี^^)

 

ปลาช่อนที่ได้จากการตกเป็ด

 

บางครั้งก็ใช้บ้านสวนเป็นที่ประชุมของหมู่บ้าน

 

เริ่มธุรกิจขายน้ำฟักข้าวเล็กๆ

 

สบู่ที่ทำใว้ใช้ ยังไม่ได้ทำขาย

 

 

เขาล่ะ น้องข้าวหอมอายุ 1 ปีกับอีก 5 เดือน

 

 

ดาวเรืองบ้านสวน 5555

ที่เล่ามายังมีอะไรอีกเยอะที่ผ่านมาในเวลาหนึ่งปีที่หายไป ขอเล่าแค่นี้ก่อนไม่งั้นวันนี้คงไม่ต้องทำอะไรกันแน่ๆ

หลายคนคงอยากรู้รายได้ว่าพอจะเลี้ยงตัวเองได้ใหมถ้าออกมาทำเต็มตัว

สำหรับผมที่ออกจากงานมาปีกว่าๆตอนนี้รายได้ต่อเดือนอยู่หมึ่นต้นๆ ในพื้นที่สวน 1ไร่สองงาน

พอกินแค่ตัวเองแต่ยังไม่พอเลี้ยงครอบครัว แต่ที่เราได้ก็คือต้นไม้ที่โตขึ้นทุกๆวันที่มันบอกไม่ได้ว่าเดือนนี้โตขึ้น

กี่บาท อากาศและสิ่งแวดล้อมสีเขียวที่เราได้รับทุกๆเวลามันเท่ากับกี่บาท ยังต้องทำอะไรอีกเยอะฝากไว้แค่นี้นะครับ

 

 

" เดินช้าๆ มั่นคงและเรียบง่าย หนทางยังต้องฟันฝ่าเพื่อเป้าหมายในวันข้างหน้าการพึ่งตนเอง "

 

ขอบคุณผู้ใหญ่  ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง

 

 

 

 

ความเห็น

ขอบคุณครับ สบู่สีน่ากินใช่ป่าวครับ 555

น้องเปิ้ลเป็นตัวอย่างหนึ่งของคนที่พร้อมจะเป็นนายตัวเองพร้อมที่จะดำเนินชีวิตแบบพอเพียง มีการวางแผนที่ดี พี่คนหนึ่งที่เฝ้ามองน้องมาตลอด ชื่นชม ประสบความสำเร็จแน่นอนจ๊ะ

ขอบคุณครับพี่ติ่ม พี่ติ่มใส่หมวกผมจำเกือบจะไม่ได้แนะ Laughing

ขอให้มีความสุขความเจริญ

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

ขอบคุณครับพี่สาว

ขอให้เจริญก้าวหน้า ยิ่งๆขึ้นไป นะคะ--ถ้ารายได้เยอะ-รายจ่ายก็ตามมา --ไม่มีคำว่าพอดี--เอาแค่พอเก็บให้น้องข้าวหอมไว้เรียนบ้างก็พอค่ะ

ขอบคุณครับ มีน้อยใช้น้อยแต่มีเวลาอยู่กับครอบครัวดีกว่าครับ

น้ำฟักข้าวกับสบู่ แพคเก็ตดูดีมากเลย ที่สำคัญ เด็กน้อยคนนั้นน่ะ คนที่ยิงหนังสติ๊กน่ะ น่ารักสุด ๆ 

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

ขอบใจ ระวังจะโดนเม็ดกระสุนนะ 5555

เข้ามาขอแสดงความชื่นชมด้วยค่ะ ทำของตัวเองเป็นนายตนเอง มีความสุขที่สุดค่ะ

หน้า