จุดเริ่มต้นของความพอเพียง

ขอชื่นชมและให้กำลังใจครับ เป็นความเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดเจน และภาพการเปลี่ยนแปลงนี้ก็คงเป็นกำลังใจให้กับใครอีกหลายๆ คน (อย่างน้อยก็ผมคนหนึ่ง) ผมคงต้องไปเก็บภาพต่างๆ ไว้บ้างแล้วเพื่อจะได้เห็นความเปลี่ยนแปลงของตนเองบ้าง

ขอบคุณครับ สำหรับภาพแห่งกำลังใจ

วิทย์

เห็นภาพเลยจริง ๆ ว่าจากดินแข็ง ๆ แห้งแล้ง เห็นแล้วเหนื่อย

กลายมาเป็นสวนสวยงามมาก นับถือในความพยามยามจริง ๆ

ทำให้รู้ว่าเป็นไปได้จริง ๆ ขอบคุณที่แบ่งปันให้ชม

ในที่สุด  วันที่ต้นไม้เขียวขจี

ก็มาถึง  ผักงามมาก

จากดินแห้งๆ ตอนนี้ผักเขียวน่าทานมาก

เห็นแล้วชื่นใจแทนจัง

เห็นความเติบโตและมุ่งมั่นแล้วดีใจด้วยค่ะ...ชอบเหมือนกันว่าความคิดที่จะปลูกต้นไม้มันอยู่ในหัวแต่จะทำพรึบพรับมันไม่ได้แต่ค่อยเป็นค่อยไปน่ะดีแล้ว..สั่งสมประสพการณ์

นับถือจริงๆค่ะ  มองภาพแล้วขนลุกเลย นี่แหละสิ่งที่ต้องการ ยายอิ๊ดละอายแก่ใจจริงๆเลย ดินที่สวนยายอิ๊ด ดินดีมาก แต่ทำไม เราทำไม่ได้สักที มีเหตุผลมากมาย นี่ก็มาเจ็บป่วยไข้เสียอีก ไปสร้างบ้านทิ้งไว้ คนที่บ้านก็มีอาชีพที่ต้องรับผิดชอบ สวนไกลก็ไกล ทำตอนแก่แล้วจะไหวมั้ย...ขอระบายหน่อยนะคะ..เพราะเห้นของสวนฟักแฟง แตงไทย แล้วน่าชื่นในเหลือเกินค่ะ  ยินดีด้วยค่ะ สู้ต่อไปนะคะ

ถึงวันนี้ทำให้เห็นว่า ความสำเร็จเกิดขึ้นได้เพราะสองมือเรา

ขอเป็นกำลังใจให้เดินต่อค่ะ..

แตกต่างกันโดนสิ้นเชิงเลยระหว่างรูปแรกกับรูปสุดท้าย

เป็นกำลังใจให้ชาวบ้านสวนทุกคนน่ะครับ