บอกหน่อยได้ไหม..
จากการเดินเก็บภาพรอบบ้านพักครูที่บริเวณจำกัดมากแต่ต้องวางไม้ไว้เพราะสะดวกต่อการดูแลของเราผู้ซึ่งมีเวลาก็จำกัดอีก ก็พบสิ่งที่เห็นนี่...อยากให้พวกเราช่วยออกความคิดเห็นหน่อยว่าควรจะเอาผักผลไม้พวกนี้ไปทำอาหารอะไรบ้างหรือใช้ประโยชน์อะไรอีก เราได้แต่ปลูกๆกินก็ไม่ทันเอาไปขายก็ไม่มีเวลา..เสารอาทิตย์ก็พัก1วัน(มันเหนื่อยโคตรๆ)ทำงานบ้านวัน..อีกวันก็ดูแลพวกเขานี่ละพื้นที่น้อยปลูกเขาอัดๆกันไว้อย่างที่เห็น
ขิงแดง/ชมพู คาริเบีย และเบิร์ดตัวอื่น พวกนี้ลงดินอย่างอื่นลงกระถางกับถุงดำนี่ปลูกข้างบ้านทูนต้องตัดทิ้งบ่อยมากเพื่อนบ้านเขากลัวงู
มะเขือกินไม่ทันเหลืองทิ้งอย่างนี้แหละแจกเพื่อนก็แจกนะ(เราไม่ชอบว่ามันเหนียว)
หูปลาช่อนขึ้นเองธรรมชาติ
ของพวกนี้ไม่เคยซื้อ
เห็ดพอหน้าฝนมันก็ขึ้นมาบริเวณเดิมๆที่เคยเกิดแต่มันไม่อร่อยแฮะ(เราว่า..)
ฟักเขียวยึดพื้นที่ต้นทับทิมดอกขาว
เขาบอกว่าทำยาได้....ต้นมะยมก็ต้องคอยตัดไม่ให้สูงเก็บกิ่งร่วงมันไม่ไหว(ไม้อื่นอีกหลายๆอย่าง)
ขี้เหล็ก กับ ชะอมนีปลูกตรงทางเดินจากบ้านไปตึกที่ทำงาน
เรามีไร่ที่อยู่ห่างบ้านออกไปอีกไกลโข...พอลูกแยกครอบครัวไปก็เข้าไร่ลำบากเพราะขับรถไม่เป็น...ต้องรอเขาเสาร์อาทิตย์ ฉนั้นเราทำใจว่าไปมาลำบากปลูกและดูแลมันที่บ้านที่อยู่นี่ละวะ..ถึงต้องปลูกแบบหลายชั้นและแออัดอย่างนี้ใช้ประโยชน์จากพื้นที่ให้มากสุดนี่ไง
ถ้าดูบลอกก่อนๆของเราจะเห็นกล้วยไม้แขวนตลอดแนวโรงรถ และบางส่วนแขวนกับต้นมะม่วงนี่ เรียกว่ามะม่วงต้นเดียวเอนกประสงค์ ทั้งโฮย่า กระแตไต่ไม้ หนวดพราห์ม เอื้องสาย อยู่นี่หมด ช่างเหอะรกต้นไม้ดีกว่ารกคน(ไม่ดี)เนอะ
- บล็อกของ นงคราญ วชิรา
- อ่าน 9241 ครั้ง
ความเห็น
ตองอู
9 กันยายน, 2010 - 20:29
Permalink
พี่นงคราญ...
อูมาชมต้นไม้ค่ะ...หลายเนาะ..^_^..
