หายไปนาน  เพื่อนเก่า ๆ ที่นี่ไม่รู้ยังอยู่หรือเปล่า

คิดไว้หลายเดือนแล้ว ปีนี้เริ่มพักการก่อสร้างและการลงทุนลงเวลาที่ปาย แต่เพื่อนฝูงยังคงไปเที่ยวไปพักได้
เนื่องจากงาน กิจกรรม ที่ยังต้องทำทางนี้ยังมีอีกมากมาย คงยังเร็วเกินไปที่ทิ้งเรื่องราวทางนี้ไป
เท่าที่มีก็พออยู่ พอรับแขกได้ในรูปแบบของคนรักธรรมชาติ ต่อไปก็คงไม่เพิ่มอะไรมาก นอกจากต้นไม้ที่น่าสนใจ ดอกไม้ ผลไม้ที่กินได้

ก็ถือว่าเป็นการเตรียมไว้ก่อน  งานทางนี้ยังต้องดำเนินต่อไปน่าจะอีกสามสี่ปีจึงจะไปอยู่ที่ปายแบบนาน ๆ
ช่วงนี้ก็แค่ขึ้นไปดูแลเป็นครั้งคราว  ปีหลังนี้ก็เริ่มไปน้อยลงและทำใจ  ปัญหามีมาพอให้กังวล รำคาญใจบ้าง  แต่ปีที่เริ่มไปอยู่ก็คงไม่มีปัญหา
ถึงเวลาไม่ว่าอะไรก็ต้องทำกันใหม่ปลูกกันใหม่

ไม่ค่อยได้ไป  ไม่ค่อยได้อยู่  หญ้ารกเร็วมาก
เคยไปห่างกันเดือนเดียว  รกแบบว่าตกใจเลย

จ้างคนแถวนั้นตัด  ปรากฏว่าพอเปลี่ยนคนตัดหญ้า  คนใหม่ก็ตัดต้นไม้ที่เราปลูกไปด้วยทีละต้นจนอ่อนใจเหมือนกัน  ต่อไปปลูกอะไรต้องทำล้อมให้ชัดเจน
ต้นมะนาว ที่เคยออกลูกแล้ว  ต้นกระดังงา
เอาเป็นว่า  เมื่อไปอยู่ค่อยว่ากันใหม่อีกที

สิ่งที่ได้รู้อีกอย่างคือ  ที่ใหนก็มีขโมย
หายเล็ก ๆ น้อย ๆ หนักหน่อยครั้งหลังก็ขโมยไม้ระเบียง  เซ็งมาก
เลยได้ข้อสรุปว่า  ต่อให้เรามาอยู่เราก็ไม่ได้อยู่ตลอดแบบชาวบ้าน  ของที่บ้านนี้จะพยายามไม่ให้เป็นของที่น่าขโมย

เพื่อนฝูงไปก็พักเท่าที่มี  มีสองบ้านและหนึ่งศาลาแล้ว  ห้องน้ำแยก  ว่าไปแค่นี้ก็พอเพียงแล้ว
มาเยอะก็กางเต๊นท์  ทำอาหาร  ปิ้งย่างกัน  ก็น่าจะสนุกพอแล้ว

มาเขียนสรุปแล้ว  ว่าไป  ปัญหาก็แค่นี้เอง
แต่ตอนมีปัญหาก็ทำเอาเหนื่อยใจไปเหมือนกัน

หลายครั้งที่คิดว่า  เราคิดผิดหรือเปล่าที่จะไปอยู่อย่างนั้น
แต่มาคิดให้ดี  เมื่อวันที่จะเลิกทำงานในเมือง  วันที่อายุมากขึ้น  เราจะมาทิ้งเวลา และ ชีวิต อยู่ในเมื่องอย่างนั้นตลอดไปหรือ ??
ทำเอาไม่ค่อยได้ลงภาพ  เล่าเรื่อง  อัพเดทเกี่ยวกับบ้านที่ปายอยู่นาน  แต่ตอนนี้ทำใจ  วางแนวทางได้แล้ว  จะทยอยลงภาพและเรื่องแถว ๆ นั้น...อีกครั้ง

พบกันในบล๊อกต่อไปครับ