ตอนนี้เป็นที่พัก..ต่อไป เป็นอะไรดี

สวัสดีวันอันอากาศร้อนอบอ้าว อุณหภูมิที่ ๓๗ องศา ก่อนหน้านี้ สามสี่วัน (19-20 งานแต่งที่โคราช) ผมได้เพิ่มความรกให้สวนอีกอย่างหนึ่งคือ "ที่พัก" หรือเพิงพักที่มุงด้วยหญ้าคาหนึ่งหลัง..

โดยมีความตั้งใจไว้ว่า จะเป็นที่ซ่องสุม "คนมักม่วน" ในช่วงวันสงกรานต์ของญาติ เพื่อน คนรู้จักมักคุ้น ที่จะแวะเวียนมาเที่ยวหา โดยสร้างจากวัสดุธรรมชาติ และมุงด้วยหญ้าคา ซึ่งหาซื้อมาไพละ ๒๐ บาท จำนวน ๕๐ ไพ (ไม่แน่ใจว่าใช้สรรพนามแบบภาคกลางว่าอย่างไร น่าจะเป็นตับ แบบกินตับมั๊งนะ) เป็นเงินหนึ่งพันบาท

สิ่งที่น่ากลัวหรือน่าเป็นห่วงคือ กลัวไฟ เวลาเจ้าของไม่อยู่ แต่สิ่งดีคือ มุงหญ้าคาแล้ว ร่มเงาเย็นสดชื่นดี มุงด้วยสังกะสีจะร้อนอบอ้าวกว่ามาก

และลึกๆ แล้วก็คิดต่อไปถึงว่า หากเลยสงกรานต์ไปแล้ว ที่แห่งนี้จะกลายเป็นที่อยู่ของ ไก่พันธุ์ไข่ กะว่าจะเลี้ยงไก่พันธุ์ไข่ แบบของพี่ Kandee  สัก ๒๐ ตัว ครับ แต่ตอนนี้ก็ยังไม่เรียบร้อยดี เพราะอะไร..

เพราะพี่หนานทำคนเดียว กระโดดขึ้น กระโดดลง ทำอยู่สองวัน ทำๆ หยุดๆ ทำๆ หยอกๆ คือ หยอกไก่น้อยเล่นบ้าง หยอกหมาเล่นบ้าง 

ความสุขขณะเดินไปตามทางครับ...

หญ้าคาที่ซื้อเพื่อนบ้านมา เขาไพหรือถักพับมัดด้วยตนเอง ดูหนามากกว่าที่เขาจ้างทำ

สถานที่ใกล้ๆ ต้นมะม่วง ใกล้โรงเก็บปุ๋ย และโรงเลี้ยงไก่ในตอนนี้  ที่เห็นคือ เริ่มขุดหลุมและตั้งเสา ได้สองต้นแล้ว

ตั้งเสาเสร็จแล้ว นำรถพ่วงข้างเข้ามาจอดในร่มระหว่างเสาได้พอดี

ขึ้นโครง เพื่อที่จะเป็นแนวรับน้ำหนักหญ้าคา มีผุ้ใหญ่ใจดีแนะนำว่าควรยกเสากลางให้สูงๆ สูงมากๆ แต่ผมไม่เชื่อเขาครับ(ฮา)

พอมองเค้าโครงทั้งหมดแล้ว เห็นว่า "มันเปิม" คือ ถ้าฝนตกมาน้ำมันจะไม่ค่อยไหลหรือไหลช้านั่นเองครับ

พอตัดไม้ที่โผล่ด้านบนออกแล้วก็มีลักษณะดังที่เห็น เสากลางสั้นจริงๆ นี่แหละผลของการดื้อรั้นไม่เชื่อฟังผู้ใหญ่ครับ

พอมุงหญ้าคาไปแล้วก็เห็นภาพเลยว่า "มันเปิม" จริงๆ (ไม่ใช่สะเปิมนะครับ..ฮา)

เพิ่มความร่มรื่นของสถานที่เข้ามาอีกหน่อย  ไม้ยึดที่เห็นนั้นตีตะปูเอาไว้เพื่อพาดไม้ยึนมุงหลังคาเท่านั้นนะครับ ยังไม่เอาจริง

เห็นภาพนี้ ที่มีพี่หนานนั่งอยู่บนไม้แล้ว จะเห็นความแตกต่างระหว่างก่อนและหลังมุงหญ้าคาชัดเจนขึ้นครับ

เริ่มเอาจริงกับการมุงหลบหลังคา ขั้นตอนสุดท้ายละครับ...

*อัพเดทข้อมูลอีกหน่อย...27/3/2559

ไม้สักที่มีอยู่นิดหน่อยเอามาทำขา และไม้ฝาที่ไม่ได้ใช้งานใต้ถุนบ้าน ก็นำเอามาให้ช่างเขาทำที่นั่งพักหรือที่นอนพัก แทนไม้กระดานที่หายากมาก...

เมื่อประกอบเสร็จแล้ว ก็ยกใส่รถอีแต๋นเอามาไว้ที่ไร่ เข้าได้พอดี ยังกะวัดไว้เลย ฮะฮะฮ่า...

ถ่ายภาพใกล้เขามาอีกนิด ชิดเข้ามาอีกหน่อย..แหะๆๆ

จัดทำชั้นที่วางของ สำหรับวางหม้อ ถ้วย ชาม ให้คนข้างๆ อีกสักหน่อย...

ถ่ายภาพมุมมองกว้างแล้ว ก็จะเป็นดังนี้ครับ...

ช่างใหญ่บอกขอแฮกนอนก่อนก็แล้วกันนะ..นอนจิ้มฟันไปด้วย ไม่รู้ตัวว่าถูกแอบใช้มือถือถ่ายภาพครับ

สุนัข(ผมเรียกมันว่า เด็กๆ ครับ)แย่งกันเป็นเจ้าของรถ ..ความจริงมันคงหิวข้าวแล้ว ชวนเจ้าของกลับบ้าน  อ้อนและขี้เล่นเหมือนเด็กๆ เลยครับ...

เจ้าลูกเจี๊ยบแสนซนที่ชอบหากินไกลแม่ มีจำนวน ๕ ตัว สองในสามกำลังฟังเสียงแม่ร้องในลำคอ "ออก" เหมือนเตีอนให้ระแวดระวังตัว

อาจมีภัยมาใกล้ ให้รีบกลับมาหาแม่โดยด่วน สิ้นเสียงของแม่ มันก็พากันวิ่งกลับเข้าเล้าอย่างรวดเร็ว ลูกเจี้ยบมีความคุ้นเคยน่ารักมากครับ

...

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตาม ขอบคุณ บ้านสวนพอเพียงดอทคอมมากครับผม

...

"พี่หนาน"

21/3/2559