ผมเป็นเกษตรกรเต็มขั้นแล้วครับ

อ่านแล้วชื่นใจจังค่ะ มีความสุขในสิ่งที่ตนรัก และ รักในสิ่งที่ตนทำ

ขอชื่นชมในความตังใจ และ ความสุขแบบง่ายๆ ที่ไม่ง่ายเลยสำหรับบางคนค่ะ

ดีใจจริงๆค่ะที่ได้มาเจอเว็บนี้ขอบคุณเจ้าของเว็บมากๆค่ะ ชีวิตของข้าเจ้าไม่ได้เรียนหนังสือมากถึงแม้ว่าอยากจะเรียนใจจะขาดแต่เพราะพ่อแม่เป็นแค่ชาวนาทำนาแต่ละปีแทบจะไม่พอกิน แม่มีลูก7คนค่ะชีวิตข้าเจ้าก็ไปเรื่อยๆค่ะทุกวันนี้อยากทำงานมีเงินเยอะๆค่ะข้าเจ้าอยากให้ลูกหลานทุกคนได้เรียนหนังสือมากๆค่ะมีการศึกษาที่ดีเขาจะได้เลือกทางเดินได้ หากถึงวันนั้นที่ข้าเจ้าเหนื่อยและอายุมากขึ้นข้าเจ้าจะกลับบ้านนอกหาซื้อที่ดินสักหนึ่งแปลงปลูกผักทำสวน เหมือนอย่างที่ คุณ Sothorn แนะนำค่ะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ

สวัสดี ค่ะ ได้อ่านข้อความของคุณมีกำลังใจเยอะเลยค่ะ เคยท้อเหมือนกัน เพราะเสียเวลากับการจัดการชีวิตที่ไม่เคยคิดที่จะทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ชอบใช้เงินเป็นตัวการจัดการสรุปแล้วเราก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาเพราะเราต้องลงมือทำเอง ประมาณปี 48 ได้ไปซื้อที่แปลงหนึ่งราว 40 ไร่ เป็นป่า แล้วก็มาไถกะว่าจะลงยางพาราให้หมด(ช่วงนั้นกำลังฮิต) แต่ไม่มีความรู้อะไรเลยสั่งยางมาเกือบ4000 ต้น แต่ปลูกไปได้แค่ 500 ต้นนอกนั้นปลูกไม่ทัน ...ตาย..จะว่าตัวเองไม่มีเวลาไปก็ไม่ใช่เพราะคิดว่าไม่ชอบก็เลยไม่อยากไปทำ( แฟนเป็นคนอยากได้และอยากปลูกยางพารา)สรุปแล้วพวกต้นยางที่ยังรอดก็เหมือนกับเด็กที่ไม่ค่อยได้กินข้าวเพราะมันต้นเล็กนี่ก็ 5 ปีแล้ว ตอนนี้ ตา กับ ยาย ไปอยู่ที่สวนให้ ตัวเองมีเวลาแค่เสาร์-อาทิตย์ เพราะวันธรรมดาลูกชายไปโรงเรียน (ตัวเองอยู่อุดรแต่สวนอยู่หนองคาย)ยางพาราไม่ได้ผลก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวเราจัดการกับที่สวนใหม่ เมื่อก่อนที่ฝนจะตก ก็จัดการถางส่วนที่ยังเป็นป่า ไถแล้วหว่านข้าว ตอนนี้กำลังงามเขียวขจีเลยไม่มีรูปมาให้ดูถ้าฝนไม่ตกไม่เป็นไรเพราะเรามีสระน้ำใหญ่อยู่หนึ่งบ่อ และสระเล็กอีกหนึ่งบ่อ แล้วยายก็ปลูกมะเขือไว้ให้เก็บกิน ปลูกพริกซึ่งตอนนี้ที่ตลาดแพงมากก.. 10 บาท ได้กินแค่ 2 ครั้งก็หมดแล้ว แต่มีคนขอซื้อพริกยายในราคา 20 บาท ให้ไปเลยหนึ่งกำมือใหญ่แถมมะเขืออีกครึ่งโล...5555...ขอบคุณที่มีเวบดีๆให้ได้แลกเปลี่ยนความคิด ...สู้..สู้..

                                             หนุ่ย แม่กำปั้น

หลบมาอยู่บ้านได้ 2 ปีแล้ว หลังจากจำเป็นต้องลาออกจากพนักงานราชการ ที่ทำมาตั้งแต่เรียนจบ ใช้ชีวิตคนเมืองที่บ้านดอนมา 8 ปี (ทั้งที่ตอนแรกใจไม่อยากมาเลย) ตอนนี้หลงรักกับการใช้ชีวิตที่เริ่มจะแค่อีพอเพียงแล้ว ตื่นแต่ตีสี่กรีดยาง เจ็ดโมงครึ่งเก็บเสร็จ แปดโมงเช้าขับมอเตอร์ไซต์ไปทำงาน (จ้างเหมา) ไป-กลับ 60 km ห้าโมงเย็นเดินชมคอกหมูป่า ซกเซ็กข้างเริ่น เสาร์ - อาทิตย์สบายใจอยู่กับไร่กับสวน อีสองปียางส่วนที่เหลือได้เบิกหน้า ข้าเจ้าจะขอเป็นเกษตรกรเต็มตัวนะ

