เดินทางไปเยี่ยมน้องพร

ขอเป็นกำลังใจให้น้องพรและครอบครัว ขอบคุณค่ะป้าเล็ก

 เดินทางปลอดภัยนะค่ะคุณป้าเล็กคุณป้าแมว และคุณป้ายาคุณลุงพงษ์ด้วยค่ะ ขอให้น้องพรหายใวๆนะคะ

เดินทางคนเดียวในเส้นทางที่ไม่เคยไปมาก่อนมักจะเหงาและขาดความมั่นใจ พอเจอป้าแมว ป้ายา ลุงพงษ์  ป้าเล็กคงใจชื้นขึ้น ดูจากในภาพหากเจอเพื่อนๆในสถานการณ์ปกติคงดีใจกว่านี้ ได้มีโอกาสให้กำลังใจน้องพรทำให้น้องพรแช่มชื่นขึ้น *-*ดูรูปล่างสุดเห็นรูปเดิมของน้องพร น้องมายด์ น้องโดเรม่อน น้องโต๋(เดี๋ยวนี้เป็นหนุ่มแล้ว) คุณวัชรินทร์ คุณธนนันท์ และป้าเล็กคนเดิม คิดถึงวันเก่าๆหนอ

เป็นอีกวันที่ในใจรู้สึกเหงาๆ เหมือนหนึ่งญาติสนิทมาจากเราไป

ช่วงนี้ไม่ค่อยอยากเปิดคอม ไม่ค่อยอยากเข้าเฟสเลยป้าเล็ก  มันมีแต่เศร้า ๆ   เมื่อสักพักเข้าเฟสเจอโพสน้องแมวกัดฟันแน่นเลย  อีกแล้วหรือ    

เห็นรูปน้องพรแล้วบรรยายไม่ถูก มันจุกในอก ถึงแม้จะไม่ได้รูจักกันเป็นการส่วนตัวไม่เคยเห็นตัวจริงแต่ได้พูดคุยทักทายกันในบล็อก  ได้รับของฝาก ได้รับน้ำใจจากน้องเสมอๆ มาถึงวันนี้เหมือนเราสูญเสีย   ปีนี้ป้าต่ายสูญเสียมากมาย ตั้งแต่ต้นปี  แม่ก็จากไป  สามีก็โดนรถชนเกือบเสียชีวิตโชคดีที่รอดมาได้ แต่เสียรถไปทั้งคัน  กลางปีป้าก็โดนรถชน แต่โชคดีไม่เป็นอะไรมากแต่ก็เสียรถไปอีกหนึ่งคัน มาปลายปีต้องเสียเพื่อนอีกสองคน  น้องพร และน้องพนิดา  แน่นและจุกในอกจริงๆ