MSN/MAIL/HI5 : Tongau_oomsin[at]hotmail[dot]com
ยายอิ๊ด
9 กันยายน, 2010 - 20:29
Permalink
โห นงคราญ
สุดยอด มันมากมาย ทั้งกิน ทั้งประดับ แต่สบายใจค่ะ
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
นงคราญ วชิรา
9 กันยายน, 2010 - 20:37
Permalink
ป้าอี๊ด
ดีใจที่ป้าอี๊ดสบายใจ...ขอบคุณค่ะ
สวนสุขารมย์
9 กันยายน, 2010 - 20:29
Permalink
ครูนงคราญ
ย้ายมาอยู่บ้านบุ๋มดีกว่า มีที่ให้คุณครูปลูกต้นไม้เยอะแยะเลยค่ะ
เวลาพบกันสั้นนิดเดียว
นงคราญ วชิรา
9 กันยายน, 2010 - 20:35
Permalink
บุ๋ม
ขอบคุณค่ะบุ๋ม..พี่ชอบปลูกนีฝั่งม้กินได้หน้าบ้าน..อิกฝั่งเป็นไม้สะสม มันแออัดถ้าไม้มันพูดได้มันคงบอกว่าโอ๊ยหายใจไม่ทั่วท้องอย่าเบียดกันซีวะ...55555
ปุ๊ก
9 กันยายน, 2010 - 20:31
Permalink
มากมาย
ต้นไม้เยอะแยะมากมายไปหมดเลยค่ะ
ร่มรื่นน่าดูนะคะ
ทำแค่...พอดี
ใช้อย่าง...พอเพียง
เก็บออม...พอสมควร
3 พอ...เพื่อความสุขในชีวิต
msn kra_pook@hotmail.com
นงคราญ วชิรา
9 กันยายน, 2010 - 21:11
Permalink
ปุ๊ก
ขอบคุณค่ะปุ๊ก...แต่พื้นที่มันน้อย
ป้าเล็ก..อุบล
9 กันยายน, 2010 - 20:35
Permalink
ปลูกเยอะขายได้
ขายที่บ้าน ลองทำดูสักครั้งก็ได้ค่ะ คือ บางคน เราแจกบ่อยๆ เขาก็ไม่อยากได้ บ้างก็เกรงใจ บ้างก็กลัวเป็นหนี้บุญคุณ ลองขาย ขายแบบกึ่งให้ ทำแบบหยอดตังก็ได้ เช่นมะกรุด ตะใคร้ โหรพา รวมๆกัน5บาท ผักกำใหญ่เก็บเอง 5 บาท ไม้ประดับ 1 กระถาง 10 บาท เราไม่ได้งก เราอยากแบ่งปัน ขายไปขายมา มีขาประจำ ไม่เชื่อให้ลองดู ที่บ้าน ทำไม้ประดับใส่กระถาง6นิ้วไว้แจก ตอนนี้ มีคนมาสั่งทำแล้วค่ะ กระถางละ 10 บาท พองามแล้วให้โทรแจ้งเขาจะมารับเอง แต่ว่า ไม่มีแรงจะทำ เวลาอีก มีว่างน้อยเหลือเกิน
084-167-4671
anongrat2508@hotmail.com
นงคราญ วชิรา
9 กันยายน, 2010 - 20:55
Permalink
ป้าเล็ก
ป้าเล็ก ขอบคุณสำหรับแนวคิดค่ะอย่างที่ป้าว่าพอแจกเขาก็เกรงใจ..เราอยู่บ้านพักครูไม่อยู่ในหมู่บ้านน้อยคนจะได้เข้าไป(หมาโรงเรียนดุด้วย) พวกไม้ประดับก็มีเพื่อนบางคนเขาช่วยซื้อ..อย่างขุนแผน..ขิงแดง ไอริส(แตกกอไวมาก) แต่ก็ไม่บ่อยเพราะเราก็บอกเขาหมดเลยว่าต้องขยายพันธ์ยังไงเรียกว่าซื้อทีเดียวแล้วเลย..
chai
9 กันยายน, 2010 - 21:13
Permalink
ถูกๆ
ข้อนี้ถูกต้องที่สุดเลยครับป้าเล็ก สังคมไทยมีน้ำใจ
และก็เป็นคนให้ความเกรงใจกัน แต่ถ้าเจอแบบหน้าด้าน
แบมือขอทั้งปีแบบนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกันนะป้าเล็ก..ว่าไหมครับ
ทำความดีนะครับ จะได้มีความสบายใจ msn/krawmovie@hotmail.com
หน้า