กำลังใจที่เข้มแข็ง
เวลาที่เศร้า เหงา เสียใจ อ่อนแอ ผิดหวัง คุณทำยังไงกับมันดีคะ บางคนอาจร้องไห้ บางคนอาจร้องเพลง บางคนอาจหัวเราะไปกับมัน หรือบางคนเขียนระบายเป็นต้วหนังสือให้คนได้อ่านกัน สุดแท้แต่ใครจะมีทางออกเป็นของตัวเอง แต่อย่าทำร้ายตัวเองก็เป็นพอ เพราะนั่นหมายถึงว่าเราขาดสติไปกับความทุกข์นั้นแล้ว มีคนบอกว่ายามที่เราผิดหวังงานคือยารักษาที่วิเศษ และเวลาคือคำตอบของความทุกข์ทั้งหมด คงจะจริงอย่างเขาว่า เพราะวันนี้เข้มเเข็งขึ้นมากทั้งที่เวลาผ่านมายังไม่นานเท่าไหร่ อาจจะเป็นที่ใจของเราด้วยส่วนนึงมองโลกในเเง่ดีเข้าไว้ มองความพ่ายแพ้คือการต่อสู้ มองความอ่อนแอคือความเข้มแข็ง แล้วพยุงใจไปยังจุดนั้นนั่นคีอการเอาชนะปัญหาทั้งปวง เมื่อเราแข็งแรงพอแล้วเรามองย้อนกลับไปยังอดีตของเราเราจะตลกกับมันมาก ว่านั่นหรือที่เคยเป็นปัญหาสำหรับเรา จริงจริงแล้วเราไปยึดติดกับมันต่างหาก มันไม่เคยมาผูกติดอะไรกับเราเลย อย่าให้ตัวเองต้องมาทุกข์กับตัวเองเลยค่ะ ชีวิตมีสิ่งสวยงามเยอะแยะสุดแท้แต่ว่าเราจะมองเห็นมันหรือเปล่า ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจที่มอบให้ ขอบคุณสำหรับมิตรจิตรมิตรใจที่มอบให้อย่างไม่มีเงื่อนไข และสุดท้ายท้ายสุดขอบคุณพี่สายพิณคนสวยของน้ำหวานนะคะที่เป็นพี่เลี้ยงให้น้ำหวานลุกขึ้นมาสู้ สู้กับความเจ็บปวดของตัวเองจนถึงนาทีนี้ค่ะ
- บล็อกของ น้ำหวาน
- อ่าน 6959 ครั้ง
ความเห็น
นิกกี้
19 กันยายน, 2010 - 01:59
Permalink
55
หัวเราะ 55++
Go on....
ไม่ว่าวันนี้มันจะดี....หรือร้าย จงระลึกไว้เสมอว่า "แล้วมันจะผ่านไป"...
น้ำหวาน
19 กันยายน, 2010 - 06:49
Permalink
ถึงคุณนิกกี้
หัวเราะเป็นยาอายุวัฒนะจริงๆค่ะ คุณนิกกี้คิดเหมือนหวานไม๊คะ
bnakorn
19 กันยายน, 2010 - 03:38
Permalink
ใช้สติให้อยู่เหนืออารมณ์ครับ
ใช้สติให้อยู่เหนืออารมณ์ครับ
เรียกง่ายๆว่า ขวัญก็ได้นะครับ my nickname
น้ำหวาน
19 กันยายน, 2010 - 06:42
Permalink
ถึงbnakonค่ะ
ค่ะเราต้อง่มีสตีกับทุกอย่างที่เกิดขึ้น แม้ว่าอารมณ์จะไม่ฟังแต่เมื่อเราฝึกบ่อยเข้าเดี๋ยวก็ชำนาญเองค่ะ
สายพิน
19 กันยายน, 2010 - 06:55
Permalink
เยี่ยม...
เยี่ยมเลยค่ะ...คุณน้ำหวาน
เป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะ
สายพิน ขอบคุณมากค่ะ กับกำลังใจที่คุณน้ำหวานให้มา
...ที่จริงแล้ว เป็นสูตรกึ่งสำเร็จรูป(คล้ายๆบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปน่ะค่ะ)ที่พอมี
แต่ต้องร้องว่า โอ้โฮ เชียวล่ะค่ะ คุณน้ำหวานมีต้นทุน วัตถุดิบ เพียบ
ปรุงได้สำเร็จ กินอิ่ม แถมได้ประโยชน์ สายพินก็ได้ด้วยค่ะ
ขอบคุณ คุณน้ำหวาน มากๆอีกครั้งนะคะ..เป็นกำลังใจให้กันและกันค่ะ...
น้ำหวาน
19 กันยายน, 2010 - 07:29
Permalink
พี่สายพิณ
สำหรับพี่สายต้องพูดคำนี้ค่ะ ศิษย์น้อมคารวะอาจารย์สายเจ้าค่ะ
Slowlife
19 กันยายน, 2010 - 07:18
Permalink
ไม่ทราบว่าเรื่องอะไร
ไม่ทราบว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับชีวิตคุณน้ำหวานหรอกนะคะ จะเรื่องหนัก เรื่องเบา สำหรับแต่ละคนแต่ละวัยก็คงไม่เหมือนกัน แต่อยากจะบอกว่า มันเป็นธรรมดา คนเรามักทุกข์มากกว่าสุข ถ้าเราทุกข์น้อยก็สุขมาก ถ้าสุขมากก็ทุกข์น้อย เหมือนตาชั่ง ว่าจะเอียงไปทางไหน ถ้าเรารักษาให้มันสมดุลได้ กลางๆ เราก็ไม่สุข ไม่ทุกข์
ถ้าคิดอะไรไม่ออก ก็นิ่งๆ เฉยๆ ทำอารมณ์กลางๆ ไว้ เป็น time delay เวลาจะค่อยๆ คลี่คลายปัญหาเอง พูดง่าย แต่บางทีก็ทำยากนะคะ
บ้านสวนพชร:เมื่อมนุษย์เงินเดือนอยากทำสวน
น้ำหวาน
19 กันยายน, 2010 - 07:34
Permalink
ถึงคุณslowlife
ขอบคุณสำหรับหนึ่งกำลังใจที่ส่งมอบให้นะคะ น้ำหวานดีขึ้นมากแล้วค่ะ
บุญพา
19 กันยายน, 2010 - 07:36
Permalink
สุข หรือทุกข์
ไม่ว่าจะสุข หรือทุกข์ ชอบฟังเพลงค่ะ(เดี๋ยวนี้ เข้าบ้านสวนเพิ่มเข้ามาอีกอย่างค่ะ)
ปัญหา ถ้าเราสามารถผ่านมันไปได้ ทำให้เราแกร่งขึ้นนะ
ต้องให้เวลาค่ะ พรุ่งนี้..ทุกอย่างก็จะดีเอง...เชื่อเหอะ
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด เวลาชีวิตน้อยลงทุกวัน
น้ำหวาน
19 กันยายน, 2010 - 07:47
Permalink
พี่บุญพาค่ะ
ค่ะพี่พา ช่วงนี้หวานฟังเพลงเยอะมากและก็หมกตัวอยู่กะบ้านสวนเหมือนกันค่ะ เพื่อรอวันพรุ่งนี้ของเราค่ะ
หน้า