กิ่งไผ่ตงลืมแล้ว

สิ้นเดือนเมษายนนี้จะออกจากงานไปเลี้ยงลูก เลยต้องหาอาชีพเสริม

ลูกก็เลี้ยง ผักก็จะปลูก แล้วอะไรหล่ะที่ไม่ต้องใช้เวลาเยอะ ไม่ต้องดูลมาก

ดีว่ามีน้าเป็นแม่ค้าขายผักที่ตลาด แนะนำมาว่าปลูกไผ่สิราคาดี ไม่ต้องดูแลมาก

ลงตัวที่ไผ่ตงลืมแล้ว

พี่น้ำเจ้าของสวน 

บอกว่าจะเอาไปเขียนบล๊อค อายกล้องรีบหันหน้าหนี

หมดงบไป สองพันบาทได้ไผ่มา เจ็ดสิบกว่ากิ่ง

ชำไว้นาน เริ่มมีหน่อเล็ก ๆ โผล่มา 

แถมต้นมะดันมาให้ด้วย ในกระถางมะดันยังมี ทับทิม ยี่ร่า มะละกอ และผักชีฝรั่งด้วย

เอามาฝากไว้ข้างตึกหอพักบริษัท  อย่างที่บอก ลุ้นกลัวเจ้านายจะว่าเพราะรก ไม่ชอบให้พนักงาน

เอาต้นไม้ หรือแม้แต่ผักสวนครัวเอาเข้ามาปลูก  แต่ถ้าหากจะว่าก็คงต้องขอว่าสงกรานต์จะเอากลับบ้าน

ขอฝากไว้ชั่วคราว สองอาทิตย์

ขอเล่าเรื่องพี่น้ำนิดหนึ่งค่ะ

แกเป็นคนหน้าตาดุ กรำแดด มีรอยสักตามตัว

ถามเพื่อนที่เป็นญาติกัน เล่าให้ฟังว่าเมื่อก่อนตอนแกเป็นหนุ่ม แกก็เกเรพอสมควร

ตอนนี้กลับใจ เป็นตำรวจบ้านไปแล้ว

บอกว่าต้นไผ่ เริ่มแรกแกซื้อมากิ่งละ 150 บาท ปลูกกอเดียวก่อนปี 2554 

พอปี 2554 น้ำท่วม ไผ่ที่แกปลูกโดนน้ำแช่ เกือบ สามเดือน ไผ่ไม่ตาย

แถมตอนนี้แตกกอออกมาเพียบ และแกก็โดนหลอกให้ชำเพื่อขาย ออเดอร์ข่าวว่าเยอะ  แต่คนที่สั่งกิ่งแกเอาไว้หายเข้ากลีบเมฆ

โชคดีที่เพื่อนเราแนะนำให้ไปรู้จักเลยบอกแกเอาไว้ว่าสงกรานต์จะซื้อเอาไปปลูกบ้าน

แกเลยชำเอาไว้รอ  ส่วนกิ่งที่ชำรอบแรก แกเอาไปปลูกตามริมถนน ริมคูน้ำ  ปลูกไปทั่ว

ด้วยแกหวังเอาไว้ว่า ใครมาตกปลา จะได้อาศัยร่มเงา แถมด้วยหน่อไผ่ไปกินด้วย