สวัสดีค่ะ  สมาชิกใหม่รายงานตัวค่ะ  อยากเป็นเกษตรกรเต็มตัวเหมือนกัน

แต่ตอนนี้ขอหาทุนก่อนค่ะ  ทำงานอยู่กับคนมาก ๆ ก็เบื่อเหมือนกันไปอยู่กับต้นไม้

น่าจะดีกว่านะคะ ถ้าไม่ติดตรงที่ว่าเกิดเป็นหญิงก็คงจะตัดสินใจไปเป็นเกษตรกรแล้วหละคะ

อยากทำหลายอย่างเหมือนกันแต่ทำเองไม่ได้ รอคนร่วมอุดมการณ์อยู่เหมือนกัน

แต่ก็คนจะหาไม่ได้ อิอิอิอิ

โอกาสหน้าจะเข้ามาแลกเปลี่ยนประสบการณ์ว่าที่เกษตรกรคนใหม่นะคะ

สวัสดีพี่-น้อง บ้านสวนทุกท่านค่ะ ขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการ ชื่อจุฑาทิพย์ (แอนค่ะ) เป็นคนลพบุรี แต่ตอนนี้ทำงานอยู่ที่ชลบุรีค่ะ

แอนลองเปิดเมลดูเกษตรพอเพียง เลยได้เข้ามาดูเวปบ้านสวน ชอบมากอนาคตก็คิดเหมือนกันว่าคงกลับลพบุรี ทำเกษตรพอเพียงบ้างอยากตามรอยพ่อหลวง แต่บ้านที่ชลบุรีมีเนื้อที่พอทำสวนครัวนิดหน่อย ก็เลยอยากจะลองทำบ้าง พี่ๆ ช่วยแนะนำด้วยนะคะ

ดีใจจังที่ได้เจอเวปนี้เพราะใจตัวเองแล้วชอบการทำเกษตรนะ แต่ยังไม่มีโอกาสทำจริงจังมีแต่คุณแม่และคนงานเขาทำกัน ที่บ้านก็ปลูกต้นไม้ไว้หลายพันธ์ชนิด เช่น มะละกอ ทับทิม มะลิ มะพร้าว ฯลฯ และไม้ประดับหลายอย่าง แต่มานั่งดูแล้วมันไม่สวยงามประทับใจเท่าที่ควรเพราะรู้สึกว่าต้นไม้ที่ปลูกลงไปไม่เจริญเติบโตเหมือนของคุณพ่อที่ จ.ตรัง คือสวนอยู่ จ.สระบุรี เลยรู้สึกท้อใจแต่พอได้อ่านทุกคนในเวปนี้รู้สึกว่าเราจะต้องทำต่อไป จะสำเร็จเมื่อไหร่ก็ไม่เป็นไร อยู่ที่ความตั้งใจ

ผมก็กำลังเตรียมความพร้อมทั้งกายและใจ คิดวางแผนไ้ว้อีก 10 ปีโดยที่ช่วงนี้ก็ทำอะไรที่ทำได้ก็ทำไปก่อน กล่าวคือ ปลูกไม้ยืนต้นก่อน เพราะใช้เวลานาน และเตรียมแหล่งน้ำด้วย ในขณะเดียวกันก็เตรียมดินให้มีความอุดมสมบูรณ์ โดยคิดว่าจะหาปุ๋ยหมัก คอกมาลง ส่วนพืชล้มลุกก็ทดลองปลูกไปในขณะเดียวกันครับ

ผมก็เบื่อเหมือนกับคุณ Sothon ครับ พอแล้วระบบราชการไทย ผมคิดว่าเราไม่เป็นข้าราชการก็สร้างประโยชน์และตอบแทนคุณแผ่นดินได้เหมือนกันนี้ ;-)

สวัสดีค่ะเมื่อต้นปีไปลงทุนบ่อปลาและทำเห็ด แต่ดูแลไม่เต็มที่เพราะต้องขับรถไปมาลูกจ้างก็ทำงานไม่เต็มที่ขายได้เท่าไหร่แต่ละวันญาติก็เก็บไปบางส่วนเบิกเงินทุกวันเสียมากกว่าได้เลยเลิกแต่จะไม่ยอมแพ้เพราะใจรักด้านนี้มากมายตอนนี้เลยประกาศขายบ้านเพื่อจะไปทำสวนในฝันอย่างเต็มตัว ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่มีอุดมการ์ณเดียวกันประสบความสำเร็จนะค่ะ  ขอบคุณ คุณsothon มากมาย

เกษตรกรเป็นอาชีพที่มีเกียรติ...

เป็นนายของตัวเอง...

ยินดี...กับคุณ sathorn ด้วยค่ะ...

ใจรัก...การเกษตร

การบ้าอำนาจ...หลงตัวเอง  หาความสุขไม่เจอ