สงครามวัชพืช

บล็อกที่แล้ว ทิ้งท้ายว่าจะประกาศสงครามกับวัชพืช วันนี้มีภาพมาให้ชมกันแล้วคร๊าบบบบ

นี่ครับ วิธีปราบวัชพืชแบบคนขี้เกลียดอย่างผม “ปอเทือง” อภินันทนาการจากกรมพัฒนาที่ดิน เสียดายครับ ผมหว่านไม่เป็น นี้เป็นครั้งแรกในชีวิตกับการหว่านในพื้นที่ขนาดใหญ่ เหวี่ยงเต็มแรง ผลออกมาก็อย่างที่เห็น (ฟ้องด้วยภาพ) ขึ้นเป็นกระจุกๆ ปัจจุบันหว่านเพิ่มลงไปอีกครับ ในภาพนี้อายุปลูกประมาณ 50 วัน ดอกยังบานสวยอยู่ ผมตั้งใจจะปลูกไว้เก็บเมล็ดไว้ขยายต่อ และแบ่งปันกันครับ

ผมกำลังทดลองทำเกษตรแบบไม่กระทำ “เกษตรกรรมธรรมชาติ” สิ่งหนึ่งที่เห็นชัดเจนมากคือความชื้นในดิน ดินสามารถเก็บความชื้นไว้ได้ด้วยหญ้าที่ขึ้นปกคลุม การหว่านปอเทืองให้ขึ้นแทนที่หญ้าช่วยลดขั้นตอนการตัดหญ้า ลดค่าใช้จ่าย ค่าแรง แถมได้ปุ๋ยพืชสดกลับมาอีก ตั้งใจว่าเก็บปอเทืองหมดก็จะหว่านถั่วเขียวสลับลงไป กะไม่ให้หญ้าได้มีโอกาสเกิดกันเลยทีเดียว ไม้ยืนต้น ไม้ป่าที่ปลูกไว้อาจจะไม่ได้แสงแดดมาก แต่เท่าที่ผมเดิน (แหวก) สำรวจ รอดเกือบทุกต้น อนาคตไม่ไกล ต้นไม้ตั้งตัวได้ สูงพอให้ร่มเงา หญ้าก็น่าจะลดพื้นที่การกระจายลง เราก็แค่ตัดเล็มบ้างในส่วนที่จำเป็นจริงๆ หวังว่าจะสำเร็จนะ 555

แถมภาพความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในดินแดนเหนือกาลเวลาแห่งนี้

เสือพีเพราะป่าปก ป่ารกเพราะเสือยัง
ดินเย็นเพราะหญ้าบัง หญ้ายังเพราะดินดี

ขอบคุณครับ

หนุ่มบ้านนอก