..ลาภปาก...สละอินโด

หมวดหมู่ของบล็อก: 
Keywords: 

...เมื่อเช้าพี่ที่ทำงานเอาของมาฝาก เปิดถุงดูดีใจสุด ๆ เพราะเคยเปรยไว้ว่าชอบทาน พี่เค้าเพิ่งกลับมาจากบาหลีเลยหิ้วมาฝากนิดหน่อย แค่นิดหน่อยก็ดีใจมากแล้ว... เลยอดใจไม่ได้ที่จะเอารูปมาฝาก สมช. คะ



สละอินโดจะไม่มีหนามคะ ... เนื้อจะแข็งกว่าสละบ้านเรานะคะ....



กัดไปหนึ่งคำ เนื้อกรอบ และหอม ลางทีเหมือนกินของดิบแต่หอมอร่อย .... บอกไม่ถูกนะคะ



พี่เค้าหิ้วมาได้ 2 โล แบ่งไปทั่วที่ทำงาน ก้อยได้มา 8 ลูกคะ แค่นี้ก็ดีใจมากแล้ว



ส่วนอันนี้ของฝากจากจันทบุรี เพื่อนหอบมาให้ ช่วงที่ผ่านมางานปิดทองเยอะเค้าจะขายข้าวเกรียบงา ปิ่งแล้วหอมฉุยเลยคะ ไม่ได้ทานนานแล้ว กัดไปก็นึกถึงตอนเด็ก ๆ ที่ไปเที่ยวงานปิดทองช่วงตรุษจีน



แบบดิบ และ แบบสุกคะ ดูเกรียม ๆ ไปนิดนึง... แต่ก็อร่อยคะ... เป็นของว่างทานตอนบ่ายกับเพื่อนที่ทำงานช่วงนี้


ปล. แล้วน้ำหนักจะลดไหมเรา ^ ^


 

ความเห็น

สละหายไปแล้วน้องก้อย  สงสัยน้อยเกินไป(ไม่มีภาพ)เหลือแต่ขนม

...ยังไม่หมดคะ แต่ว่าข้าวเกรียบสิหมดแล้ว

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

เห็นของอมเปรี้ยว อมหวาน แล้วต่อมน้ำลายทำงานทันที  Foot in mouth 

หาผ้าเช็ดปากเดี๋ยวนี้นะคะ ไม่งั้นคีย์บอร์ดจะเปียกหมด

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

สละน่ากินมาก..ขอกินด้วยคน

ไม่เคยทานเลยค่ะ สละอินโด เคยทานแต่ของสละไทยๆ อมเปรี้ยวอมหวานอร่อยดี แล้วที่เขาทำน้ำสละขายแก้วละ 20 บาท นั้นไม่รู้ว่าเขาทำไงก็อร่อยดีนะ ชอบค่ะ

อันนี้ไม่เปรี้ยวมาก ไม่หวานมาก หอม กรอบ อร่อย

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

ชอบเหมือนกันค่ะ ถ้าไปมาเลย์จะซื้อกินเรื่อยๆ ค่ะ ระหว่างเดินทาง บางทีก็เจอที่ไม่อร่อยออกฝาดๆ กินแล้วติดคอ บางทีก็เจออร่อย เนื้อกรอบหวานดี เมืองไทยเห็นมีคนปลูกเหมือนกัน อีกหน่อยน่าจะมีขายในเมืองไทยนะคะ

ได้ชิมบ่อย ๆ พี่ก้อยนาน ๆ ได้ลาภปากทีนึง

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

ได้ชิมบ่อย ๆ พี่ก้อยนาน ๆ ได้ลาภปากทีนึง

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

หน้า